Śródpiersie jest przestrzenią położoną centralnie w obrębie klatki piersiowej i zawierająca wszystkie jej narządy z wyjątkiem płuc. Położenie guza śródpiersia w określonym jego obszarze może wstępnie świadczyć o jego charakterze.

Objawy psychiczne, takie jak wahania nastroju, napięcie emocjonalne, lęk, bezsenność, drażliwość, ciągłe zmęczenie, stwierdzane są u większości kobiet w okresie menopauzy. Ich przyczyną jest obniżony poziom estrogenów, wynikający z wygasania funkcji jajników.

Otyłość czy nadwaga bardzo często kojarzone są z przyjmowaniem nadmiernej ilości kalorii, "przejadaniem" się i brakiem aktywności fizycznej. Problemy z wagą przypisywane są też nierzadko czynnikom genetycznym.

Andropauza to okres w życiu mężczyzny, zazwyczaj po 50. roku życia, w którym dochodzi do obniżenia stężenia męskich hormonów płciowych (androgenów), co warunkuje pojawienie się objawów ze strony wielu narządów.

Za wzrost wagi w okresie menopauzy odpowiadają zmiany hormonalne, głównie spadek stężenia estrogenów. Podczas przekwitania dochodzi do licznych przemian metabolicznych, takich jak: skłonność do odkładania się tkanki tłuszczowej i zmniejszenie zapotrzebowania na kalorie oraz spowolnienie metabolizmu.

Organizm człowieka produkuje ok. 100 hormonów i każdy z nich odgrywa inną rolę.

Pocenie się może wynikać z wielu przyczyn. Pojawia się fizjologicznie w ciąży lub jako reakcja na intensywny wysiłek fizyczny, stres, wysoką temperaturę otoczenia.

Wszelkie stany związane z niedoborem parathormonu nazywamy niedoczynnością przytarczyc. Możemy ją podzielić na niedoczynność pierwotną i wtórną, które należy różnicować z rzekomą niedoczynnością przytarczyc, spowodowaną opornością tkanek docelowych na parathormon.

Mogłoby się wydawać, że poranny poziom cukru we krwi mierzony tuż po przebudzeniu z reguły powinien być niski. Niestety nie zawsze tak jest, o czym świadczy tzw.

Zachodzące w organizmie kobiety zmiany hormonalne w okresie menopauzy prowadzą do licznych niekorzystnych przemian oraz dokuczliwych objawów. Zaburzenia hormonalne odpowiedzialne są za pogorszenie metabolizmu, a tym samym wzrost ryzyka rozwoju nadwagi.

Skąpe miesiączki, podobnie jak krwawienie zbyt obfite, może mieć wiele przyczyn. Plamienie zamiast okresu często wynika ze zmęczenia czy z nadmiernego odchudzania.

Utrata masy ciała, ciągle uczucie gorąca i osłabienie to tylko niektóre objawy, z jakimi może wiązać się nadczynność tarczycy, czyli nadmierne wydzielanie hormonów tarczycy. Jakie są przyczyny tego schorzenia endokrynologicznego?

Wysoki poziom cholesterolu we krwi określa się mianem hipercholesterolemii (rodzinnej, pierwotnej lub wtórnej). Przyczyny to np.

Akromegalia po raz pierwszy została rozpoznana jeszcze pod koniec XIX w. przez francuskiego neurologa Pierre'a Marie.

Kwasica mleczanowa to ostry zespół zaburzeń metabolicznych. Powstaje w wyniku nagromadzenia znacznych ilości kwasu mlekowego w organizmie.

Przyczyną opuchniętej twarzy bardzo często jest nadmiar wody w organizmie, odpowiadający za obrzęki przed miesiączką, opuchnięcie twarzy rano czy obrzęki pod oczami. Nagłe puchnięcie twarzy może wynikać z reakcji alergicznej (obrzęk Quinckego).

Endokrynolog jest lekarzem, który specjalizuje się w leczeniu schorzeń związanych z hormonami. W niektórych przypadkach wykonuje on również drobne zabiegi chirurgiczne związane z problemami hormonalnymi.

Hormony roślinne, czyli fitoestrogeny, to naturalne związki, które występują w żywności. Dlatego zwłaszcza w okresie, gdy organizm produkuje mniejsze ilości żeńskich hormonów, istotne znaczenie odgrywa włączenie do diety produktów będących ich źródłem.

Choć leczenie zastrzykami z etanolu może nam wydawać się kontrowersyjne i przypominać sposoby leczenia wykorzystywane w medycynie alternatywnej, to trzeba mieć świadomość, że jest to zaakceptowana przez środowiska medyczne metoda leczenia pewnych guzków tarczycy. Zastrzyki z 70-procentowego etanolu stosuje się typowo w endokrynologii.

Choroba autoimmunologiczna występuje, wtedy, gdy układ odpornościowy przez pomyłkę atakuje i niszczy własne komórki i tkanki. Najbardziej znane choroby autoimmunologiczne to m.

Przysadka mózgowa jest gruczołem wydzielania wewnętrznego, ważnym regulatorem czynności hormonalnej, gdyż wytwarza aż sześć ważnych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu hormonów. Nadczynność przysadki to stan, w których dochodzi do nadmiernego wydzielania hormonów produkowanych przez ten gruczoł.

Pierwsze objawy cukrzycy i ich nasilenie zależy od rodzaju cukrzycy i wieku pacjenta. Typowe objawy cukrzycy typu 2 przeważnie pojawiają się dopiero po kilku lub nawet kilkunastu latach trwania choroby.

Euthyrox N to jeden z najczęściej przepisywanych pacjentom analogów tyroksyny, czyli kluczowego dla naszego organizmu hormonu tarczycy. Jego stosowanie konieczne jest wtedy, kiedy produkowana przez tarczycę ilość hormonów jest niewystarczająca, co prowadzi do niedoczynności tarczycy i uciążliwych objawów, a w dłużej perspektywie – także do poważnych powikłań.

Lewotyroksyna to lek hormonalny, który jest wskazany w leczeniu zastępczym niewydolności tarczycy, ale też w leczeniu wola obojętnego i supresyjnego raka tarczycy. Substancja występuje w preparatach takich jak Letrox czy Euthyrox, które są dostępne wyłącznie na receptę.

Leczenie jodem promieniotwórczym stosuje się w chorobach tarczycy. Promieniowanie w sposób kontrolowany uszkadza komórki tarczycy, zmuszając je do zmniejszenia wydzielania hormonów tarczycy.

Przysadka mózgowa, będąc niewielkim, lecz kluczowym gruczołem dokrewnym, pełni istotną rolę w produkcji hormonów, które kontrolują wiele fundamentalnych funkcji organizmu. Zaburzenia w jej funkcjonowaniu mogą prowadzić do szerokiego spektrum poważnych zaburzeń, wywierając wpływ nie tylko na zdrowie fizyczne, ale także na samopoczucie psychiczne pacjentów.

Prolaktynoma (guz prolaktynowy, łac. prolactinoma) jest to gruczolak przysadki, wydzielający prolaktynę.

Hiperprolaktynemia to stan, w którym stwierdza się zwiększone stężenie prolaktyny. Przyczyną zwiększonego poziomu prolaktyny może być gruczolak przysadki, obniżona ilość dopaminy, działanie leków.

Guz przysadki określany jest jako gruczolak. W zależności od rodzaju i rozmiaru stawia się diagnozę – mikrogruczolak lub makrogruczolak przysadki mózgowej.