Badania diagnostyczne umożliwiają monitorowanie stanu zdrowia i rozpoznanie większości chorób w obrębie różnych układów ciała.
Badanie endoskopowe przebiega przy użyciu endoskopu wprowadzanego do ust, pochwy, odbytu czy cewki moczowej. W endoskopowym badaniu górnego odcinka pokarmowego wykorzystuje się gastroskopię (wskazaniem jest podejrzenie wrzodów żołądka i dwunastnicy), z kolei badanie dolnego odcinka przewodu pokarmowego, a więc jelita grubego (okrężnicy) to kolonoskopia. Obejmuje ona anoskopię i rektoskopię sprawdzającą kondycję różnych części odbytnicy czy sigmoidoskopię oceniającą dodatkowo funkcje esicy.
W badaniach układu oddechowego przeprowadzana jest bronchoskopia (badanie tchawicy i oskrzeli), laryngoskopia (badanie krtani) oraz stroboskopia (badanie krtaniowej części gardła i nagłośni). W tym miejscu należy wspomnieć również o spirometrii – choć nie należy do badań endoskopowych, pełni ważną rolę w diagnostyce chorób płuc, np. astmy oskrzelowej bądź POChP.
Do badań endoskopowych zalicza się również artroskopię, czyli wziernikowanie stawów, cystoskopię – badanie układu moczowego, kolposkopię – wziernikowanie pochwy i szyjki macicy oraz laparoskopię – badanie jamy otrzewnej poprzez niewielkie nacięcie powłok brzusznych.
EKG, czyli elektrokardiogram to podstawowe badanie kardiologiczne monitorujące elektryczną czynność serca. Na podstawie zapisu EKG można zdiagnozować m.in. zaburzenia rytmu serca. Bardziej dokładny wynik da badanie holter EKG monitorujące czynność serca przez całą dobę (Holter RR rejestruje ciśnienie krwi). Holter serca wykrywa m.in. epizody niedokrwienia mięśnia sercowego. Z kolei EKG wysiłkowe (tzw. próba wysiłkowa), wariant EKG spoczynkowego, pozwala sprawdzić odpowiedź serca na zwiększony wysiłek fizyczny.
Wśród badań diagnostycznych wymienia się również wodorowy test oddechowy (WTO) przeprowadzany m.in. w celu rozpoznania nietolerancji laktozy, pH-metrię przełyku wykonywaną w refluksie, EEG (elektroencefalografię) oceniające bioelektryczną czynność mózgu przy podejrzeniu zaburzeń pracy ośrodkowego układu nerwowego. W procesie diagnozowania jaskry ważną rolę odgrywa badanie OCT – optyczna tomografia nerwu wzrokowego.