Cukier, a konkretnie glukoza, jest bardzo ważnym składnikiem energetycznym dla funkcjonujących komórek. Niski poziom cukru związany z niedożywieniem lub będący wynikiem choroby niesie za sobą poważne konsekwencje. Hipoglikemia wywołuje problemy z koncentracją, kołatanie serca, a w zaawansowanych przypadkach nawet śpiączkę. Badanie cukru we krwi u osób zdrowych powinno odbywać się raz do roku.
Niski poziom cukru we krwi – co oznacza i jakie objawy daje niski cukier?
Spis treści
Niski poziom cukru we krwi?
Niski poziom cukru jest inaczej nazywany hipoglikemią lub niedocukrzeniem. Stan ten występuje kiedy pod wpływem różnych czynników poziom glukozy we krwi spadnie poniżej normy. Zarówno podwyższony poziom cukru we krwi (hiperglikemia), jak i obniżony cukier stanowią dla człowieka zagrożenie życia.
Glukoza jest bardzo ważnym składnikiem energetycznym dla mięśni oraz mózgu człowieka, a także każdej innej komórki organizmu. Przy niskim poziomie cukru mięśnie zaczynają spalać tłuszcze. W przypadku mózgu nie ma takiej możliwość. Zbyt niski cukier może doprowadzić do nieprawidłowego przebiegu procesów zachodzących w korze mózgowej. W tym wypadku może dojść do rozwoju objawów ze strony ośrodkowego układu nerwowego.
Przeczytaj też: Fosfor nieorganiczny – badanie z krwi i moczu
Jak rozpoznać niski cukier?
Poziom glukozy we krwi w znacznym stopniu wpływa na nasze samopoczucie. Niedocukrzenie może być nieznaczne, umiarkowane lub ciężkie. Jeżeli u pacjenta doszło do niewielkiego spadku cukru we krwi będzie on uskarżał się na uczucie głodu, pocenie, drżenie rąk, szybkie kołatanie serca. Dodatkowo dochodzi do przyspieszenia tętna, można zaobserwować zdenerwowanie i rozkojarzenie. Pacjenci z reguły są w stanie sami załagodzić ten stan poprzez spożycie czegoś słodkiego.
Im niższy poziom cukru we krwi tym stan jest poważniejszy. Mózg nie jest dostatecznie zaopatrywany w energię. Pacjenci są rozkojarzeni, mają problemy z koncentracją, są agresywni. Pojawia się uciążliwy głód, mdłości, mrowienie w okolicy ust. Dochodzi do zaburzenia mowy i widzenia.
W drastycznym spadku cukru we krwi, czyli zaawansowanej hipoglikemii, można zaobserwować silne drgawki, zaburzenia oddychania, zaburzenia rytmu serca. Pojawia się silny niepokój. Następnie pacjent może stracić przytomność, nawet zapaść w śpiączkę. Choremu bezzwłocznie należy udzielić pomocy, gdyż stan ten jest obarczony wysokim ryzykiem śmierci.
Zobacz też: Niskie ciśnienie krwi – przyczyny, objawy, leczenie
Prawidłowy poziom cukru – jaka jest norma?
Badanie cukru we krwi powinno być przeprowadzane regularnie, najlepiej raz do roku. Jeżeli pojawią się objawy hipoglikemii lub hiperglikemii pomiar glukozy należy wykonać jak najszybciej. Pozwoli to na ewentualne wczesne odnalezienie przyczyny i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Stanem szczególnym podczas, którego należy zbadać poziom glukozy we krwi jest ciąża. Osoby leczone z powodu cukrzycy mają obowiązek przeprowadzania badania kilkukrotnie w ciągu dnia. Szczególną uwagę kontrolnym badaniom powinny poświęcać osoby obciążone genetycznie cukrzycą, a także będące w średnim wieku i otyłe.
Jaki jest prawidłowy poziom cukru we krwi? Wartości optymalne badania glukozy na czczo wynoszą 72–99 mg/dl (4,0–5,5 mmol/l). Jeżeli oznaczenie zostało wykonane z użyciem doustnego testu tolerancji glukozy za wartości prawidłowe uważa się stężenie glukozy poniżej 140 mg/dl (<7,8mmol/l).
Sprawdź również: Ketony w moczu – normy, przyczyny, objawy, leczenie
Niski cukier we krwi – co to znaczy i jakie mogą być objawy?
Obniżony poziom glukozy we krwi może być efektem stosowanej głodówki i nieprawidłowych procesem odchudzania. Hipoglikemia może rozwinąć się także po intensywnym wysiłku fizycznym, podczas którego mięśnie zużywają znaczne ilości glukozy potrzebne do wytworzenia energii.
Przeczytaj również : Testy alergiczne z krwi – badanie IgE całkowitych i swoistych
W niektórych przypadkach niski cukier może jednak wskazywać na chorobę. Hipoglikemia może być związana z:
- jadłowstrętem psychicznym,
- niedoczynnością tarczycy,
- ostrymi biegunkami i wymiotami,
- spożywaniem alkoholu w dużych ilościach, który upośledza działanie wątroby i zaburza gospodarkę węglowodanową,
- niewydolnością nadnerczy,
- stosowaniem leków np. insuliny przez cukrzyków (za duża dawka insuliny lub niedostosowany posiłek do ilość przyjętej insuliny), leki przeciwzakrzepowe, β-blokery,
- chorobą nowotworową – np. guzem insulinowym.
Opublikowano: 19.09.2016;
aktualizacja: 26.10.2016
Oceń:
4.5
Ten tekst został napisany przez Eksperta, który posiada kierunkowe wykształcenie oraz doświadczenie. Nawiązując współpracę z autorytetami w danej dziedzinie nauki serwis Wylecz.to dba o najwyższą jakość i wiarygodność informacji publikowanych w serwisie. W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach.
Kamil Kowal
Lekarz
Absolwent Wydziału Wojskowo-Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. W chwili obecnej pracuje jako lekarz stażysta w Wojewódzkim Szpitalu im. Prymasa Kardynała S. Wyszyńskiego w Sieradzu. W zakresie medycyny szczególnie zainteresowany chirurgią oraz ortopedią i traumatologią.
190
Komentarze i opinie (1)
opublikowany 07.06.2022