Wysoka gorączka u dziecka bez innych objawów będzie przyczyną niepokoju u każdego rodzica. Najczęstszą przyczyną podwyższonej temperatury u dziecka są infekcje wirusowe, w tym grypa.

Drgawki u dzieci wywołane są przez niekontrolowane, nieprawidłowe wyładowania w określonych grupach neuronów. Zawsze stanowią przyczynę ogromnego niepokoju rodziców, którzy obawiają się, iż drgawki są pierwszym objawem choroby neurologicznej u ich dziecka.

Każdy rodzic zna tego rodzaju zachowania: protesty, opieranie się, tupanie, płacz i krzyki. Bunt dziecka ma wiele przyczyn: czasem jest to tylko zabieganie o uwagę, a czasem po prostu etap rozwojowy, w który wpisany jest bunt i upór.

Gorączka u dziecka ma kilka przyczyn. Zwykle wysoka temperatura to objaw przeziębienia, choć typowa jest także gorączka trzydniowa, czyli rumień nagły.

Stan podgorączkowy u dziecka najczęściej jest objawem infekcji – szczególne tych łagodnych, takich jak przeziębienie. Stany podgorączkowe są naturalną odpowiedzią organizmu na proces zapalny, dowodem na prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego.

Refluks żołądkowo-przełykowy polega na cofaniu się treści żołądkowej z żołądka do przełyku. Może współwystępować z ulewaniami (regurgitacjami), które oznaczają przemieszczanie się pokarmu z żołądka do jamy ustnej pod niskim ciśnieniem.

Zatrucia i urazy to najczęstsze przyczyny zagrożenia zdrowia i życia u dzieci. Zatrucia u dzieci mogą być przypadkowe lub celowe.

Zespół Schönleina–Henocha jest chorobą, w której małe naczynia krwionośne zostają zajęte procesem zapalnym. U dzieci choroba ta przebiega podobnie jak u dorosłych.

Wybiórczość pokarmowa dzieci to problem, z którym borykają się rodzice, ale też nauczyciele w szkole. Krótka lista spożywanych przez ucznia pokarmów stwarza sytuację, kiedy dziecko nie chce uczestniczyć w różnych szkolnych uroczystościach z poczęstunkiem.

Plagiocefalia, znana również jako zespół spłaszczonej główki lub skośnogłowie, to deformacja czaszki polegająca na jej asymetrycznym spłaszczeniu. Najczęstsza jest plagiocefalia ułożeniowa, która jest schorzeniem łagodnym i ustępuje przy zastosowaniu kilku prostych zasad w opiece nad dzieckiem.

Chrapanie u dziecka to najczęściej efekt przerośniętych migdałków podniebiennych. Innymi przyczynami przez które dziecko chrapie może być alergia, niedrożność nosa, wiotkość krtani.

Astma wczesnodziecięca jest chorobą układu oddechowego, która ogranicza przepływ powietrza przez drogi oddechowe, a tym samym powoduje ataki duszności. Schorzenie to dotyka najczęściej dzieci do 5.

Owsiki to małe pasożyty, które w przypadku zakażenia obecne są w jelicie grubym, w okolicach wyrostka robaczkowego i części jelita cienkiego. Owsiki są najczęstszą przyczyną infekcji robakami obłymi u dziecka.

Żelazo stanowi składnik mineralny niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania i zdrowia organizmu. Każda krwinka czerwona zawiera żelazo stanowiące składnik hemoglobiny – związku odpowiedzialnego za transport tlenu i dwutlenku węgla pomiędzy tkankami i płucami.

Infekcje intymne mogą rozwijać się u młodych dziewcząt, a ich przyczyną są drożdżaki. Zakażenia wywoływane są przez grzyb Candida albicans.

Dystonia to skurcze poszczególnych, przeciwstawnych grup mięśniowych, które prowadzą do przyjmowania postawy wymuszonej. Ruchy dystoniczne pojawiają się podczas ruchów dowolnych lub w spoczynku.

W zespole Tourette’a może dochodzić do mimowolnych, szybkich, powtarzających się, pozbawionych celu, rytmicznych ruchów, którym nierzadko towarzyszy wydawanie dźwięków (np. klaskanie, podskakiwanie, tupanie, ruchy kończyn).

Rumień zakaźny należy do licznej grupy chorób wieku dziecięcego manifestujących się charakterystycznymi zmianami na skórze. Wywołany jest przez parwowirus B19.

Oparzenia u dzieci stanowią niemały odsetek wszystkich nieszczęśliwych wypadków jakim ulegają maluchy. Dużą część stanowią oparzenia słoneczne, które są następstwem opalania bez odpowiedniej ochrony.

Diagnostyka i szybkie wdrożenie leczenia mukowiscydozy u dzieci pozwala wydłużyć życie pacjenta i poprawić jego jakość. Mukowiscydoza jest ogólnoustrojową chorobą wrodzoną uwarunkowaną genetycznie (mutacja w genie kodującym białko CFTR).

Choroba lokomocyjna dotyka niemal połowy podróżujących dzieci, a także wielu dorosłych. Objawy, choć nie są niebezpieczne, bywają dokuczliwe.

Upośledzenie umysłowe jako pojęcie nie funkcjonuje już w fachowej terminologii – zastąpione zostało terminem "niepełnosprawność intelektualna". Jest to grupa zaburzeń wynikających z zahamowania prawidłowego rozwoju mózgu u dziecka.

Młodzieńcze złuszczenie głowy kości udowej powszechnie znane jest jako biodro szpotawe. To jedna z najczęstszych chorób stawu biodrowego u dzieci i młodzieży.

Urazy kręgosłupa są najczęściej skutkiem wypadku komunikacyjnego i należą do najniebezpieczniejszych urazów ciała u dzieci. Mogą prowadzić do trwałego kalectwa, znacznego stopnia niepełnosprawności, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci dziecka.

Prawidłowe stężenie hormonu wzrostu u dziecka decyduje o prawidłowym dla jego wieku wzroście. Niedobór hormonu wzrostu powoduje nieprawidłowy wzrost i karłowatość.

Zadaniem układu trawiennego jest zapewnienie prawidłowego rozdrobnienia i rozłożenia (dzięki enzymom trawiennym) składników pokarmowych, a następnie ich wchłonięcie do krwi i wydalenie na zewnątrz niestrawionych, zbędnych organizmowi resztek. Zwłaszca u małych dzieci można zaobserwować reakcje, które świadczą o prawidłowo przebiegającym trawieniu na poszczególnych jego etapach, od jamy ustnej po jelito grube i odbytnicę.

Grzybica u dziecka to najczęściej wynik zakażenia grzybami z rodzaju Candida, rzadziej grzybami z rodzaju pleśni (np. Microsporum, Trichophyton, Epidermophyton).

Zdarza się, że w czasie choroby dziecko nie chce przyjmować leków. Ich stosowanie ma kluczowe znaczenie w procesie zdrowienia, dlatego warto wypracować skuteczne sposoby na to, by zachęcić dziecko do brania leków.

Zajady to popularna nazwa zapalenia kącika ust. Zajady u dzieci mogą mieć pochodzenie grzybicze (tzw.

Choroba lokomocyjna występuje we wszystkich grupach wiekowych, ale najczęściej u dzieci w wieku od 2 do 12 roku życia. Jest reakcją organizmu na niezgodność informacji jaka dociera do mózgu z narządu wzroku oraz receptorów obecnych w uchu środkowym, mięśniach, stawach.