Izotek – co to? Skład, właściwości, zastosowanie, wskazania i przeciwwskazania, efekty, skutki uboczne, zamienniki
Trądzik, to choroba wywołana nadczynnością gruczołów łojowych. Najczęściej dotyka nastolatków, choć również może występować u osób dorosłych. Przyczyną pojawiania się krost jest zablokowanie odpływu łoju z mieszka włosowego. Gromadzące się sebum doprowadza do powstania stanu zapalnego. Trądzik najczęściej lokalizuje się w tzw. okolicach łojotokowych, czyli na czole, nosie, owłosionej skórze głowy, podbródku, fałdach nosowo-policzkowych, okolicy mostka i międzyłopatkowej.
Najczęstszą przyczyną trądziku jest nadmierna praca gruczołów łojowych, charakterystyczna dla okresu dojrzewania. Występowaniu objawów sprzyja cera trądzikowa, czyli cera z tendencją do przetłuszczania się. Wśród innych przyczyn wymienia się stosowanie niektórych leków (zwłaszcza glikokortykosteroidów), niewłaściwą dietę, narażenie na stres, zaburzenia hormonalne (np. w okresie ciąży), nieprawidłową higienę skóry, stosowanie źle dobranych kosmetyków. Za trądzik różowaty odpowiada zaś zakażenie bakterią Helicobacter pylorii i zaburzenia ze strony układu pokarmowego. Ponadto dużą rolę w występowaniu trądziku odgrywają czynniki genetyczne. Istnieje dużo większe ryzyko wystąpienia zmian skórnych u nastolatków, których rodzice również borykali się z problemami trądziku.
Podstawowym wykwitem trądziku są zaskórniki. Wyróżniamy ich dwa rodzaje. Zaskórniki zamknięte, czyli niewielkie, białe zmiany widoczne przy naciągnięciu skóry. Zaskórniki otwarte to nagromadzenie masy łojowej, z ciemno zabarwionym szczytem (zaskórniki z „czarnymi główkami”). Ponadto w przebiegu trądziku pojawiają się liczne grudki i krostki na skórze, często otoczone czerwoną obwódką, świadczące o występowaniu stanu zapalnego. Trądzik niekiedy objawia się również głębokimi naciekami i torbielami ropnymi. W takim przypadku istnieje znacznie większe ryzyko wystąpienia blizn po trądziku. Trądzik najczęściej lokalizuje się na skórze twarzy, pleców i klatki piersiowej. Przebieg choroby jest przewlekły, z sezonową poprawą (częściowe ustąpienie dolegliwości w okresie letnim, dzięki korzystnemu działaniu promieni słonecznych).
W dermatologii wyróżniamy kilkanaście rodzajów trądziku.
Leczenie trądziku o niewielkim nasileniu sprowadza się najczęściej do postępowania miejscowego. Zastosowanie mają leki przeciwbakteryjne, przeciwłojotokowe i keratolityczne. Cięższe postacie trądziku wymagają podawania leków doustnie. Należy pamiętać, że leki na trądzik to nie tylko preparaty farmakologiczne. Dobrym sposobem na trądzik jest również eksponowanie zajętych chorobowo miejsc na promieniowanie słoneczne. Ponadto cera trądzikowa powinna być regularnie oczyszczana za pomocą peelingów (w tym peelingów enzymatycznych, które nie podrażniają skóry). Maseczki na trądzik, które nawilżają i głęboko oczyszczają skórę twarzy, również przynoszą dobre efekty w walce z chorobą. Właściwości kojące, przeciwzapalne i oczyszczające mają również zioła na trądzik, takie jak szałwia, skrzyp (zioła należy wrzucić do wrzątku, zaparzyć, a następnie pochylić się nad parą, przykrywając głowę ręcznikiem). Nieestetyczne ślady po trądziku, również można usunąć za pomocą kilku metod kosmetycznych. Wymienia się tu mikrodermabrazję, laseroterapię, peeling chemiczny.
0
