Akromegalia po raz pierwszy została rozpoznana jeszcze pod koniec XIX w. przez francuskiego neurologa Pierre'a Marie.

Przyczyną opuchniętej twarzy bardzo często jest nadmiar wody w organizmie, odpowiadający za obrzęki przed miesiączką, opuchnięcie twarzy rano czy obrzęki pod oczami. Nagłe puchnięcie twarzy może wynikać z reakcji alergicznej (obrzęk Quinckego).

Endokrynolog jest lekarzem, który specjalizuje się w leczeniu schorzeń związanych z hormonami. W niektórych przypadkach wykonuje on również drobne zabiegi chirurgiczne związane z problemami hormonalnymi.

Hormony roślinne, czyli fitoestrogeny, to naturalne związki, które występują w żywności. Dlatego zwłaszcza w okresie, gdy organizm produkuje mniejsze ilości żeńskich hormonów, istotne znaczenie odgrywa włączenie do diety produktów będących ich źródłem.

Choć leczenie zastrzykami z etanolu może nam wydawać się kontrowersyjne i przypominać sposoby leczenia wykorzystywane w medycynie alternatywnej, to trzeba mieć świadomość, że jest to zaakceptowana przez środowiska medyczne metoda leczenia pewnych guzków tarczycy. Zastrzyki z 70-procentowego etanolu stosuje się typowo w endokrynologii.

Choroba autoimmunologiczna występuje, wtedy, gdy układ odpornościowy przez pomyłkę atakuje i niszczy własne komórki i tkanki. Najbardziej znane choroby autoimmunologiczne to m.

Przysadka mózgowa jest gruczołem wydzielania wewnętrznego, ważnym regulatorem czynności hormonalnej, gdyż wytwarza aż sześć ważnych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu hormonów. Nadczynność przysadki to stan, w których dochodzi do nadmiernego wydzielania hormonów produkowanych przez ten gruczoł.

Pierwsze objawy cukrzycy i ich nasilenie zależy od rodzaju cukrzycy i wieku pacjenta. Typowe objawy cukrzycy typu 2 przeważnie pojawiają się dopiero po kilku lub nawet kilkunastu latach trwania choroby.

Euthyrox N to jeden z najczęściej przepisywanych pacjentom analogów tyroksyny, czyli kluczowego dla naszego organizmu hormonu tarczycy. Jego stosowanie konieczne jest wtedy, kiedy produkowana przez tarczycę ilość hormonów jest niewystarczająca, co prowadzi do niedoczynności tarczycy i uciążliwych objawów, a w dłużej perspektywie – także do poważnych powikłań.

Lewotyroksyna to lek hormonalny, który jest wskazany w leczeniu zastępczym niewydolności tarczycy, ale też w leczeniu wola obojętnego i supresyjnego raka tarczycy. Substancja występuje w preparatach takich jak Letrox czy Euthyrox, które są dostępne wyłącznie na receptę.

Leczenie jodem promieniotwórczym stosuje się w chorobach tarczycy. Promieniowanie w sposób kontrolowany uszkadza komórki tarczycy, zmuszając je do zmniejszenia wydzielania hormonów tarczycy.

Przysadka mózgowa, będąc niewielkim, lecz kluczowym gruczołem dokrewnym, pełni istotną rolę w produkcji hormonów, które kontrolują wiele fundamentalnych funkcji organizmu. Zaburzenia w jej funkcjonowaniu mogą prowadzić do szerokiego spektrum poważnych zaburzeń, wywierając wpływ nie tylko na zdrowie fizyczne, ale także na samopoczucie psychiczne pacjentów.

Prolaktynoma (guz prolaktynowy, łac. prolactinoma) jest to gruczolak przysadki, wydzielający prolaktynę.

Hiperprolaktynemia to stan, w którym stwierdza się zwiększone stężenie prolaktyny. Przyczyną zwiększonego poziomu prolaktyny może być gruczolak przysadki, obniżona ilość dopaminy, działanie leków.

Guz przysadki określany jest jako gruczolak. W zależności od rodzaju i rozmiaru stawia się diagnozę – mikrogruczolak lub makrogruczolak przysadki mózgowej.

Guzy tarczycy są dosyć częstym schorzeniem, ale większość z nich nie daje zauważalnych objawów i nie podlega leczeniu. W niektórych jednak przypadkach lekarz może zakwalifikować pacjenta do leczenia niechirurgicznego.

Insulinooporność (IR) to stan, w którym komórki organizmu stają się mniej wrażliwe na insulinę. Przyczyną najczęściej jest otyłość.

Otyłość brzuszna w fachowej literaturze określana jest jako centralna, trzewna lub wisceralna, choć pacjenci częściej używają określenia otyłość o typie jabłka. Ten typ występuje zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, a przy tym zwiększa istotnie ryzyko rozwoju groźnych chorób ogólnoustrojowych.

Przedwczesne przekwitanie nie jest zjawiskiem częstym, ponieważ dotyczy średnio 1 na 100 kobiet. Proces ten przebiega podobnie jak w przypadku klasycznej menopauzy, jednak nie obserwuje się objawów zwiastunowych przed ustaniem miesiączki.

Zespół Albrighta to rzekoma niedoczynność przytarczyc. W chorobie tej komórki organizmu są niewrażliwe na działanie parathormonu – hormonu, który reguluje stężenie wapnia we krwi.

Przełom nadnerczowy to najgroźniejsza postać niewydolności kory nadnerczy. Wśród przyczyn schorzenia należy wymienić m.

Hormonalna terapia zastępcza to rozwiązanie proponowane kobietom w celu leczenia objawów menopauzy. Leczenie polega na podaży hormonów, których stężenie w organizmie spada w okresie przekwitania.

Pierwsze objawy menopauzy pod postacią zaburzeń miesiączkowania, uderzeń gorąca i zimnych potów pojawiają się około 50. roku życia.

Wyróżnić możemy płeć genetyczną, somatyczną (związaną z budową ciała) lub psychiczną. U większości ludzi poszczególne rodzaje pokrywają się i jednoznacznie pozwalają określić płeć męską lub żeńską.

Większość osób słyszała o adrenalinie, która słusznie kojarzy się z reakcją organizmu na nagły stres i ekstremalne przeżycia. Nie każdy jednak zdaje sobie sprawę z tego, jak ważną i złożoną rolę odgrywa ona w organizmie – zarówno jako hormon, produkowany przez nadnercza, neuroprzekaźnik katecholaminowy, jak i ratujący życie lek.

Nadmierne pragnienie określa się jako polidypsja. Objaw ten charakterystyczny jest dla cukrzycy, kiedy to pojawia się silne pragnienie.

Prostaglandyny to związki pochodne kwasu arachidonowego. Ich synteza zachodzi lokalnie w tkankach, także działanie tych hormonów ograniczone jest do miejsca ich syntezy.

Pierwsze objawy menopauzy pojawiają się u kobiet najczęściej około 45–55 rok życia. Najbardziej typowe dolegliwości w okresie klimakterium to: uderzenia gorąca, rozdrażnienie, wahania nastroju, spadek libido, jak również kłopoty ze snem.

Gruczolak to łagodny nowotwór, który wywodzi się z nabłonka gruczołów dokrewnych (wydzielania wewnętrznego). Gruczolaki przytarczyc to najczęstsza przyczyna ich nadczynności pierwotnej, co prowadzi do szeregu powikłań.