WyleczTo

Dieta antyhistaminowa – dieta w nietolerancji histaminy

12 grudnia 2024
(pierwsza publikacja: 18 stycznia 2017)
Aleksandra Żyłowska
Aleksandra Żyłowska
Aleksandra Żyłowska

dietetyk

Dieta antyhistaminowa zalecana jest osobom z nietolerancją histaminy, jak również pacjentom z uczuleniem na histaminę. Nadwrażliwość ta występuje, gdy w jelitach brakuje enzymu DAO, który unieczynnia ją, gdy nie jest już potrzebna. Aby złagodzić objawy nietolerancji, takie jak niestrawność czy pokrzywka, należy zastosować dietę antyhistaminową. Wykluczenie z jadłospisu produktów z histaminą to główna metoda leczenia.

Dieta antyhistaminowa – dieta w nietolerancji histaminy
Fotolia

Co to jest histamina?

Histamina jest związkiem niezbędnym do jego prawidłowego funkcjonowania organizmu, wytwarzanym w organizmie człowieka z aminokwasu histydyny. Wielu osobom kojarzy się ona z alergią. Prawidłowo, ponieważ uczestniczy w reakcjach odpornościowych organizmu, ale także pośredniczy w wielu procesach fizjologicznych. Działanie histaminy w ustroju jest szerokie. Histamina odpowiada m.in. za:

  • regulację napięcia mięśni gładkich, pracy serca i ciśnienia tętniczego,
  • regulację rytmu snu i czuwania,
  • wydzielanie gruczołowe, proces krwiotwórczy,
  • przekazywanie impulsów nerwowych, wzmaganie koncentracji,
  • rozwój płodu, gojenie ran.

Histamina jest magazynowana w każdej tkance organizmu w nieczynnej postaci. Zostaje uwolniona do krwiobiegu, gdy organizm jest atakowany przez czynniki chorobotwórcze lub alergeny, dochodzi do nagłego silnego stresu fizycznego lub psychicznego, a także w wyniku wysiłku fizycznego. Po spełnieniu swojej funkcji, np. zwiększeniu ciśnienia krwi czy wzięciu udziału w reakcji odpornościowej, histamina jest metabolizowana i unieczynniana.

Przeczytaj: Mąka owsiana, właściwości i zastosowanie

Nietolerancja histaminy – przyczyny i objawy

Do nietolerancji histaminy dochodzi wtedy, gdy w organizmie znajduje się za dużo tego związku w formie aktywnej, czyli po spełnieniu swojej funkcji nie jest on metabolizowany w odpowiednim stopniu. Nadwrażliwość na histaminę ujawnia się zwykle w średnim wieku i częściej dotyczy kobiet niż mężczyzn. Za rozkładanie histaminy w jelicie cienkim odpowiada enzym diaminooksydaza (DAO). Niedobór tego enzymu powoduje, że organizm jest poddawany działaniu histaminy, mimo że czynniki wywołujące jej aktywność już ustąpiły i związek nie jest potrzebny. Przyczyny niedoboru DAO mogą być bardzo różne i są związane z zaburzonym funkcjonowaniem jelit. Przyczyną nietolerancji histaminy bywa wieloletnie spożywanie produktów z histaminą, ale jest to dużo rzadsze. Objawy nietolerancji histaminy zwykle nie pojawiają się nagle po spożyciu danej żywności. Ich występowanie jest rozłożone w czasie.

Do objawów nietolerancji histaminy należą:

  • bóle głowy, migrena, katar, alergiczny nieżyt nosa,
  • pokrzywka, swędzenie skóry i oczu,
  • opuchlizna,
  • astmatyczne zapalenie oskrzeli,
  • nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca,
  • biegunki, zapalenie błony śluzowej żołądka, niestrawność, refluks.

Zdiagnozowanie nietolerancji histaminy jest trudne, ponieważ daje ona niespecyficzne objawy. Nietolerancja nie jest uczuleniem na histaminę, więc w organizmie nie występują przeciwciała przeciwko histaminie. Skuteczną metodą diagnozy jest badanie aktywności DAO.

Zobacz też: Migdały – właściwości, zastosowanie

Dieta antyhistaminowa – produkty przeciwwskazane – czego nie jeść?

Histamina w żywności występuje dość powszechnie. Ponadto niektóre produkty spożywcze powodują zwiększone wydzielanie histaminy zawartej w komórkach ciała, co prowadzi do wyzwalania reakcji uczuleniowej. Z diety antyhistaminowej należy wykluczyć: produkty z pszenicy i innych zbóż glutenowych, sery dojrzewające żółte i pleśniowe, kefir. Przy nietolerancji histaminy nie zaleca się jedzenia mięsa (przeciwwskazana jest wołowina, wieprzowina, mięso surowe, wędzone, solone, wędliny i kiełbasy dojrzewające) oraz ryby o ciemnym mięsie (tuńczyk, makrela, sardynka), ryby surowe, wędzone i marynowane. W jadłospisie nie powinny występować owoce morza rośliny strączkowe, soja i jej przetwory czy warzywa takie jak pomidory, szpinak bakłażan, kiszona kapusta i ogórki kiszone.

Z przepisów diety antyhistaminowej należy wyeliminować awokado, gruszki, owoce cytrusowe, kiwi, ananasy, winogrona, banany, maliny, truskawki, czerwone śliwki. Niewskazane są grzyby, keczup, koncentrat pomidorowy, przecier pomidorowy, orzechy, kakao i czekolada. Nie zaleca się mocnej herbaty, kawy, a także alkoholu i napojów gazowanych. W diecie na nietolerancję histaminy nie powinny pojawiać się kostki rosołowe, sosy w saszetkach, ocet i przyprawy z dodatkiem octu, jak również przyprawy, takie jak: cynamon, goździki, gałka muszkatołowa, anyż, curry, chili. Nie należy ponadto sięgać po żywność wysokoprzetworzoną z dużą ilością dodatków oraz po dania gotowe.

Dieta niskohistaminowa – produkty zalecane

Zawartość histaminy jest najniższa w produktach świeżych (np. mięsie i rybach) i rośnie wraz z procesami prowadzącymi do psucia się jedzenia. Dlatego dieta bez histaminy powinna się opierać na świeżej żywności obrabianej termicznie lub mrożonej bezpośrednio po zakupie. Osoby z nietolerancją histaminy nie powinny jeść posiłków długo przechowywanych i odgrzewanych kilkakrotnie. Dieta bez histaminy zaleca:

  • ryż, ziemniaki, kaszę jaglaną, gryczaną, komosę ryżową, amarantus,
  • płatki owsiane, jaglane, siemię lniane, chleb żytni na zakwasie,
  • świeże jajka, nabiał: twaróg, serek wiejski,
  • świeże lub mrożone ryby o jasnym mięsie, mięso: kurczak, indyk, kaczka, królik, dziczyzna,
  • wszystkie warzywa oprócz pomidorów, bakłażana i szpinaku,
  • owoce: jabłka, czarne jagody, borówki, wiśnie, porzeczki, brzoskwinie, morele, melony, mango.

Przy nietolerancji histaminy można jeść także migdały, mak, kokos, kasztany.

Opublikowano: 18 stycznia 2017
Aktualizacja: 12 grudnia 2024

Więcej na ten temat