Stan podgorączkowy u dziecka najczęściej jest objawem infekcji – szczególne tych łagodnych, takich jak przeziębienie. Stany podgorączkowe są naturalną odpowiedzią organizmu na proces zapalny, dowodem na prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego. Co oznacza ciągły, utrzymujący się stan podgorączkowy u niemowlaka i starszego malucha? Co robić, kiedy temperatura u dziecka jest podwyższona? Czy w każdym przypadku należy zgłosić się do lekarza?
Stan podgorączkowy u dziecka – co robić, gdy temperatura u dziecka jest podwyższona?
Spis treści
Co to jest stan podgorączkowy? Jaka temperatura o nim świadczy?
Stan podgorączkowy to ciepłota ciała pomiędzy 37 a 37,9 stopni Celsjusza (przy temperaturze powyżej mówimy o gorączce). Podobnie jak gorączka, jest on naturalną reakcją na procesy toczące się w organizmie, zwłaszcza te o charakterze zapalnym. Zdarza się, że pomiar temperatury u dziecka sprawia rodzicom trudność. Jak mierzyć temperaturę u dziecka? Według wytycznych u dzieci do 3 roku życia pomiaru ciepłoty ciała powinno dokonywać się, umieszczając termometr w odbytnicy (termometr powinien być wcześniej natłuszczony, aby nie sprawić dziecku dyskomfortu i bólu), u dzieci w wieku 3–5 lat optymalną metodą jest pomiar w uchu zewnętrznym, a u dzieci powyżej 5 roku życia – w jamie ustnej.
Do pomiaru ciepłoty ciała wykorzystywane powinny być termometry elektroniczne – termometry rtęciowe, z uwagi na szkodliwość dla środowiska, są już wycofane ze sprzedaży. Termometry bezdotykowe nie są do końca precyzyjne, ale mogą być wykorzystywane do orientacyjnej oceny wysokości gorączki u niemowlaka, dziecka starszego i u dorosłych. Stan podgorączkowy u dziecka z reguły jest bardzo dobrze tolerowany – mały pacjent pozostaje aktywny i pogodny.
Przeczytaj też: Gorączka u dziecka bez innych objawów
Jakie są przyczyny stanu podgorączkowego u dziecka?
Podwyższona temperatura u niemowlaka czy starszego dziecka może mieć wiele przyczyn. O ile krótkotrwała, nieznaczna zmiana ciepłoty ciała nie powinna wzbudzać większego niepokoju, problematyczny staje się ciągły stan podgorączkowy.
- Najczęstszą przyczyną stanu podgorączkowego u dziecka jest infekcja. Stan podgorączkowy najczęściej towarzyszy przeziębieniom, infekcjom wirusowym, takim jak zapalenie gardła, zapalenie krtani czy zapalenie oskrzeli, zakażeniom układu moczowego, chorobom zakaźnym (np. ospie wietrznej bądź nieżytom żołądkowo-jelitowym na tle zakaźnym).
- Dość często występuje stan podgorączkowy u dziecka po szczepieniu. Jest on zaliczany do do potencjalnych niepożądanych odczynów poszczepiennych.
- Długotrwale utrzymujący się stan podgorączkowy u dziecka wymaga diagnostyki, ponieważ może świadczyć o chorobach przewlekłych – chorobach reumatologicznych (np. toczeń rumieniowaty układowy, młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów), przewlekłych stanach zapalnych np. przewodu pokarmowego (nieswoiste zapalenia jelit), nowotworach (takich jak: białaczki, chłoniaki, guzy mózgu itd.).
W pierwszej kolejności należy jednak wykluczyć możliwość nieprawidłowych pomiarów ciepłoty ciała.
Podwyższona temperatura u dziecka – co robić?
Stany podgorączkowe u dziecka związane z ostrą infekcją, np. przeziębieniem, z reguły nie wymaga innego postępowania poza obserwacją dziecka, ewentualnie chłodzeniem fizykalnym (robienie zimnych okładów). Dziecko ze stanem podgorączkowym nie powinno być ubierane zbyt ciepło, przegrzewane. Nie należy zapominać o podawaniu mu dużej ilości płynów. Ciepłota ciała malucha powinna być co jakiś czas kontrolowana. Jeżeli stan podgorączkowy przerodzi się w gorączkę, dziecko powinno otrzymać leki przeciwgorączkowe (ibuprofen lub paracetamol).
Stan bezgorączkowy bez innych objawów w postaci gorączki wymaga podania leków w przypadku szczególnych grup dzieci. Dotyczy to pacjentów, którzy w przeszłości przebyli drgawki gorączkowe, a są w wieku, w którym może dojść do kolejnego napadu (od 6 miesiąca życia do 5 roku życia włącznie) oraz u dzieci z padaczką (wzrost ciepłoty ciała wiąże się z obniżeniem progu drgawkowego, co grozi napadem drgawek). Szczególnej czujności wymagają także noworodki i niemowlęta, ponieważ nie mają one jeszcze w pełni rozwiniętego mechanizmu termoregulacji i wzrost ciepłoty ciała jest u nich bardziej gwałtowny niż u dzieci starszych.
Stan podgorączkowy u dziecka i niemowlaka – kiedy do lekarza?
Wizyta u lekarza pierwszego kontaktu jest wskazana, jeżeli:
- stan podgorączkowy przerodzi się w gorączkę,
- stan podgorączkowy utrzymuje się dłużej niż kilka dni,
- mamy do czynienia ze stanem podgorączkowym u noworodka lub u mniejszego niemowlęcia,
- stanowi podgorączkowemu towarzyszą inne niepokojące objawy (np. występuje kaszel u dziecka, duszność, biegunka, wymioty, maluch jest bardzo apatyczny itd.),
- stan podgorączkowy ma dziecko z poważnymi obciążeniami zdrowotnymi.
Szczególnego podejścia wymagają częste, przewlekłe stany podgorączkowe u dziecka. Tok diagnostyki lekarz ustala na podstawie informacji pozyskanych z wywiadu oraz badania przedmiotowego. Spośród badań dodatkowych, zleca się m.in. badania laboratoryjne, w tym wskaźniki stanu zapalnego (OB, CRP, stężenie leukocytów we krwi).
Opublikowano: 22.11.2016;
Oceń:
4.5
Ten tekst został napisany przez Eksperta, który posiada kierunkowe wykształcenie oraz doświadczenie. Nawiązując współpracę z autorytetami w danej dziedzinie nauki serwis Wylecz.to dba o najwyższą jakość i wiarygodność informacji publikowanych w serwisie. W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach.
Agnieszka Zaremba-Wilk
Lekarz
Absolwentka I Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. W trakcie studiów aktywnie działała w Studenckich Kołach Naukowych: pediatrycznych oraz chirurgicznych. Aktualnie w trakcie specjalizacji z pediatrii. Poza chorobami dzieci interesuje się chirurgią, chirurgią dziecięcą, chorobami wewnętrznymi.
0
Komentarze i opinie (0)