Badanie ferrytyny (białko magazynujące żelazo w organizmie) to parametr pozwalający określić poziom żelaza w organizmie. Jest znacznie bardziej miarodajnym wskaźnikiem niż samo żelazo w surowicy.

TIBC to całkowita zdolność surowicy do wiązania żelaza. Parametr ten wraz z badaniem poziomu żelaza pomaga oszacować gospodarkę żelaza w organizmie i ułatwia diagnostykę niedokrwistości z niedoboru żelaza.

Cholesterol całkowity to wszystkie frakcje cholesterolu (LDL, HDL, trójglicerydy), oznaczane podczas lipidogramu, czyli profilu lipidowego w badaniu surowicy krwi. Kiedy przeprowadza się badanie cholesterolu całkowitego?

Badanie ogólne moczu u dziecka najczęściej wykonywane jest z powodu wskazań lekarskich. Wynik badania moczu wzbudzający niepokój u rodziców to białkomocz u dziecka.

Badanie moczu to nieinwazyjne i niedrogie badanie dostarczające cennych informacji o stanie zdrowia. W ramach ogólnego badania moczu wykonywane jest oznaczenie parametrów biochemicznych, a także mikroskopowa analiza osadu moczu i jego upostaciowanych składników.

Badanie wałeczków w moczu jest częścią badania osadu moczu. Wałeczki to różnokształtne twory powstałe w cewkach nerkowych w następstwie wytrącania białek.

Fosforany bezpostaciowe w moczu nie powinny stanowić powodu do obaw, chyba że towarzyszą im inne elementy osadu moczu, np. bakterie, erytrocyty czy leukocyty w moczu.

Erytrocyty w moczu, w tym erytrocyty wyługowane, to częsty wynik analizy ogólnej moczu. Erytrocyty wyługowane w moczu zawsze świadczą o ich nerkowym pochodzeniu.

Bakterie w moczu mogą świadczyć o zakażeniu układu moczowego. Analiza moczu pozwala określić, które bakterie wywołały infekcję układu moczowego.

Limfocyty stanowią bardzo ważny element układu odpornościowego. Ich rolą jest wspomaganie rozpoznania antygenów, a następnie samej walki z drobnoustrojami.

Tymozyna to hormon wydzielany przez grasicę, który moduluje działanie układu immunologicznego. Niedobór tymozyny prowadzi do osłabienia mechanizmów obronnych organizmu, zaś nadmiar może sprzyjać rozwojowi miastenii.

Niedokrwistość z niedoboru żelaza to jedna z najczęstszych postaci anemii. W celu oszacowania gospodarki żelazem uwzględnić należy nie tylko poziom żelaza we krwi, ale także stężenie transferryny oraz całkowitą zdolność wiązania żelaza TIBC oraz utajoną zdolność wiązania żelaza UIBC.

Badanie moczu jest jednym z podstawowych badań laboratoryjnych, które pomaga w wykryciu różnego rodzaju schorzeń i chorób – jest bardzo ważne np. w diagnostyce chorób nerek.

Próby wątrobowe (AST, ALP, BIL, GGTP) to inaczej badania aktywności enzymów obecnych w komórkach wątrobowych albo stężeń substancji wytwarzanych lub przekształcanych przez komórki wątrobowe. Zazwyczaj wykonuje się badanie na: aktywność aminotransferazy asparaginianowej (AspAT, GOT), aktywność aminotransferazy alaninowej (ALAT, GPT), stężenie bilirubiny całkowitej i jej frakcji.

Chromogranina A (CgA) jest białkiem obecnym w komórkach neuroendokrynnych i endokrynnych, zarówno tych prawidłowych, jak i nowotworowych. Oznaczenie stężenia chromograniny jest stosowane zazwyczaj w diagnostyce i monitorowaniu leczenia nowotworów neuroendokrynnych.

Badanie poziomu hemoglobiny glikowanej (frakcji HbA1c) wykonuje się u osób chorych na cukrzycę. Pozwala ustalić średni poziom glikemii bez uwzględnienia wahań poziomu glukozy we krwi w czasie.

Prolaktyna (PRL) to hormon wydzielany przez przysadkę mózgową. Odpowiada m.

Inhibitor C1-esterazy (C1INH) to fizjologicznie występujące białko, którego rolą w organizmie jest hamowanie aktywacji układu dopełniacza. Niedobór inhibitora C1 prowadzi do rozwoju wrodzonego bądź nabytego obrzęku naczynioruchowego, niekiedy o bardzo gwałtownym przebiegu.

Odczyn Waalera-Rosego to jedno z badań pozwalające zdiagnozować reumatoidalne zapalenie stawów (RZS). Służy do wykrywania czynnika reumatoidalnego RF we krwi.

Zonulina jest białkiem, które odpowiada za rozwój zespołu nieszczelnego jelita. W prawidłowych warunkach zonulina reguluje przepuszczalność płynów, jonów oraz komórek pomiędzy światłem jelita a światłem naczyń krwionośnych.

Monocytoza to podwyższony poziom monocytów we krwi i może świadczyć o chorobie. Monocyty (MONO) to jedne z białych krwinek, czyli leukocytów.

Łuszczyca to przewlekła choroba zapalna, u podłoża której leżą predyspozycje genetyczne. Diagnostyka łuszczycy sprowadza się do rozpoznania charakterystycznych zmian skórnych, natomiast dzięki testowi genetycznemu HLA-Cw6 oszacować można ryzyko dziedziczenia łuszczycy, która w ponad 70 proc.

Osteokalcyna (OC) to białko niekolagenowe budujące kości i zęby. Badanie poziomu osteokalcyny nie ma znaczenia dla diagnozowania chorób kości, odgrywa natomiast rolę w prognozowaniu ryzyka złamań oraz monitorowania skuteczności leczenia.

Mieloperoksydaza to enzym znajdujący się wewnątrz ziarnistości granulocytów, który wykazuje właściwości przeciwbakteryjne. Niedobór mieloperoksydazy może mieć charakter pierwotny lub wtórny; jest to schorzenie występujące bardzo rzadko.

Cholesterol LDL to frakcja cholesterolu często nazywana „złym cholesterolem”. Jeśli jest jego zbyt duże stężenie, jest to niekorzystne dla zdrowia, ponieważ może przyczyniać się do rozwoju poważnych komplikacji zdrowotnych, przede wszystkim miażdżycy, co może skutkować zawałem serca.

Badanie kreatyniny pozwala ocenić wydolność pracy nerek. Niska kreatyna, a więc niskie stężenie jej poziomu w surowicy krwi, stanowi dla pacjenta dowód na to, że narząd ten funkcjonuje bez zastrzeżeń.

Oznaczenie poziomu PSA we krwi to jedno z podstawowych badań w diagnostyce chorób prostaty, w tym zwłaszcza raka prostaty. Jednym z jego wariantów jest oznaczenie frakcji wolnego PSA, dzięki której możliwa jest jeszcze szybsza i dokładniejsza diagnostyka raka stercza.

Homocysteina to aminokwas będący produktem pośrednim rozkładu białek, którego stężenie w warunkach fizjologicznych jest utrzymywane w organizmie człowieka na ściśle określonym poziomie. Niestety, w przebiegu niektórych chorób może dochodzić do podwyższenia poziomu homocysteiny we krwi, co stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia.

Badania na opryszczkę wykonuje się u osób dotkniętych wirusem HSV 1 lub HSV 2. W zależności od rodzaju wirusa może pojawić się opryszczka na ustach i twarzy bądź opryszczka narządów płciowych czy pośladków.

Witamina D w organizmie wpływa m. in.