Badanie białka całkowitego w dobowej zbiórce moczu pozwala zdiagnozować białkomocz, będący efektem uszkodzenia nerek. Prawidłowo białko powinno przedostawać się z krwi do moczu jedynie w śladowych ilościach, które są pomijane w wynikach badań laboratoryjnych. Wskazaniem do badania białka w moczu są wszelkie choroby nerek.
Białko całkowite w dobowej zbiórce moczu

Czym jest białko całkowite w moczu?
Białka są jednym z podstawowych składników pokarmowych. Są one materiałem budulcowym dla tkanek. Pełnią w organizmie człowieka wiele ważnych funkcji.
Białko ulega przesączaniu w kłębuszkach nerkowych, zostaje ono prawie całkowicie resorbowane do krwiobiegu, dzięki temu u osób zdrowych dobowe wydalanie białka z moczem nie przekracza 150mg (do tej wartości badanie określa ilość białek w moczu jako zerową). Fizjologiczne zwiększenie wydalania białka z moczem może występować po większym wysiłku fizycznym, przebywaniu przez dłuższy czas w pozycji pionowej, w stresie.
Na białko całkowite w moczu składają się:
- albuminy (białka surowicy krwi) – 40%,
- białko Tamma – Horsfalla (białko wydzielane przez kłębuszek nerkowy) – 40%,
- immunoglobuliny – 5-13%,
- inne białka osocza krwi – 5%,
- białka wydzielane przez komórki dróg moczowych – ok. 2%.
Białko w moczu pojawia się w nadmiarze w przypadku niedostatecznej filtracji moczu pierwotnego w nerkach.
Badanie białka całkowitego w moczu pozwala zdiagnozować białkomocz, świadczący o uszkodzeniu nerek.
Białko całkowite w moczu – wskazania do badania
Najczęstszymi przyczynami wzmożonego białkomoczu jest:
- uszkodzenie kłębuszków nerkowych na tle zapalnym lub niezapalnym,
- uszkodzenie pozostałej tkanki nerki,
- niewydolność krążenia,
- stany zapalne dróg moczowych.
Wszystkie patologie dotyczące układu moczowego są wskazaniem do oznaczenia białka w badaniu ogólnym moczu, badanie ilości białka w dobowej zbiórce moczu jest jednak badaniem o wiele bardziej miarodajnym.
Białko całkowite w moczu – metoda oznaczania
Badanie moczu jest przeprowadzone w formie dobowej zbiórki moczu (DZM)
DZM składa się z poniższych etapów:
- w pierwszym dniu badania mocz poranny oddaje się do toalety,
- każdą kolejną porcję moczu należy oddać do specjalnego pojemnika, otrzymanego w poradni,
- drugiego dnia rano należy oddać pierwszą porcję moczu do pojemnika,
- następnie miesza się zebrany mocz i odlewa próbkę przeznaczoną do badania.
W celu jak najlepszego przygotowania do badania należy skonsultować z lekarzem stosowane leki, witaminy, suplementy diety, które mogą mieć wpływ na wynik badania. Kobiety miesiączkujące nie powinny oddawać moczu do badania, bezpieczny okres to 3 dni przed i 3 dni po miesiączce.
Białko całkowite w moczu – wartości referencyjne
Białkomocz jest stanem patologicznym, w moczu mogą znajdować się jedynie śladowe ilości białka. Wartości nieprzekraczające 150 mg/dobę zazwyczaj nie są wykrywane. Powyżej tej wartości wynik badania nadal jest określany jako „ujemny", jeśli w dobowej zbiórce moczu:
-
Białkomocz może występować m.in. w takich stanach jak:
- choroby nerek,
- cukrzyca,
- niewydolność krążenia,
- stany zapalne dróg moczowych,
- choroby naczyń żylnych nerek,
- zakażenia,
- odwodnienie,
- choroby układowe,
- przy przyjmowaniu niektórych leków,
- szpiczak mnogi – obecne białko Bence-Jonesa – szpiczak mnogi to nowotwór układu krwiotwórczego.
Komentarze i opinie (0)