WyleczTo

Hormon FSH – normy i wyniki badania FSH (folikulotropiny)

28 sierpnia 2025
Miłosz Turkowiak
Miłosz Turkowiak
Miłosz Turkowiak

lekarz

Hormon FSH (hormon folikulotropowy) jest wydzielany przez przysadkę mózgową. Stanowi element regulacji czynności gonad (jajników, jąder). Badanie FSH jest istotne w diagnostyce zaburzeń hormonalnych, a jego podwyższony poziom towarzyszy najczęściej menopauzie. Zaburzenia płodności także mogą manifestować się wysokim FSH. Norma określana jest zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn, a wszelkie odstępstwa wymagają konsultacji lekarskiej.

czym jest hormon FSH
Depositphotos

Co to jest FSH?

FSH (folikulotropina, hormon folikulotropowy) jest hormonem wydzielanym przez przysadkę mózgową. Wraz z innym hormonem przysadkowym (LH, czyli lutropiną) stanowi istotny element osi koordynującej i regulującej działanie gonad (jajników i jąder). Szczególnie wyraźnie wpływ ten zaznacza się u kobiet, u których odpowiednie zmiany poziomu FSH i LH warunkują prawidłowy przebieg cyklu miesiączkowego, owulacji, procesu zapłodnienia i rozwoju ciąży.

W warunkach fizjologicznych oś ta regulowana jest na zasadzie tzw. ujemnych sprzężeń zwrotnych. Oznacza to, że estrogeny (produkowane przez jajniki pod wpływem stymulacji przez FSH i LH uwolnione z przysadki) dostają się do krwi i po dotarciu do podwzgórza i przysadki mózgowej łączą się z jej receptorami, hamując wydzielanie LH i FSH. Ponieważ poziom FSH w krwi jest bardziej stabilny i łatwiejszy do zbadania niż LH, właśnie folikulotropinę wykorzystuje się w większości przypadków do oceny funkcjonowania osi podwzgórze-przysadka-jajniki. Jednocześnie jego stężenie zmienia się znacznie w przebiegu cyklu miesiączkowego, dlatego powinno być badane w określonym momencie, zwykle 3. dniu cyklu.

To też może Cię zainteresować: Estradiol – normy u kobiet i mężczyzn

Wysokie FSH w menopauzie

Jak wspomniano wyżej, poziom FSH zależny jest od działania osi podwzgórze-przysadka-jajniki, a więc od sprawnej komunikacji między centralnym układem nerwowym i jajnikami. Innymi słowy, przysadka wysyła do jajników „polecenie” produkcji hormonów płciowych (estrogenów) i oczekuje „meldunku wykonania zadania” w postaci wzrostu stężenia tych hormonów. W przypadku jego braku, sygnał wysyłany jest nadal, z coraz większym nasileniem.

Takie właśnie zjawisko pojawia się u kobiet w okresie klimakterium (menopauzy), które w swojej istocie polega na stopniowym wygaszaniu czynności jajników z coraz słabszą ich odpowiedzią na stymulację hormonu FSH. U większości kobiet ma to miejsce w okolicach 45.–55. roku życia. Badanie FSH u kobiet w tym wieku wykazuje zwykle podwyższone wyniki (chociaż bywają one w tym okresie zmienne), natomiast w ciągu kilku lat po menopauzie FSH pozostaje na stałym wysokim poziomie.

Kiedy bada się poziom FSH? Jakie są wskazania?

Badanie poziomu FSH wykonuje się zazwyczaj łącznie z innymi badaniami hormonalnymi. Wskazania obejmują głównie:

  • podejrzenie zaburzeń płodności (FSH u mężczyzn również gra istotną rolę w regulacji czynności jąder, dlatego badanie wykonuje się także przy problemach z płodnością u panów);
  • cechy nieprawidłowego dojrzewania (opóźnionego, przyspieszonego, jego braku), które zależy od zadziałania szeregu czynników hormonalnych, w tym zmian wydzielania FSH i LH, w odpowiednim czasie i z odpowiednim nasileniem;
  • zaburzenia cyklu miesiączkowego, który ściśle zależy od zmian stężeń gonadotropin (FSH i LH);
  • podejrzenie istnienia zaburzeń genetycznych (np. zespołu Turnera, zespołu Klinefeltera), w których zaburzona jest odpowiedź gonad na stymulację FSH;
  • stwierdzenie niezstąpienia jąder;
  • podejrzenie istnienia gruczolaka przysadki mózgowej – nowotworu, który może wydzielać między innymi hormon FSH.

Dzięki opisanemu wyżej mechanizmowi wzrostu poziomu FSH, badanie znajduje zastosowanie również w menopauzie. Ponieważ poziom FSH w tzw. perimenopauzie jest zmienny, badanie to najbardziej wiarygodne jest dopiero po ostatecznym ustaniu miesiączkowania. Szczególne znaczenie ma w tzw. menopauzie przedwczesnej, czyli występującej przed 40. roku życia oraz w przypadkach, gdy rozpoznanie menopauzy wyłącznie na podstawie objawów jest niepewne. Badanie FSH można w tym przypadku wykonać w warunkach domowych przy pomocy testu paskowego i próbki moczu.

Czytaj również: Postmenopauza – co to jest? Jakie są objawy okresu pomenopauzalnego?

Jak wygląda badanie FSH?

Badanie poziomu FSH można wykonać z próbki krwi żylnej lub orientacyjnie w warunkach domowych z próbki moczu. Pobranie próbki krwi przebiega podobnie jak w przypadku innych badań – nakłuwa się żyłę sterylną igłą, najczęściej w zgięciu łokciowym, po czym pobiera się krew do probówki. Bardzo istotne jest, aby ustalić wcześniej z lekarzem sposób przygotowania do badania i poinformować go o wszystkich pobieranych lekach i suplementach diety. Niektóre z nich (np. środki antykoncepcyjne) mogą w istotny sposób wpływać na wynik badania i lekarz może zalecić czasową zmianę dawkowania.

Ważne jest także dokładne ustalenie terminu badania FSH w przypadku kobiet – w przypadku obecności cykli miesiączkowych poziom hormonu jest zmienny w zależności od momentu cyklu. Zwykle próbkę pobiera się w 3. dniu od początku cyklu (w praktyce w 3. dniu krwawienia). W niektórych przypadkach lekarz może zlecić podanie pewnych leków przed właściwym badaniem i kilkukrotne oznaczanie poziomu FSH i innych hormonów w ciągu kolejnych dni (tzw. testy stymulacyjne lub dynamiczne).

Badanie poziomu FSH z moczu jest łatwym do wykonania w domu testem, który z pewnym prawdopodobieństwem pozwala podejrzewać dokonaną menopauzę. Test ten polega na użyciu specjalnego testera (nieco podobnego do testera ciążowego) w postaci paska, w którym w odpowiednim miejscu nanosi się kilka kropel moczu (najlepiej pierwszego po przebudzeniu, koniecznie zebranego do osobnego pojemnika – nie badamy moczu z toalety). Na pasku pojawiają się prążki odpowiadające orientacyjnemu poziomowi FSH lub informujące o nieprawidłowym wykonaniu testu. Testy domowe nie nadają się jednak do badania FSH w innych wskazaniach i są znacznie mniej dokładne niż testy z krwi.

FSH – norma

Wartości prawidłowe w przypadku FSH zależą od wielu czynników, w tym zwłaszcza od wieku, płci i fazy cyklu miesiączkowego. Ponadto mogą różnić się nieznacznie między laboratoriami (zakresy wartości prawidłowych przyjętych w danej placówce powinny być zamieszczone na wydruku badania).

Normy FSH dla kobiet:


  • faza folikularna – poniżej 12 IU/l;
  • owulacja – od 20 do 90 IU/l;
  • faza lutealna – poniżej 10 IU/l.

Dla mężczyzn także określony został prawidłowy poziom FSH. Norma w przypadku panów mieści się w granicach 4 do 25 IU/l.

U kobiet miesiączkujących za poziom podwyższony przyjmuje się zwykle wartość powyżej 9,6 IU/l w pierwszej fazie cyklu. Po menopauzie dopuszcza się znacznie wyższe wartości – FSH uznaje się za podwyższone, gdy przekracza 188 IU/l.

W testach paskowych poziom wysoki oznacza pojawienie się prążka w polu testowym (szczegóły zależne od testu, podane w instrukcji dołączonej do opakowania).

Wysokie FSH – co oznacza przekroczenie normy hormonu FSH?

Interpretacja wysokiego poziomu FSH – również w przypadku testów paskowych – powinna być dokonana w porozumieniu z lekarzem, w kontekście obecnych objawów i wyników innych badań. Podwyższony FSH związany jest zwykle z obecnością zaburzeń na którymś z etapów osi podwzgórze-przysadka-gonady. W większości przypadków jest wynikiem pogarszającej się czynności jajników lub jąder, będącej istotą zjawiska menopauzy i (słabiej wyrażonej) andropauzy.

Menopauza u kobiet między 45. i 55. rokiem życia nie jest powodem do niepokoju, jednak rozsądnym pomysłem jest udanie się w tym okresie do lekarza – może on zaproponować leczenie zmniejszające nasilenie uciążliwych objawów wypadowych (np. napadów gorąca, drażliwości) i zapobiegające rozwojowi chorób występujących po menopauzie, związanych z utratą ochronnego działania estrogenów. Leczenie takie nazywamy hormonalną terapią zastępczą.

Wszystkie pozostałe przypadki podwyższonego poziomu FSH, szczególnie gdy towarzyszą im niepokojące objawy, bezwzględnie wymagają konsultacji lekarskiej w celu wykluczenia poważnych chorób (np. gruczolaka przysadki).


Więcej na ten temat