Ból w nadgarstku – jakie mogą być przyczyny?

Co oznacza ból nadgarstka?

Dolegliwości w obrębie nadgarstka zdarzają się dość często i dotyczą osób w różnym wieku. Nadgarstek ma dość skomplikowaną budowę anatomiczną i jest niezwykle ważnym stawem, gdyż przebiegają w nim: nerwy, ścięgna oraz naczynia odpowiadające za prawidłową funkcję ręki.

Dlatego jeśli pojawiają się urazy nadgarstka, przewlekłe schorzenia oraz inne patologie, pacjent skarży się na problemy z wykonywaniem pracy oraz codziennych obowiązków i często wręcz na ból ręki poza obrębem samego nadgarstka.

Dlaczego boli nadgarstek? Najczęstsze przyczyny bólu nadgarstka

Przyczynami dolegliwości w stawie nadgarstkowym mogą być:

• Przeciążenia tkanek miękkich w obrębie stawu na skutek niewłaściwej jego eksploatacji poprzez długie pisanie na klawiaturze czy wykonywanie ciągłych prac manualnych.
• Stare urazy.
• Złamanie nadgarstka (czy skręcenie nadgarstka) – często dotyczy osób starszych, których kości są mniej odporne na urazy, ale również częste są u młodych osób uprawiających jazdę na snowboardzie czy deskorolce. O złamaniu najbardziej świadczą: deformacja kształtu, pogrubienie nadgarstka oraz postępujące ograniczenie ruchów.
• Zmiany zwyrodnieniowe – powstają na skutek niszczenia chrząstki, która pokrywa stawy. Wtedy dochodzi do: budowania się narośli kostnych, ograniczenia ruchomości stawu, dolegliwości bólowych oraz porannej sztywności.
• Choroba reumatyczna (np. reumatoidalne zapalenie stawów czy łuszczycowe zapalenie stawów) – dotyczy częściej kobiet, oznacza autoimmunologiczną chorobę tkanki łącznej, więc zmiany chorobowe obejmują: kości, tkanki miękkie, stawy oraz w najgorszym wypadku narządy wewnętrzne. Cechami reumatyzmu są: ból, przewlekły stan zapalny i postępujące ograniczenie ruchomości stawów;
• Niestabilność nadgarstka – oznacza jego: nadruchomość na skutek urazu, wiotkości mięśni czy niewydolności tkanek miękkich. Wiąże się z: bólem, uczuciem przeskakiwania, ostrym kłuciem przy szybkim i nagłym wykonywaniu pewnych czynności oraz osłabieniem stawu.

Ból nadgarstka – przyczyny – choroby układu ruchu

Istnieje szereg chorób układu ruchu, które powodują ból w nadgarstku:

• Zespół cieśni nadgarstka – oznacza ucisk przeciążonych tkanek miękkich na nerw biegnący w kanale nadgarstka, co powoduje zaburzenia ukrwienia i odżywiania nerwu, w wyniku czego dochodzi do: obrzęku, bólu, mrowienia w nadgarstku oraz w palcach i osłabienia siły mięśniowej ręki, choroba ma związek z wykonywaniem pracy zawodowej – najczęściej dotyka osoby: piszące na maszynie, klawiaturze komputerowej lub grające na fortepianie.
• Zespół Sudecka – dotyczy osób po urazach nadgarstka. Jest to rzadkie schorzenie objawiające się: bólem, zaburzeniami czucia, zmianami troficznymi tkanek (kruche paznokcie, potliwość i zmiana koloru skóry, odwapnienie kości) oraz upośledzeniem czynności kończyny.
• Choroba De Quervaina – oznacza proces zapalny pochewek ścięgnistych otaczających ścięgna mięśni kciuka na skutek powtarzanych jego ruchów spowodowanych pracą zawodową lub uprawianym sportem, ból lokalizuje się w okolicy nadgarstka i może promieniować w kierunku przedramienia.
• Ganglion, inaczej torbiel galaretowata – charakterystyczna kulka wypełniona płynem (torbiel), występuje na grzbietowej stronie nadgarstka, stanowi odczyn tkanki łącznej na powtarzające się urazy, przeciążenia lub stany zapalne, nie jest groźna dla zdrowia, ale powoduje bolesne dolegliwości, ograniczenie ruchowości oraz zapalenie nerwów, zmiana znika w spoczynku, a pojawia się po przeciążeniu stawu.
• Zespół kanału Guyona – związany jest z uciskiem nerwu łokciowego w kanale nadgarstka na skutek urazów, wad anatomicznych lub schorzeń. Jest to niezwykle ciężka dolegliwość przebiegająca z: bólem, zaburzeniami czucia i temperatury oraz utrudnieniem funkcji stawu
• Choroba Kienbocka – rzadka przypadłość zaliczana do jałowych martwic, dotyka kość księżycowatą (jedną z kości nadgarstka), która na skutek upośledzenia krążenia się zapada i powoduje dysfunkcje.

Diagnostyka bólu nadgarstka

Aby skutecznie leczyć ból nadgarstka, prawidłowa diagnoza jest niezbędna. Ortopeda powinien przeprowadzić wywiad oraz wykonać badanie chorego stawu. Może zlecić dodatkowo: zdjęcie RTG (aby ocenić stan kości), USG (do oceny uszkodzonych tkanek miękkich) lub EMG (badanie przewodnictwa nerwowego na poziomie nadgarstka).

Jak leczyć ból w nadgarstku?

Przy urazach pierwszego stopnia stosuje się leczenie zachowawcze, które obejmuje:

• Unikanie forsowania stawu lub jego unieruchomienie – aby przyspieszyć regenerację, można stosować opaskę odciążającą na chory staw. Warto przestrzegać prawidłowej pozycji do spania i układać ramię wzdłuż ciała z wyprostowanym nadgarstkiem lub stosować specjalne szyny,
• Stosowanie zimnych okładów, jeśli pojawiła się opuchlizna.
• Kurację farmakologiczną – podawanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych, rozluźniających tkanki miękkie (mogą być podawane miejscowo poprzez iniekcje w ścięgna lub na drodze jonoforezy za pomocą prądu stałego) oraz modyfikujących chrząstkę stawową, jeśli dochodzi do jej niszczenia.
• Zabiegi fizykoterapeutyczne o działaniu przeciwbólowym i regenerującym uszkodzone tkanki miękkie bądź przyspieszającym zrost kości. Zaleca się stosowanie: pola magnetycznego, laseroterapii, ultradźwięków oraz kąpieli wirowej na chorą rękę.
• Wykonywanie ćwiczeń leczniczych – w początkowej fazie choroby najlepiej wykonywać z terapeutą delikatne ćwiczenia: rozciągające, izometryczne oraz pobudzające stymulację nerwowo-mięśniową. Dążymy do tego aby wszystkie ruchu w nadgarstku były wykonane w pełnym zakresie.
• Ćwiczenia manualne lub terapia zajęciowa poprawiające funkcję ręki.
• Terapię manualną – obejmuje techniki, które odblokują staw, przywrócą mu fizjologiczną biomechanikę i zmniejszą dolegliwości bólowe.
• Neuromobilizację, czyli napinanie i rozciąganie traktów nerwowych, aby poprawić elastyczność i usprawnić mechanizmy naprawcze.
• Taping – odpowiednia aplikacja odciąży staw i przyśpieszy procesy regeneracyjne.
• Zaopatrzenie ortopedyczne – w postaci ortezy na staw nadgarstkowy w celu jego wzmocnienia, stabilizacji i ochrony przed dodatkowym urazem.

Cięższe uszkodzenia stawu, takie jak: złamania, rozerwanie aparatu więzadłowego, znaczne narośle kostne powinno się leczyć operacyjnie. W czasie zabiegu: naprawia się uszkodzone tkanki miękkie, usuwa zniszczone elementy stawu oraz zmiany zwyrodnieniowe lub odbarcza się uciskany nerw.