Anizochromia (w skrócie HDW) to stan, w którym stwierdza się różnie wybarwione krwinki czerwone w jednej próbce krwi. Ocena tego jak barwią się erytrocyty, zależy od zawartej w nich hemoglobiny.

Białko C decyduje o prawidłowym procesie krzepnięcia krwi, hamuje jego aktywność, przez co zapobiega powstawaniu zakrzepów. Obniżony poziom białka C prowadzi do nadmiernej krzepliwości krwi.

Specyficzne przeciwciała przeciwko antygenom wirusa Epsteina-Barr (EBV) pozwalają na zdiagnozowanie zakażenia wirusem EBV. Badanie jest przydatne w rozpoznaniu mononukleozy zakaźnej.

Test obciążenia żelazem pozwala na określenie przyczyn niedoboru żelaza. Test polega na doustnym przyjmowaniu preparatu z żelazem, następnie w kolejnych odstępach czasu oznacza się stężenie żelaza w surowicy, co pozwala określić tak zwana krzywą wchłaniania po obciążeniu żelazem.

Badanie potasu w moczu wykonuje się w celu określenia przyczyny podwyższenia lub obniżenia poziomu potasu. Badanie pozwala określić czy za wahaniami poziomu potasu stoi przyczyna nerkowa czy pozanerkowa.

Elastaza jest enzymem trzustkowym, który bierze udział w trawieniu białek. Wyprodukowana przez trzustkę zostaje wydalona w postaci niezmienionej wraz z kałem.

Hipernatremia należy do zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej. Wiąże się ze zwiększeniem stężenia sodu w surowicy krwi powyżej górnej granicy normy.

Test ROMA jest nowoczesnym, niezwykle skutecznym narzędziem diagnostycznym pozwalającym na różnicowanie zmiany wykrytej w jajnikach u kobiet. Test wymaga oznaczenia markera CA 125 oraz markera HE4, dzięki czemu, na podstawie matematycznych algorytmów, możliwe jest wyliczenie prawdopodobieństwa zezłośliwienia wykrytej zmiany w przydatkach.

Albuminy należą do grupy białek. W zwykłym badaniu ogólnym moczu nie powinny być wykrywane.

Badanie mykologiczne należy do grupy badań mikrobiologicznych. Służy do wykrywania, identyfikacji i określania lekowrażliwości grzybów chorobotwórczych.

Neuroswoista enolaza, w skrócie NSE to marker nowotworowy, który służy do diagnostyki wybranych nowotworów, takich jak drobnokomórkowy rak płuca, nerwiaka zarodkowego czy raka rdzeniastego tarczycy. Badanie NSE wykonuje się z próbki krwi.

Przeciwciała anty-HBc pojawiają się jako reakcja organizmu na pojawienie się antygenów HBcAg, które znajdują się we wnętrzu cząsteczek wirusa wirusowego zapalenia wątroby typu B. Organizm może zacząć wytwarzać dwa typy tych przeciwciał – w klasach IgG i IgM.

Kalprotektyna to białko, które jest biomarkerem. Stężenie kalprotektyny wzrasta w przypadku wystąpienia stanów zapalnych przewodu pokarmowego.

Testosteron wolny to frakcja testosteronu całkowitego, która nie jest związana z żadnym białkiem transportującym. Wysoki lub zbyt niski testosteron wolny może być powodem zaburzeń płodności u mężczyzny, nieprawidłowego rozwoju u chłopców, a także obniżonego libido lub zaburzeń erekcji.

Alkaloza, czyli zasadowica oddechowa, to stan zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej i wzrostu pH krwi, który może doprowadzić nawet do śmierci pacjenta. Przyczyną rozwinięcia się zasadowicy jest zwiększona wentylacja płuc.

Badanie amoniaku we krwi wykonuje się głównie przy podejrzeniu chorób wątroby. Wysoki poziom amoniaku we krwi wskazuje na niewydolność wątroby.

Badanie stężenia wapnia całkowitego w surowicy wykonuje się w przypadku podejrzenia hipokalcemii (niskie stężenie wapnia) lub hiperkalcemii (wysokie stężenie wapnia). Badanie wapnia w surowicy wykonuje się w diagnozowaniu chorób kości, nerek, układu krążenia i układu nerwowego.

Sód w moczu oznacza się w przypadku, gdy badanie stężenia sodu w surowicy daje wyniki nieprawidłowe. Badanie pozwala określić czy zaburzenie (małe lub duże stężenie sodu) wynika z jego zbyt dużej podaży czy też ze zbyt dużej jego utraty.

Posiew krwi jest badaniem pozwalającym na wykrycie mikroorganizmów krążących we krwi. Ponieważ stan taki wiąże się często z poważnym zagrożeniem życia, badanie wykonywane jest zwykle w warunkach szpitalnych.

Albuminy w moczu – a ściślej rzecz ujmując ich poziom w moczu – są jednym z częściej oznaczanych parametrów służących do oceny funkcji nerek. Zmiany w ich stężeniu wskazywać mogą na wystąpienie wielu patologii dotyczących zarówno układu moczowo-płciowego jak i całego organizmu.

Granulocyty to rodzaj leukocytów, czyli białych komórek krwi. Wyróżnia się trzy rodzaje granulocytów – zasadochłonne, kwasochłonne i obojętnochłonne.

Badanie immunohistochemiczne polega na poszukiwaniu antygenów, które odpowiedzialne są za rozwój konkretnej choroby. Badanie to służy także do określenia wrażliwości ogniska chorobowego na lek, pozwala to określić, czy dany preparat będzie skuteczny w leczeniu.

Wymaz z cewki moczowej wykonywany jest w celu zdiagnozowania przyczyny, która wywołuje infekcję układu moczowego, powstałą często w wyniku kontaktów seksualnych. W przypadku wymazu z cewki moczowej, w badaniu mikroskopowym zazwyczaj poszukuje się bakterii, która jest przyczyną stanu zapalnego.

Limfopenia (limfocytopenia) oznacza obniżoną poniżej normy ilość limfocytów we krwi. Ich ilość określa się wykonując morfologię krwi z rozmazem.

Cyfra 21-1 to badanie pozwalające na wykrycie niedrobnokomórkowego raka płuc, czyli jednego z najgroźniejszych nowotworów układu oddechowego. Badanie Cyfra 21-1 wykonuje się z krwi żylnej, a jego cena nie jest wysoka.

CA 72-4 jest markerem nowotworowym oznaczanym w sytuacji, kiedy u pacjenta występuje podejrzenie choroby nowotworowej. Nieznaczne przekroczenie normy CA 72-4 może wskazywać na niegroźne schorzenia układu pokarmowego, jednak wyraźnie podwyższony poziom markera często wiąże się z rozwojem raka jelita grubego, trzustki czy raka jajnika.

Badanie PCR, wykorzystujące reakcję łańcuchowej polimerazy, to metoda molekularna stosowana przede wszystkim w diagnostyce infekcji.

Alfa-fetoproteina to białko płodowe, którego poziom w sposób fizjologiczny wzrasta w czasie ciąży. Marker AFP wytwarzany jest przez pęcherzyk żółtkowy.

Często powstaje pytanie czy ogólne zakażenie krwi to to samo co bakteriemia, zakażenie organizmu i sepsa. Do tego pojawia się jeszcze jedno pojęcie - bakteriuria i urosepsa.

Badanie cholesterolu (lipidogram) pozwala ocenić stężenie tej substancji we krwi, a następnie podjąć odpowiednie kroki w celu ewentualnego zmniejszenia jego poziomu – zwłaszcza w przypadku frakcji LDL ("złego cholesterolu"). Przekroczenie prawidłowych norm cholesterolu jest czynnikiem ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego.