Jakie są przyczyny choroby lokomocyjnej u dzieci?
Choroba lokomocyjna, określana także jako kinetoza, dotyczy około 50 proc. populacji dzieci i najczęściej objawia się w wieku 2–12 lat. Mimo że jest to przedział wiekowy, w którym występuje ona najczęściej, należy pamiętać, że u niektórych objawy tej choroby występują również w dorosłości. Choroba lokomocyjna u dziecka nie stanowi niebezpieczeństwa dla jego zdrowia. Objawy bywają jednak bardzo uciążliwe, zarówno dla samego dziecka, jak i rodziców oraz otoczenia.
Za objawy choroby lokomocyjnej u dzieci odpowiedzialny jest błędnik. Jest to narząd znajdujący się w uchu wewnętrznym. Służy on do odbioru informacji na temat położenia ciała dziecka, a także przesyła informację o tym, czy jesteśmy, czy też nie jesteśmy w ruchu. Podczas jazdy samochodem błędnik informuje mózg o pozostaniu w miejscu, gdyż faktycznie dziecko samo się nie porusza, natomiast oczy przesyłają sprzeczny sygnał w stosunku do tego, jaki wysyła błędnik, gdyż „obserwują przesuwający się obraz”. Objawy choroby lokomocyjnej występują także podczas podróży statkiem i jest to tzw. choroba morska.
Choroba lokomocyjna – jakie objawy zgłasza dziecko?
Choroba lokomocyjna u dzieci, podobnie zresztą jak u dorosłych, występuje w różnym nasileniu. Najczęściej jej objawami są:
- zawroty głowy,
- nudności,
- pocenie się,
- bladość skóry,
- wzmożony ślinotok,
- wymioty,
- spadek ciśnienia krwi,
- poczucie osłabienia.
Dodatkowo, w czasie podróży, pewne czynniki mogą nasilać dokuczliwe objawy. Najczęściej jest to:
- nieprzyjemny zapach spalin, benzyny lub środka do spryskiwaczy szyb;
- brak dostępu świeżego powietrza (tzw. zaduch);
- raptowne przyspieszanie i hamowanie pojazdu, przechyły na zakrętach;
- wstrząsy spowodowane nierówną powierzchnią, kołysania.
Jak zapobiegać chorobie lokomocyjnej? Jak się przygotować do podróży?
Podróż przebiegnie bez dodatkowych trudności, jeżeli zastosujemy się do kilku reguł. Choroba lokomocyjna u dzieci i dorosłych ma łagodniejszy przebieg, jeśli zastosujemy się do kilku reguł:
- Przed podróżą trzeba spożyć bardzo lekkostrawny i niewielki posiłek (nie należy przepełniać żołądka), a także popić go niewielką ilością płynów (nie są wskazane napoje gazowane).
- Nie wolno podróżować na czczo, gdyż głód potęguje ewentualne przykre objawy.
- Nie powinno się jeść podczas jazdy, a jeśli zajdzie taka potrzeba, to przekąski powinny być lekkostrawne.
- Do picia w podróży najlepsza jest niegazowana woda mineralna.
- Pamiętajmy, żeby nie wprowadzać nerwowej atmosfery przed i w trakcie podróży.
- Podczas jazdy najlepiej siedzieć przodem do kierunku jazdy.
- Głowa powinna mieć podparcie (najlepsza jest pozycja półleżąca).
- Podczas podróży warto zatrzymywać się na postoje z możliwością wyjścia na świeże powietrze, a także wietrzyć samochód.
- W pojazdach wieloosobowych, takich jak np. autokar, należy wybierać miejsca znajdujące się jak najdalej od osi.
Sposoby na chorobę lokomocyjną u dziecka
Jeżeli podczas podróży pojawią się nieprzyjemne objawy, warto zastosować szybkie i proste sposoby na chorobę lokomocyjną. Część z nich polega jedynie na odpowiednim ułożeniu dziecka i zapewnieniu mu komfortu.
By podróż przebiegała bez dyskomfortu lokomocyjnego:
- po pierwsze, należy poprosić, by maluch zamknął oczy i głęboko, powoli oddychał;
- można dać mu do picia kilka łyków niegazowanej letniej wody;
- należy natychmiast zapewnić dopływ świeżego powietrza, czyli otworzyć okno i solidnie przewietrzyć pojazd, a także – o ile jest to możliwe – zatrzymać się na krótki postój;
By zapewnić dobre samopoczucie dziecka podczas podróży, należy:
- unikać intensywnych zapachów;
- zalecić dziecku patrzenie w jeden punkt daleko przed sobą;
- posadzić dziecko w przedniej części pojazdu;
- ustawić nadmuch na twarz dziecka.
Choroba lokomocyjna – leki dla dzieci i dorosłych
Rodzice często decydują się na to, by przed podróżą podać dziecku leki, które zapobiegają lub łagodzą objawy choroby lokomocyjnej. Istnieją różne preparaty o zróżnicowanym czasie i sile działania. Część z nich ma w swoim składzie substancje chemiczne, inne są oparte na naturalnych składnikach.
Stosowanie większości leków, za wyjątkiem tych, w składzie których jest imbir, powinno odbywać się tylko po wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Niestety znaczna część z nich wywołuje niepożądane efekty uboczne w postaci drażnienia przewodu pokarmowego oraz uczucia senności.
Co mamy do wyboru, jeśli chodzi o leki na chorobę lokomocyjną?
- Tabletki na chorobę lokomocyjną z imbirem – najbardziej popularne i najłatwiej dostępne. Mają właściwości przeciwwymiotne. Po nich dziecko nie jest senne ani otępiałe. Leki te są bezpieczne i dostępne bez recepty. Występują w postaci syropu i drażetek do ssania. Imbir zmniejsza odczucia wymiotne i uczucie skołowania podczas podróży.
- Leki przeciwhistaminowe oprócz swojego podstawowego działania przeciwuczuleniowego mają także działanie przeciwwymiotnie. Ich cechą charakterystyczną jest to, że zmniejszają one perystaltykę jelit, a także wywołują senność u dziecka.
- Chorobę lokomocyjną łagodzą także leki zawierające hioscynę, która ma działanie uspokajające i rozkurczające mięśnie gładkie przewodu pokarmowego.
- Część lekarzy może zalecić również terapię homeopatyczną w postaci kropli, tabletek. Preparaty takie zmniejszają nudności, zawroty głowy oraz wyciszają w przypadku wystąpienia choroby lokomocyjnej.
Pamiętajmy, że choroba lokomocyjna u dzieci nie jest powodem do ograniczania podróży z dzieckiem. W przypadkach występowania jej objawów należy przygotować się odpowiednio do podróży, co pozwoli do minimum ograniczyć możliwość wystąpienia przykrych symptomów.
Na pocieszenie należy dodać, że w większości przypadków wraz ze wzrostem dziecka objawy ustępują, a u sporej części całkowicie znikają w wieku dorosłym. Nie wszystkim się to udaje, bo – jak wiadomo – choroba lokomocyjna u dorosłych występuje, jednak znakomita większość z nas z tego po prostu wyrasta.
