Diagnostyką i leczeniem chorób skóry, włosów i paznokci zajmuje się dermatologia. W polu jej zainteresowań leżą także skórne oznaki schorzeń ogólnoustrojowych i nowotworowych.
Choroby skóry rozpoznawane są przez pryzmat objawów w postaci wykwitów skórnych. Do najczęściej występujących dermatoz zalicza się:
- plamy na skórze – czerwone, białe, brązowe plamy barwnikowe (np. café au lait), zapalne (np. rumień) czy naczyniowe (np. teleangiektazje, czyli pękające naczynka);
- grudki – na skórze (brodawki) lub grudki pod skórą (liszaj płaski);
- pęcherzyki – zmiany skórne wypełnione płynem, występujące np. w przebiegu opryszczki na ustach (tzw. „zimno”);
- krosty – wypełnione ropą wykwity związane z miejscowym zapaleniem skóry (typowe dla łuszczycy krostkowej lub trądziku młodzieńczego);
- bąble – rodzaj alergicznej pokrzywki wywołującej silne pieczenie i swędzenie skóry.
Przyczyną chorób skóry mogą być m.in. bakterie (czyrak, zapalenie mieszków włosowych, liszajec zakaźny), grzyby (grzybica skóry), pasożyty (świerzb, wszawica), wirusy (półpasiec). W atopowym zapaleniu skóry (AZS) czy wyprysku kontaktowym znaczenie ma podłoże alergiczne, z kolei łuszczyca (łuszczycowe zapalenie skóry, ŁZS) może być uwarunkowana genetycznie. Zdarza się, że wykwity na skórze występują również po lekach (osutki polekowe). Zaniedbanie leczenia może skutkować powstawaniem przeczosów, strupów, nieestetycznych blizn i owrzodzeń.
Do poważnych problemów skórnych zalicza się także oparzenia, odmrożenia, łojotok, łupież czy nadmierne wypadanie włosów (łysienie). Konsultacji dermatologicznej wymaga ponadto wysypka, łuszcząca się skóra, rogowacenie naskórka. Do dermatologa warto zgłosić się w przypadku rozszerzonych porów i zaskórników, czyli wągrów.
Choroby paznokci wymagające leczenia to przede wszystkim grzybica paznokci, zanokcica, onycholiza i leukonychia. Zaniepokoić powinny nas brązowe czy żółte paznokcie, które są kruche, łamliwe, rozdwajające się, jak również wszelkie wgłębienia i bruzdy na paznokciach.