Talasemia – choć nazwa brzmi egzotycznie, to choroba, która dotyka miliony ludzi na całym świecie. W Polsce mówi się o niej rzadko, dlatego wielu pacjentów nie wie, że może być jej nosicielem.

Siniaki bez powodu, występujące najczęściej na nogach czy rękach, bywają objawem problemów z krzepliwością krwi. Samoistne siniaki powstające bez wyraźnej przyczyny, nawet przy lekkim dotknięciu, mogą wskazywać także na problemy z wątrobą.

Anemia jest to stan, w którym we krwi nie ma wystarczającej ilości zdrowych czerwonych krwinek, by przenosić potrzebną organizmowi ilość tlenu. Najczęstsze przyczyny anemii to niedobór żelaza oraz utrata krwi, jednak istnieje wiele form różniących się przebiegiem, objawami i źródłem.

Węzły chłonne w warunkach prawidłowych są zazwyczaj niewyczuwalne. Powiększone i bolesne węzły chłonne u wielu pacjentów kojarzą się z rakiem i przerzutami.

Hemofilia to schorzenie, które jeszcze do niedawna wpływało na praktycznie wszystkie aspekty życia osoby chorej, a szczególnie chorych dzieci. Bo hemofilia to codzienny stres spowodowany przez ryzyko niebezpiecznych krwawień, konieczność regularnych zastrzyków oraz częste hospitalizacje.

Szpik to wyjątkowy narząd, który bez większych konsekwencji dla dawcy można przekazać drugiej osobie, dając jej szansę na drugie życie. Przeszczep komórek macierzystych to procedura przypominająca transfuzję krwi.

Termin koagulopatia to niezwykle szerokie pojęcie, obejmujące zaburzenia krzepnięcia krwi. Prawidłowe krzepnięcie krwi jest niezbędne, by zahamować wypływ krwi z uszkodzonego naczynia i powstrzymać krwotok.

Splenektomia to zabieg całkowitego lub częściowego usunięcia śledziony. W przebiegu ciężkich urazów, chorób nowotworowych lub niektórych chorób zakaźnych dochodzi do uszkodzenia lub zaburzenia funkcji śledziony.

Splenomegalia to powiększenie śledziony – zaburzenie, które najczęściej jest objawem białaczki, ziarnicy złośliwej, talasemii oraz mononukleozy zakaźnej. Powiększona śledziona może być wyczuwalna w czasie badania lekarskiego.

Ból śledziony najczęściej jest wynikiem jej powiększenia. Objawy, które pojawiają się dodatkowo to najczęściej ból brzucha, ból z lewej strony pod żebrami i uczucie pełności w jamie brzusznej.

Hipersplenizm nie jest pojęciem tożsamym ze splenomegalią (powiększeniem śledziony), ale może jej towarzyszyć. Splenomegalia to powiększenie narządu bez jego wzmożonej aktywności.

Śledziona to pojedynczy narząd. Zdarza się jednak, że występuje podwójnie.

Leukocytoza, czyli nadmiar leukocytów, to stan, w którym zostaje przekroczona górna norma dla krwinek białych, 10 tys. komórek/µl.

Kiedy doznamy otwartego urazu tkanki, nasz organizm – wykorzystując różnorodne białka, między innymi czynniki krzepnięcia krwi – dąży do jak najszybszego zamknięcia rany. Ma to na celu zminimalizowanie ubytku krwi, ale też ryzyka dostania się do ustroju szkodliwych drobnoustrojów.

To jeden z najważniejszych składników mineralnych, który odpowiada za równowagę wodną w organizmie, wspiera układ nerwowy i sercowo-naczyniowy.

Naczyniak jamisty charakteryzuje się obecnością poszerzonych przestrzeni naczyniowych (jam) wypełnionych krwią. Zaliczany jest do nowotworów łagodnych.

Lipemia to pojęcie oznaczające nadmiernie zwiększone stężenie lipidów we krwi. Takie zaburzenie może świadczyć o poważnych zaburzeniach gospodarki lipidowej w organizmie.

Zlepianie się płytek krwi (trombocytów) to fizjologiczna reakcja organizmu prowadząca do powstania skrzepu. Ma to na celu ograniczenie krwawienia w miejscu urazu.

Agranulocytoza oznacza brak lub bardzo niski poziom granulocytów (jeden z rodzajów białych krwinek) we krwi. Stan taki jest bardzo groźny i może prowadzić do sepsy (ogólnoustrojowego zakażenia) i śmierci.

Nadmierna agregacja płytek krwi, czyli ich zlepianie, prowadzi do zachwiania mechanizmu hemostazy i może być przyczyna powstania skrzepu. Przyczyną agregacji trombocytów mogą być obecność przeciwciał, które reagują z błonami komórkowymi tych komórek.

Płytki krwi to elementy morfotyczne obecne w krwiobiegu wytwarzane w szpiku. Są elementem układu krzepnięcia i ich udział jest niezbędny do wytworzenia prawidłowego czopu hemostatycznego i zatrzymania krwawienia.

Niedokrwistość megaloblastyczna jest jedną z kilku rodzajów anemii, charakteryzującą się zbyt niską liczbą czerwonych krwinek. Taki stan może powodować objawy, takie jak ciągłe zmęczenie i ospałość.

Zespół mielodysplastyczny (MDS), to choroba układu krwiotwórczego. Charakteryzuje się niskim poziomem krwinek czerwonych (niedokrwistość), białych (leukopenia) i płytek krwi (małopłytkowowść) w badaniach.

U zdrowego pacjenta zakażenie patogenami uruchamia odpowiedź immunologiczną – kaskadę reakcji, których celem jest zniwelowanie zagrożenia i pozbycie się „intruza” z organizmu. Kiedy układ odpornościowy jest zbyt słaby lub zakażenie jest bardzo silne, może dojść do ogólnoustrojowej infekcji, określanej mianem wstrząsu septycznego.

Czerwienica prawdziwa to schorzenie zaliczane do grupy chorób mieloproliferacyjnych, czyli takich, gdzie szpik kostny wytwarza nieprawidłowe ilości jednego ze składników krwi. W przypadku czerwienicy prawdziwej stwierdza się nadmierną liczbę wszystkich podstawowych elementów (erytrocytów, granulocytów, płytek krwi) z przewagą czerwonych krwinek.

Mielodysplazja szpiku określana jest jako zespół mielodysplastyczny. Jest to grupa chorób układu krwiotwórczego charakteryzująca się nieprawidłowym rozrostem, nieefektywną syntezą komórek krwi i częstym przechodzeniem w ostre postacie białaczki.

Anemia aplastyczna to stosunkowo rzadki rodzaj niedokrwistości. Występuje u 2–6 osób na milion.

Rak węzłów chłonnych to potoczna nazwa chłoniaka, czyli nowotworu rozwijającego się w układzie limfatycznym. Choroba może mieć podstępny przebieg i, niestety, bywa rozpoznawana już w bardzo zaawansowanym stadium, co znacznie zwiększa ryzyko zgonu.

Objawy sepsy początkowo przypominają zwykłą infekcję dróg oddechowych (ból gardła, ropna wydzielina, kaszel) lub nieżytu żołądka. Innym objawem jest ciemnoczerwona, drobna wysypka.

Niedokrwistość syderoblastyczna (wrodzona lub nabyta) to anemia, gdzie mamy do czynienia z nadmiarem żelaza we krwi i niską hemoglobiną. Przyczyny to m.