Czym jest Relanium?
Relanium to lek, którego substancją czynną jest diazepam – jedna z pochodnych benzodiazepiny o przedłużonym działaniu. Ze względu na fakt, iż wykazuje on silny wpływ na ośrodkowy układ nerwowy, jest powszechnie stosowany w neurologii oraz psychiatrii i zaliczany jest do leków o działaniu psychotropowym.
Działanie Relanium zależy od formy jego podania oraz zastosowanej dawki. Występuje on bowiem na rynku farmaceutycznym w kilku postaciach:
tabletek doustnych Relanium 2 mg,
tabletek Relanium 5 mg,
zawiesiny doustnej o stężeniu 2 mg/5 ml,
roztworu do wstrzykiwań o stężeniu 5 mg/ml.
Jest to lek dostępny wyłącznie w oparciu o receptę lekarską.
Jak działa Relanium?
Jak już wspomnieliśmy, substancją czynną preparatu Relanium jest diazepam, jeden z leków z grupy benzodiazepin, wykorzystywany między innymi: do łagodzenia napięcia nerwowego, stanów lękowych, problemów ze snem czy nawet jako lek przeciwpadaczkowy.
W efekcie Relanium wykazuje działanie hamujące na OUN, prowadząc do zmniejszenia aktywności określonych neuronów.
Jego mechanizm działania wynika z faktu, iż poprzez wiązanie z receptorem benzodiazepinowym powoduje on wzrost aktywności kwasu gammaaminomasłowego (GABA) będącego neuroprzekaźnikiem w ośrodkowym układzie nerwowym.
W zależności od formy podania i przyjętej dawki leku Relanium wykazuje silne działanie:
przeciwlękowe i uspokajające (przy podaniu doustnym),
nasenne (doustnie),
rozluźniające (doustnie),
przeciwpadaczkowe i obniżające napięcie mięśniowe (przy podaniu dożylnym).
Relanium stosowane doustnie szybko się wchłania, osiągając maksymalne stężenie we krwi już nawet po 30 min od podania, co korzystnie wpływa na skuteczność i tempo działania leku. Przy podaniu dożylnym natomiast maksymalne stężenie we krwi osiągane jest już po 5 min. Efekty działania leku utrzymują się nawet przez kilka godzin. W wątrobie ulega on przemianie do czynnych metabolitów, które eliminowane są z organizmu nawet do 5 dni.
Co ważne, zawarty w leku Relanium diazepam przenika przez barierę krew–mózg oraz łożysko.
Na co się stosuje Relanium? Wskazania do stosowania
Jakie są wskazania do stosowania leku Relanium? Jest ono wykorzystywane przede wszystkim w przypadku:
leczenia objawów stanów lękowych,
napadów nerwicowych,
bezsenności wynikającej z ciężkich zaburzeń i prowadzącej do wyczerpania pacjenta,
ostrych stanów drgawkowych,
konieczności kontrolowania skurczów mięśniowych wynikających ze wzmożonego napięcia mięśniowego pochodzenia ośrodkowego,
procedur przedoperacyjnych, jeżeli zachodzi konieczność przygotowania pacjenta do zabiegu w znieczuleniu ogólnym,
terapii odwykowej, w celu leczenia ostrych objawów odstawienia alkoholu.
Relanium na kaca? Za i przeciw
Wiele osób zastanawia się, co wyniknie z zastosowania leku Relanium na kaca. Ryzyko uzależnienia zwiększa się w połączeniu z alkoholem i zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści zdrowotne w tej sytuacji. Diazepam w przypadku zwykłego kaca nie wyeliminuje objawów (spowodowanych utrudnionym metabolizmem alkoholu), a jedynie przyćmi je, powodując „odlot”.
Dlatego też – wbrew niektórym opiniom – nie powinno się stosować Relanium na kaca.
Jest ono bowiem pomocne wyłącznie w przypadku leczenia silnych objawów nagłego odstawienia alkoholu u osób cierpiących na chorobę alkoholową, które mogłyby stanowić zagrożenie dla życia pacjenta.
Relanium – przeciwwskazania i środki ostrożności
Choć Relanium cieszy się dużą popularnością, istnieje szereg schorzeń, które wykluczają możliwość jego zastosowania. Wśród głównych przeciwwskazań do stosowania leku Relanium są:
nadwrażliwość na diazepam, inne benzodiazepiny lub składniki pomocnicze leku,
nadmierne osłabienie siły mięśniowej,
niewydolność oddechowa,
ciężka niewydolność wątroby,
depresja oddechowa.
Nie należy ponadto stosować leku w formie wstrzykiwań bądź zawiesiny doustnej w celu leczenia:
Stosowanie leku w formie zawiesiny jest zabronione także u pacjentów:
we wstrząsie,
z ostrym zatruciem alkoholowym,
z zaburzeniami świadomości,
zażywających: opioidowe leki przeciwbólowe, neuroleptyki, sole litu lub leki nasenne.
Stosowanie leku Relanium jest zabronione w przypadku kobiet w ciąży i w okresie karmienia piersią (diazepam przenika przez łożysko i do mleka matki), a także u noworodków. Jeżeli kobieta zażywa Relanium krótko przed porodem, może to doprowadzić do wystąpienia po urodzeniu objawów zespołu odstawienia u dziecka. Z kolei u dzieci poniżej 6. roku życia lek może być stosowany wyłącznie w ściśle określonych przypadkach, takich jak konieczność kontrolowania napięcia czy w trakcie przygotowania do zabiegów operacyjnych.
Jak dawkować Relanium?
Stosowanie leku Relanium uzależnione jest od:
przyczyny wiążącej się z koniecznością jego podania,
formy podania leku,
stopnia nasilenia dolegliwości,
wieku pacjenta,
ogólnego stanu zdrowia pacjenta.
Z tego powodu bezwzględnie konieczne staje się kontrolowanie dawkowania i przyjmowania leku przez lekarza opiekującego się pacjentem.
Przykładowe dawkowanie leku – w zależności od dolegliwości – prezentuje się następująco:
Stany lękowe – dawka do 2 mg, 3 razy na dobę. Przy silnych napadach lęku może być zwiększona do 30 mg na dobę w dawkach podzielonych.
Skurcze mięśni – 2–15 mg na dobę w dawkach podzielonych.
Bezsenność w stanach lękowych – 5–15 mg na dobę. W tym przypadku lek należy zażywać na godzinę przed snem.
Ataki spastyczne – 2–60 mg na dobę w dawkach podzielonych.
W premedykacji przedoperacyjnej – 5–20 mg.
Terapia z zastosowaniem Relanium powinna trwać możliwie jak najkrócej, maksymalnie do 4 tygodni w przypadku bezsenności i 12 tygodni w stanach lękowych. Długotrwałe stosowanie leku może bowiem prowadzić do uzależnienia. Nie zaleca się nagłego przerwania leczenia, ponieważ może to spowodować wystąpienie objawów odstawienia.
Relanium – możliwe skutki uboczne
Jak każdy lek – zwłaszcza tak silny – Relanium może powodować występowanie działań niepożądanych. Wśród najczęściej zgłaszanych skutków ubocznych jego stosowania wymienia się:
nadmierne zmęczenie;
wzmożoną senność;
osłabienie siły mięśniowej;
niepokój;
obniżone libido;
nadmierne pobudzenie i drażliwość;
koszmary senne;
bóle i zawroty głowy;
zmienność zachowania;
spłycenie emocjonalne;
dezorientację i splątanie;
problemy ze skupieniem się i zapamiętywaniem;
problemy z utrzymaniem równowagi;
problemy ze wzrokiem;
zaburzenia pracy serca, takie jak: zatrzymanie akcji serca, niewydolność serca, arytmia;
obniżenie ciśnienia krwi;
zaburzenia oddychania;
problemy żołądkowo-jelitowe;
nudności;
zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych;
reakcje skórne.
W przypadku ich wystąpienia należy natychmiast skonsultować dalsze stosowanie leku z lekarzem prowadzącym.
Uzależnienie od Relanium
Jednym z najpoważniejszych działań niepożądanych, jeżeli chodzi o Relanium, jest ryzyko uzależnienia się do diazepamu. Jakie są objawy uzależnienia? Pacjent zaczyna odczuwać konieczność coraz częstszego przyjmowania leku – w dodatku w coraz to większych dawkach. Innym symptomem świadczącym o wykształceniu się w naszym organizmie mechanizmu uzależnienia jest wystąpienie objawów odstawienia, kilka dni po zaprzestaniu leczenia. Do objawów odstawienia zaliczamy między innymi:
drżenie rąk,
nudności,
nadmierną potliwość,
pobudzenie,
bezsenność,
trudności z koncentracją.
Objawy te mogą towarzyszyć również nagłemu odstawieniu leku Relanium. W takich przypadkach nie należy stosować leku Relanium ponownie, nawet jeżeli występują ku temu wskazania. W tej sytuacji rozsądniejszym wyjściem jest rozważenie w zamian stosowanie bezpieczniejszego leku alternatywnego.
Relanium – możliwe interakcje z innymi lekami
Benzodiazepiny – do których zalicza się zawarty w Relanium diazepam – to grupa leków wchodzących w liczne interakcje z innymi substancjami czynnymi. Z tego względu należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych preparatach, tak by mógł on zweryfikować, czy jednoczesne stosowanie leku Relanium w tym przypadku będzie bezpieczne. Jeżeli jest ono bezwzględnie konieczne, może być niezbędne czasowe odstawienie pozostałych leków.
Diazepamu nie należy stosować jednocześnie z:
innymi lekami działającymi depresyjnie na OUN;
lekami przeciwpadaczkowymi;
lekami przeciwhistaminowymi;
lekami stosowanymi w leczeniu choroby wrzodowej żołądka – takimi jak omeprazol czy cymetydyna – mogą one bowiem nasilać działanie leku Relanium;
ketokonazolem;
fenytoiną;
cyzaprydem;
propranololem, stosowanym w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi;
izoniazydem;
opioidowymi lekami o działaniu przeciwbólowym.
Ile kosztuje Relanium?
Relanium to lek dostępny wyłącznie w oparciu o receptę lekarską. Cena pojedynczego opakowania zależy od jego formy i zawartości leku.
W przypadku Relanium 5 mg w tabletkach cena wynosi zwykle ok. 15–20 złotych.
W przypadku Relanium w roztworze do wstrzykiwań cena jest nieco wyższa i waha się między 25 a 30 zł za opakowanie zawierające 5 ampułek.
Z kolei Relanium w postaci zawiesiny podlega częściowej refundacji, dzięki czemu koszt pojedynczego opakowania może wynosić zaledwie kilka złotych.
