Aminontransferaza alaninowa (AlAT, ALT) w fizjologicznych warunkach w największej ilość w komórkach wątroby. Badanie AlAT należy wykonać w przypadku objawów, jak: osłabienie, ciemny mocz, nudności i wymioty czy zażółcenie skóry i błon śluzowych.

Terminem anizocytoza (w skrócie RDW) określa się stan, w którym czerwone krwinki przybierają różne rozmiary. Anizocytoza to współczynnik oznaczający zmienność rozkładu objętości erytrocytów.

Wskaźnik de Ritisa pozwala ocenić stosunek dwóch transaminaz – aminotransferazy asparaginianowej i alaninowej. Wskaźnik de Ritisa wylicza się tylko wtedy, gdy AspAT i AlAT wykazują wartości nieprawidłowe.

Histamina to hormon tkankowy, który gromadzony jest wewnątrz komórek i uwalniany do krwi pod wpływem wielu czynników. Histamina może być także dostarczana wraz z dietą.

Candida albicans są drożdżakami, których najważniejszą rolą w organizmie jest wspomaganie procesu trawienia cukrów. Wszelkie spadki odporności czy stany osłabienia przekładają się jednak na namnażanie się tych grzybów, co prowadzi do kandydozy (pochwy, układu pokarmowego czy skóry) lub zapalenia pęcherza.

Badanie tłuszczu w kale zleca się pacjentom z podejrzeniem zaburzonego procesu metabolicznego tłuszczów. Obecność stolców tłuszczowych związana jest z niewystarczającą ilością enzymów rozkładających tłuszcze.

Posiew kału to badanie kału, które ma na celu stwierdzenie, czy w próbce kału oddanej do analizy znajdują się bakterie lub grzyby, które w prawidłowych warunkach nie powinny bytować w przewodzie pokarmowym. Badanie kału na posiew wykonuje się najczęściej przy ciężkich i długo trwających zatruciach pokarmowych, które dają takie objawy, jak przewlekłe biegunki, wymioty, odwodnienie.

Badanie amylazy w moczu wykonywane jest kiedy podejrzewa się przewlekłe lub ostre zapalenie trzustki, a także w różnicowaniu bólu brzucha, który promieniuje do pleców. Podwyższona amylaza w moczu może oznaczać także choroby nerek, wątroby czy raka trzustki.

Podwyższony i wysoki poziom prolaktyny (PRL) określany jest jako hiperprolaktynemia. Przyczyną tego stanu jest najczęściej guz przysadki miejscowo wydzielający prolaktynę.

Kwas moczowy powstaje w organizmie fizjologicznie. Oznaczanie jego stężenia w surowicy wykonuje się w przypadku podejrzenia niewydolności nerek i hiperurykemii (hyperurykemii), której objawy to m.

Co to jest poikilocytoza? Tak definiuje się zmianę kształtu erytrocytów, czyli czerwonych krwinek.

W przypadku cukrzycy mamy do czynienia z wahaniami poziomu cukru we krwi – od hipoglikemii po hiperglikemię. Zmiany stężenia glukozy występujące w dłuższym przedziale czasu pozwala uchwycić badanie fruktozaminy – marker ten umożliwia kontrolę przebiegu leczenia cukrzycy.

Mioglobina to białko mięśniowe, występujące w mięśniach szkieletowych i mięśniu sercowym. Uszkodzenie mięśni prowadzi do uwolnienia mioglobiny i wzrostu stężenia mioglobiny we krwi.

Badanie poziomu methemoglobiny (MetHb) wykonywane jest w przypadku, gdy objawy wskazują na methemoglobinemię. Ta pochodna hemoglobiny nie potrafi wiązać tlenu.

17-hydroksyprogesteron (17-OH-progesteron, 17-OHP) jest ważnym hormonem wytwarzanym głównie przez korę nadnerczy. Jego główny produkt – kortyzol – ma działanie motywujące w sytuacjach stresowych.

Czynnik wewnętrzny Castle’a IF to glikoproteina wytwarzana przez komórki okładzinowe żołądka. Jego najważniejszą rolą fizjologiczną jest umożliwienie wchłaniania witaminy B₁₂ z przewodu pokarmowego.

Badanie białka całkowitego w dobowej zbiórce moczu pozwala zdiagnozować białkomocz, będący efektem uszkodzenia nerek. Prawidłowo białko powinno przedostawać się z krwi do moczu jedynie w śladowych ilościach, które są pomijane w wynikach badań laboratoryjnych.

Kryształy szczawianu wapnia to jedne z najpowszechniej wykrywanych kryształków podczas badania moczu. Stanowią one najczęstszą przyczynę kamicy nerkowej (kamieni nerkowych).

Hormon SHBG jest białkiem wiążącym i transportującym hormony płciowe. Zaburzenia ilościowe tego białka mogą mięć poważne konsekwencje związane z płodnością.

Wymaz z odbytu to badanie, które wykonuje się przy podejrzeniu wystąpienia zakażenia bakteryjnego przewodu pokarmowego, a także przy podejrzeniu owsicy. Do wykonania wymazu z okolic odbytu niezbędna jest specjalna wymazówka.

Rak jelita grubego rozwija się najczęściej na podłożu polipów jelita i często ma podłoże rodzinne. Do zachorowania na raka jelita grubego predysponuje szczególnie rodzinna polipowatość gruczolakowata.

Diagnostyka chorób pasożytniczych może być problematyczna. W przypadku pasożytów ludzkich bytujących w przewodzie pokarmowym, skuteczne jest badanie na pasożyty w kale, jednak nie cechuje go zbyt duża czułość.

Antybiogram służy określeniu wrażliwość bakterii na dany antybiotyk. To badanie mikrobiologiczne przeprowadza się na drodze pobrania krwi pacjenta lub wykonaniu wymazu z gardła, pochwy czy odbytu.

Chlamydia trachomatis (chlamydioza, chlamydia) to jedna z najczęstszych bakterii przenoszonych drogą płciową. Występuje u kobiet i u mężczyzn (chlamydia u mężczyn).

Badanie GBS (Group B Streptococcus) jest testem mikrobiologicznym wykrywającym paciorkowce z grupy B w drogach rodnych kobiety. Test ten jest wykonywany rutynowo przed porodem w celu zapobiegnięcia zakażeniu noworodka.

Wymaz z nosa to badanie, które ma na celu określenie jaki rodzaj patogenów odpowiada za zakażenie górnych dróg oddechowych i jest przyczyną uciążliwych objawów takich jak np. katar.

Badanie krwi RDW (red blood cell distribution width) służy określeniu anizocytozy, czyli stopnia zróżnicowania krwinek czerwonych. Taką kontrolę erytrocytów przeprowadza się w przypadku podejrzenia niedokrwistości (anemii).

Alergie pokarmowe, przez pacjentów często mylone z nietolerancjami pokarmowymi, diagnozowane są coraz częściej, również wśród dzieci. Aby wykryć dolegliwość, można wykonać specjalne punktowe testy skórne lub badania na alergię z krwi.

Antygen CA 125 jest markerem nowotworowym jajnika. Badanie CA 125 jest uzupełnieniem badania ginekologicznego i przezpochwowego USG, mających na celu diagnozowanie i monitorowanie leczenia raka jajnika.

Aldolaza to enzym, który odpowiada za pozyskiwanie energii z glukozy. Badanie jej stężenia w badaniu krwi stosowane jest w diagnostyce i monitorowaniu terapii zaniku (artrofii) mięśni oraz zapalenia mięśniowego, a także w przypadku chorób wątroby czy serca.