Dzieci ulegają wielu różnego rodzaju urazom. Ich aktywność i ciekawość świata, sprawiają, że urazy głowy u dzieci są niemal niemożliwe do uniknięcia.

Problem moczenia nocnego u kilkulatków spędza sen z powiek wielu rodzicom. Zdarza się, że jest on traktowany jak temat tabu – rodzice niechętnie rozmawiają o tym, że ich pociecha regularnie moczy łóżko lub swoje ubranie.

Grypa to bardzo rozpowszechniona choroba wirusowa układu oddechowego. Dzieci przed ukończeniem drugiego roku życia znacznie częściej są hospitalizowane z powodu grypy niż dzieci starsze.

Grypa u dzieci i dorosłych to jedna z najbardziej rozpowszechnionych chorób wirusowych układu oddechowego. Przyczyną jest zakażenie wirusem grupy (np.

Przewlekła niewydolność nerek to zespół chorobowy, którego istotą jest postępujące, nieodwracalne zniszczenie czynnego miąższu nerek i upośledzenie ich czynności, co przejawia się przede wszystkim pogorszeniem przesączania kłębuszkowego oraz niedostateczną eliminacją toksycznych produktów przemiany materii. Przyczyną niewydolności nerek u dziecka są wady dróg moczowych i choroby kłębuszków nerkowych.

Zespół Alporta jest wrodzoną, genetyczną chorobą nerek (nieprawidłowa budowa kolagenu typu IV), w której dodatkowo występują zaburzenia w obrębie narządu wzroku i słuchu. Dziedziczenie najczęściej związane jest z chromosomem X, ale może być także autosomalne dominujące i recesywne.

Niedobór odporności u dziecka może być pierwotny lub wtórny. Brak odporności u dziecka może wynikać z chorób wrodzonych lub na przykład z niedożywienia bądź niedoboru witamin.

Anemia u dzieci poniżej 1. roku życia jest dość częstym problemem hematologicznym.

Morfologia krwi to jedno z podstawowych badań diagnostycznych.

Niedokrwistość (inaczej anemia) to zbyt niskie stężenie hemoglobiny we krwi, obniżony hematokryt krwi, a do tego może współistnieć zbyt mała ilość erytrocytów. Niedokrwistość może być stanem przejściowym lub też może trwać przewlekle.

Zespół hemolityczno-mocznicowy, tzw. HUS objawia się m.

Zespół Aspergera zgodnie z klasyfikacją ustaloną przez specjalistów należy do grupy zaburzeń ze spektrum autyzmu. Problem zespołu Aspergera dotyczy nawet 4% populacji i może występować zarówno u dzieci, jak i u dorosłych.

Autyzm dziecięcy, zwany także zespołem Kannera, jest chorobą, o której coraz więcej się mówi, a w praktyce niewiele osób wie, na czym ona polega i jak przebiega. Tymczasem może pojawić się w każdej rodzinie, a im wcześniej zostanie zdiagnozowany, tym większe są szanse na "normalniejsze" i łatwiejsze życie.

W biegu codziennych spraw wiele osób zapomina o tym, jak ważny dla samopoczucia, rozwoju psychofizycznego i emocjonalnego oraz zdrowia dziecka jest kontakt z naturą. Dopiero kiedy dzieje się z nim coś złego, przychodzi czas na refleksję nad przyczynami takiego stanu i pora na działanie.

Zespół PANDAS to zespół zaburzeń nerwowych i psychiatrycznych, które mogą pojawić się u dzieci po przebytej infekcji paciorkowcowej. Cechą charakterystyczną jest nagła zmiana zachowań i osobowości u dziecka, pojawienie się tików nerwowych lub agresji.

Niedokrwistość, powszechnie zwana anemią, to zdecydowanie najczęstsza choroba układu krwiotwórczego. Zazwyczaj nie jest uważana za szczególnie groźną, tymczasem nieleczona może prowadzić do poważnych zaburzeń w funkcjonowaniu całego organizmu oraz – w przypadku dzieci – do nieprawidłowości rozwojowych.

Węzły chłonne stanowią ważny element układu odpornościowego dziecka. Powiększenie węzłów chłonnych zwykle jest jednym z objawów infekcji bakteryjnej lub wirusowej.

Hemochromatoza dziedziczna jest chorobą genetyczną. Jej istotą jest nadmierne wchłanianie żelaza z przewodu pokarmowego (nadmierne wchłanianie żelaza w nabłonku jelitowym).

Jałowe martwice kości to grupa schorzeń, w których dochodzi do obumierania tkanki kostnej oraz chrzęstnej bez działania czynników chorobotwórczych. Jedną z takich dolegliwości jest choroba Perthesa (ang.

Kaszel jest naturalnym odruchem organizmu o charakterze obronnym, umożliwiającym oczyszczenie dróg oddechowych z zalegającej w nich wydzieliny. Kaszel krtaniowy przypomina szczekanie psa, z tego powodu często nazywany jest szczekającym kaszlem.

Skaza białkowa to w języku medycznym atopowe zapalenie skóry lub także alergia pokarmowa na białko mleka krowiego. U dzieci i dorosłych manifestuje się najczęściej zmianami skórnymi pod postacią zaczerwienienia, zmian grudkowo-rumieniowych z towarzyszącym świądem skóry.

Dzieci urodzone przedwcześnie, czyli przed 37. tygodniem ciąży, borykają się z wieloma problemami zdrowotnymi, których nasilenie zależy od stopnia dojrzałości płodu w dniu rozwiązania ciąży.

Pleśniawki u niemowlaka to zakażenie grzybicze jamy ustnej dziecka drożdżakami z rodzaju Candida. Mogą pojawić się już w pierwszych dniach życia dziecka, choć najczęściej dotykają niemowlęta dwu- lub trzymiesięczne.

Przyczyną białego języka u dziecka jest najczęściej nieprawidłowa higiena jamy ustnej. Zdarza się jednak, że biały nalot na języku świadczy o grzybicy jamy ustnej.

Opryszczka jest chorobą wirusową, dość powszechnie określaną przez rodziców jako „zimno” lub „febra”. Zakażenia wirusem opryszczki u dzieci są częste.

Wraz z nadchodzącym sezonem jesiennym zbliża się czas zwiększonego ryzyka zachorowania na przeziębienie, grypę i inne infekcje. Dotyczy to szczególnie dzieci, które rozpoczną uczęszczanie do żłobków, przedszkoli i szkół.

Próchnica butelkowa, czyli próchnica wczesnego dzieciństwa, objawia się plamami na zębach, zwykle białymi, choć najbardziej charakterystyczną oznaką choroby są czarne zęby u dziecka. Pierwsze ubytki zajmują najczęściej jedynki.

Potoczne przekonanie, że dzieci „wyrastają” z zeza dotyczy tylko pierwszych trzech miesięcy życia malucha. Jeśli po tym czasie zezowanie u dziecka nie zanika, należy niezwłocznie udać się do lekarza.

Zespół Goldenhara to choroba genetyczna dająca szereg ciężkich objawów w postaci deformacji i narządowych. Nie wyklucza się, że przyczyną choroby są także czynniki środowiskowe.

Jedną z najczęstszych przyczyn wizyt dziecka u lekarza są choroby przebiegające z wysypką. Z pozoru wysypki wydają się być podobne do siebie, jednakże każda z nich ma cechy charakterystyczne, dzięki którym lekarz zwykle nie ma problemu z postawieniem prawidłowej diagnozy.