Poziom cukru we krwi zależny jest od wielu czynników, np. pory dnia, diety czy aktywności fizycznej.

Podwyższony ALAT (aminotransferaza alaninowa, ALT) najczęściej stanowi sygnał choroby wątroby. Podwyższone ALT jest odpowiedzią na uszkodzenie komórek tego narządu, które towarzyszy m.

Oznaczanie poziomu glukozy we krwi na czczo to jedno z najczęściej wykonywanych badań laboratoryjnych. Stężenie cukru może być oznaczane w ramach rutynowych testów kontrolnych, w celu zdiagnozowania cukrzycy bądź monitorowania jej leczenia.

Przeciwciała przeciwko dekarboksylazie kwasu glutaminowego, w skrócie oznaczane jako anty-GAD, to przeciwciała przeciwwyspowe, których obecność stwierdza się u chorych na cukrzycę typu 1 i cukrzycę typu LADA. Badanie w kierunku wykrycia tych przeciwciał pozwala określić także ryzyko rozwoju cukrzycy typu 1.

Testosteron to hormon płciowy występujący w dużych ilościach głównie u mężczyzn, choć odgrywa on także pewną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu kobiecych organizmów. Ze względu na fakt, iż zarówno nadmiar, jak i niedobór testosteronu mogą prowadzić do szeregu niebezpiecznych powikłań, badanie jego poziomu stanowi istotny element diagnostyki wielu schorzeń, w tym m.

Badanie stężenia DHEA-S (siarczan dehydroepiandrosteronu, DHEA-SO4) wykonuje się przy podejrzeniu: guzów wirylizujących, wrodzonego przerostu nadnerczy oraz w razie istnienia bloków metabolicznych. Jego prekursor – DHEA – produkowany jest przez nadnercza.

Progesteron (inaczej luteina) oznaczany jest w diagnostyce niepłodności, hipogonadyzmu u kobiet oraz przy podejrzeniu guzów hormonalnie czynnych wydzielających progesteron. Badanie progesteronu służy również do monitorowania przebiegu ciąży i owulacji.

Badanie płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR) to jedno z najbardziej inwazyjnych badań laboratoryjnych. Jednym z oznaczanych parametrów jest białko oraz jego rozdział elektroforetyczny.

Płyn mózgowo rdzeniowy stanowi cenne źródło informacji w diagnostyce chorób ośrodkowego układu nerwowego, ma szczególne znaczenie w rozpoznawaniu zakażeń OUN. PMR pobiera się podczas zabiegu zwanego punkcją lędźwiową.

Streptococcus pneumoniae to Gram(+) bakteria, określana jako dwoinka zapalenia płuc. Bakteria ta wywołuje jednak wiele zakażeń – nie tylko zapalenie płuc.

Dehydrogenaza alkoholowa to enzym odpowiedzialny za metabolizm alkoholu. Jego aktywność zależy od genów i od rasy (Azjaci gorzej metabolizują etanol).

Gastryna to hormon żołądkowo-jelitowy, warunkujący prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego. Badanie gastryny wykonywane jest rzadko i zawsze musi być uzupełnione o oznaczenie kwasu solnego żołądka.

Do zakażenia wirusem HIV dochodzi najczęściej w czasie kontaktów seksualnych bez zabezpieczenia i przy kontakcie z płynami ustrojowymi chorych (ryzyko przy przerwaniu ciągłości powłok skórnych, uszkodzeniu śluzówek). By potwierdzić lub wykluczyć zakażenie wirusem HIV, wykonuje się test na wirusa HIV.

HBs, antygen oznaczany przy podejrzeniu zakażenia wirusem HBV, umożliwia rozpoznanie zapalenia wątroby typu B. HBsAg pozwala potwierdzić chorobę wątroby zanim wystąpią objawy.

Badanie PSA powinno być wykonywane raz do roku u mężczyzn po 50. roku życia, zaś w przypadku, gdy w rodzinie występował rak stercza już po 40.

Dihydrotestosteron (DHT) to jeden z męskich hormonów płciowych, choć występuje także u kobiet. Najczęściej mówi się o nim w kontekście relacji DHT a łysienie androgenowe.

Kwas moczowy we krwi to często oznaczany parametr. Podwyższony kwas moczowy wynikać może z obecności wielu schorzeń, ale może także być konsekwencją niewłaściwej diety.

TSH 3. generacji oznaczany jest w większości laboratoriów wraz z innymi hormonami tarczycy (T3 i T4) w ramach profilaktyki, diagnozowania pacjentów z objawami chorej tarczycy i monitorowania leczenia.

Istnieje kilka metod pozwalających wykryć obecność bakterii Helicobacter pylori. Popularne jest zwłaszcza badanie na Helicobacter z próbki kału.

Badanie mocznika we krwi jest jednym z podstawowych w diagnostyce chorób nerek. Oznaczenie stężenia mocznika we krwi pozwala określić poważne dysfunkcje pracy nerek, choć nie jest on markerem swoistym.

Pieniący się mocz to objaw, który można zaobserwować podczas badania ogólnego moczu. Przyczyny pienienia moczu nie zawsze są niegroźne (np.

Aldosteron to hormon produkowany przez nadnercza, pełniący ważną rolę w gospodarce wodno-elektrolitowej organizmu. Jest elementem układu odpowiadającego za regulację ciśnienia tętniczego krwi.

Poziom wapnia we krwi zależy od wielu czynników, a utrzymanie wyników badania Ca w normie ma ogromne znaczenie zdrowotne. Oznaczenie wapnia całkowitego w surowicy krwi pozwala na wyodrębnienie wapnia zjonizowanego.

Erytrocyty świeże w moczu w największej liczbie przypadków wskazują na zakażenie układu moczowego. Obecności erytrocytów w moczu nigdy nie należy jednak ignorować, zwłaszcza gdy liczba czerwonych krwinek przekracza normę w znacznym stopniu, co manifestuje się jako krew w moczu.

Podczas wykonywania badań laboratoryjnych konieczne jest odpowiednie przygotowanie do badania, w przeciwnym razie można uzyskać wynik zafałszowany. Najważniejsze zalecenie dotyczy pobrania próbek krwi na czczo.

Niedobór potasu to inaczej hipokaliemia (hiperkaliemia zaś to nadmiar potasu). Stan ten stwierdza się, gdy stężenie potasu we krwi jest niższe od dolnej granicy normy, która wynosi 3,5 mmol/l.

Badanie moczu dostarcza informacji na temat ogólnego stanu zdrowia oraz pomaga w diagnozowaniu chorób dróg moczowo-płciowych. Oprócz analizy składników, jak: glukoza, białko, bakterie czy leukocyty, określa się również pH moczu.

Zasadowica metaboliczna jest zaburzeniem równowagi kwasowo-zasadowej, w którym dochodzi do wzrostu pH krwi. Przyczyną tego może być zarówno utrata jonów wodorowych i chlorkowych, jak i nadmiar zasad.

Hiperkaliemia jest jednym z zaburzeń równowagi wodno-elektrolitowej. Wiąże się ze zwiększeniem stężenia potasu we krwi powyżej normy.