Zdrowy, efektywny sen to jedna z czynności niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu. Zaburzenia snu nie tylko prowadzą do pogorszenia koncentracji i ogólnego samopoczucia, ale również mogą świadczyć o różnego rodzaju chorobach, toczących się w naszym organizmie. Jednym z badań, pozwalających na zdiagnozowanie przyczyn zaburzeń snu jest polisomnografia, nazywana również badaniem snu. W jej trakcie monitoruje się jednocześnie wiele procesów zachodzących w ciele pacjenta. Co warto wiedzieć o polisomnografii? Wyjaśniamy na czym polega badanie polisomnograficzne, jak przebiega i jakie są wskazania do jej wykonania!
Polisomnografia (badanie snu) – co to jest i na czym polega? Wskazania, przebieg, wyniki, cena
Czym jest polisomnografia?
Polisomnografia to badanie dające możliwość jednoczesnego rejestrowania najistotniejszych procesów zachodzących w naszym organizmie w trakcie snu. Wykonywana jest ona w laboratorium badań snu lub w warunkach szpitalnych. W skład badania polisomnograficznego wchodzą:
- elektroencefalogram (EEG) – badanie czynności bioelektrycznej mózgu,
- elektrookulogram (EOG) – badający ruchy gałek ocznych,
- elektrokardiogram (EKG) – ocena czynności serca,
- elektromiogram (EMG) – ocena aktywności nerwów i mięśni.
Dodatkowo w trakcie badania ocenie poddawane są również:
- wysycenie krwi tętniczej tlenem (saturacja),
- ruchy oddechowe klatki piersiowej i brzucha (tzw. wysiłek oddechowy),
- wzorzec oddychania,
- pozycja ciała w trakcie snu,
- inne reakcje fizjologiczne organizmu, w tym dźwięki wydawane w czasie snu.
Ze względu na złożoność badania polisomnografia jest uznawana za badanie specjalistyczne pomocne w diagnozowaniu zaburzeń snu. Jest ono wykonywane jedynie w przypadku wyraźnych wskazań lekarskich.
Polisomnografia – wskazania
U kogo powinno być wykonane badanie snu? Badanie polisomnograficzne najczęściej przeprowadzane jest, kiedy występują:
- nadmierna senność dzienna,
- problemy z koncentracją,
- chrapanie,
- przerwy w oddychaniu w trakcie snu,
- poranne bóle głowy,
- częste wybudzanie się w ciągu nocy,
- problemy z zasypianiem,
- bezsenność,
- trudności z porannym wybudzeniem się.
Głównym wskazaniem do wykonania polisomnografii jest podejrzenie występowania u pacjenta obturacyjnego bezdechu sennego lub innych zaburzeń oddychania podczas snu. To właśnie zaburzenia oddychania podczas snu często prowadzą do wystąpienia wyżej wymienionych dolegliwości.
Czym jest obturacyjny bezdech senny? To schorzenie w przebiegu którego dochodzi do obniżenia napięcia mięśniowego w obrębie: podniebienia miękkiego, języczka, języka oraz tylnej ściany gardła i ich zapadania się w trakcie snu. W zależności od stopnia zaawansowania, dochodzi do hipowentylacji i okresowego bezdechu w obrębie górnych dróg oddechowych – pomimo prawidłowej pracy mięśni klatki piersiowej.
Badanie polisomnograficzne wykonuje się w celu określenia rodzaju i nasilenia bezdechu, a także oceny skuteczności jego leczenia (m.in. za pomocą CPAP). Jest to jedno z badań obowiązkowych, wykonywanych także u zawodowych kierowców oraz operatorów maszyn.
W określonych przypadkach może ono zostać wykonane także u osób z przerostem migdałków oraz chorych na padaczkę.
Polisomnografia – jak się przygotować do badania snu?
Wbrew pozorom polisomnografia wymaga odpowiedniego przygotowania, ale nie jest ono zbyt angażujące. Należy jednak pamiętać o kilku ważnych aspektach:
- Na badanie pacjent musi przyjść zmęczony, czyli nie spać ani szczególnie nie wypoczywać w ciągu dnia poprzedzającego badanie.
- Wieczorem, przed rozpoczęciem badania pacjent nie powinien stosować żadnych leków, w tym: środków uspokajających, zmniejszających napięcie mięśniowe i nasennych bez porozumienia się z lekarzem zlecającym badanie. Mogą one bowiem wpływać na wynik badania.
- Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych na stałe lekach, w tym zwłaszcza o antydepresantach i lekach psychotropowych.
- W dniu badania należy zrezygnować ze spożywania: kawy, herbaty, naparów ziołowych, napojów energetycznych oraz alkoholu.
- Bezpośrednio przed badaniem wskazana jest lekkostrawna dieta i unikanie obfitych posiłków.
- Na badanie należy zgłosić się z wygodnym ubiorem do spania – najlepiej z rozpinaną piżamą, co ułatwi montaż aparatury pomiarowej. Ważne jest to, by ubrania nie krępowały ruchów osoby badanej.
- Na paznokciach na czas badania nie powinny znajdować się żadne lakiery ani odżywki do paznokci.
- U mężczyzn podczas badania wskazane jest pozbycie się zarostu na twarzy.
- Bezpośrednio przed badaniem należy zrezygnować ze stosowania: balsamów do ciała, żelu do włosów czy kosmetyków kolorowych.
Czy na badanie snu można przynieść własną poduszkę? Tak, by ułatwić sobie zaśnięcie w warunkach szpitalnych pacjent może zgłosić się na badanie z własną poduszką i kołdrą.
Jak przebiega badanie snu?
W większości przypadków laboratoria badań snu znajdują się w szpitalach, bądź tzw. klinikach jednego dnia.
Badanie odbywa się w godzinach nocnych, jednak pacjent zwykle ma obowiązek zgłosić się do pracowni odpowiednio wcześniej.
W pierwszej kolejności przeprowadzany jest wywiad lekarski, następnie pacjent przebiera się w piżamę i montowane są w różnych miejscach jego ciała poszczególne czujniki, które przez całą noc pozostają podłączone do aparatury pomiarowej.
Elektrody umieszczane są:
- na głowie – elektrody do EEG,
- w okolicach oczu – elektrody do EOG,
- na mięśniu podbródkowym – elektrody do EMG,
- w okolicy ust – czujnik temperatury i przepływu powietrza oraz mikrofon,
- na klatce piersiowej – elektrody do EKG,
- na klatce piersiowej i brzuchu – pasy mierzące ruch,
- na palcu ręki – pulsoksymetr,
- na kostce – czujnik ruchu.
Pacjent powinien położyć się spać o normalnej dla siebie porze, a po przespanej nocy może od razu wrócić do domu. Jeżeli jest taka potrzeba, w nocy może się udać do toalety, choć zwykle wiąże się to z koniecznością odpięcia części aparatury.
Czy podczas badania pacjent jest obserwowany? Tak, w rogu pomieszczenia w którym odbywa się badanie, znajduje się kamera, dzięki której personel czuwa nad przebiegiem badania. W trakcie snu można przyjąć dowolną pozycję, czyli spać zarówno na wznak, jak i na boku.
Polisomnografia – wyniki
Monitorowane w trakcie badania parametry pozwalają m.in. na: ocenę fazy snu, utlenowania krwi czy wykrycie mikroprzebudzeń. Następnie wyliczany jest tzw. wskaźnik AHI – liczba bezdechów przypadająca na godzinę efektywnego snu. To właśnie na jego podstawie określa się stopień ciężkości obturacyjnego bezdechu sennego. Analizy pomiarów robionych w trakcie badania dokonuje lekarz specjalista. Wynik dostępny jest zwykle w ciągu kilku godzin. Wynik badania pozwala rozpocząć leczenie zaburzeń snu.
Przeciwwskazania do polisomnografii
Jedynym przeciwwskazaniem do wykonania badania polisomnografii jest brak współpracy pacjenta. Badanie jest całkowicie bezpieczne i nieinwazyjne.
Ile kosztuje polisomnografia?
Skierowanie na polisomnografię można uzyskać przede wszystkim od lekarza specjalisty, m.in.: chorób płuc, neurologii czy laryngologii – zarówno w ramach porady ambulatoryjnej, jak i leczenia szpitalnego. Wtedy też badanie może zostać wykonane w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia.
Polisomnografię można oczywiście wykonać również prywatnie, jednak należy pamiętać, że jest to badanie stosunkowo drogie.
W zależności od miejsca wykonywania badania cena waha się od 400 do nawet 1500 złotych. Tańszą alternatywą jest badanie snu w warunkach domowych. W jego przypadku jednak ocenie poddawane jest znacznie mniej parametrów.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- Rzymkowska M., Diagnosis of sleep apnoea syndrome, „Przewodnik Lekarza/Guide for GPs Supplement”, 2007:65–67.
- Pracki, Tadeusz & Pracka, Daria., (2006), Polisomnografia. Rozwój metod badawczych nad czynnością bioelektryczną mózgu we śnie 6. 30–40.
- Paweł Kiciński i wsp., Obturacyjny bezdech senny — zasady diagnostyki i leczenia, „Forum Medycyny Rodzinnej” 2012, tom 6, nr 5, 228–235.
- Donat Domaradzki i wsp., OSA — diagnostyka i leczenie, „Folia Cardiologica 2016; 11, 3: 253–259.
Komentarze i opinie (0)