Opioidy to grupa substancji wykorzystywanych przez medycynę w łagodzeniu bólu o dużym nasileniu. Stosuje się je na szeroką skalę, m.in. w anestezjologii i leczeniu paliatywnym. Z drugiej zaś strony, z uwagi na działanie narkotyczne, stanowią poważne zagrożenie i są często nadużywane. Jakie rodzaje opioidów wyróżniamy? Jakie skutki uboczne powodują i jakie są przeciwwskazania do ich zażywania?
Opioidy – wskazania, przeciwwskazania, zagrożenia, uzależnienie
Opioidy to silne leki przeciwbólowe, wydawane wyłącznie na receptę. Mają potężne działanie uzależniające, dlatego używanie ich powinno przebiegać wyłącznie pod kontrolą lekarza. Niestety, często się tak nie dzieje. Opioidy są stosowane również jako narkotyki, szczególnie przez młodzież. Imprezy z oksykodonem (imprezy z oxy), mającym działanie zbliżone do morfiny i heroiny, są w Stanach Zjednoczonych powszechne.
Czym dokładnie są opioidy i dlaczego tak bardzo należy na nie uważać? Opisała to m.in. Beth Macy w książce „Lekomani”. O opiatach natomiast traktuje m.in. film „Zbrodnia stulecia”.
Opioidy – co to?
Opioidy stanowią bardzo liczną grupę substancji chemicznych, których wspólną cechą jest wiązanie się z receptorami opioidowymi. Wyróżnia się wśród nich m.in.
- naturalne opiaty (alkaloidy opium), np. kodeina, morfina, papaweryna lub tebaina;
- opioidy półsyntetyczne, np. heroina, oksykodon, oksymorfon, hydrokodon, hydromorfon;
- opioidy syntetyczne, np. tramadol, fentanyl, metadon, buprenorfina, petydyna, loperamid;
- opioidy endogenne: endorfiny, endomorfiny, dynorfiny, enkefaliny.
Opioidy stanowią składniki leków ordynowanych na receptę. Zalicza się je do najsilniejszych substancji przeciwbólowych, dlatego też wykorzystywane są w łagodzeniu bólu towarzyszącego np. urazom i nowotworom. Niektóre z nich wykorzystuje się ponadto w preparatach o działaniu przeciwkaszlowym (kodeina) i przeciwbiegunkowym (loperamid).
Z uwagi na silne działanie uzależniające, niektóre z opioidów, jak np. heroina nie są wskazane w leczeniu bólu, choć istnieją kraje (jak np. Wielka Brytania), gdzie w szczególnych przypadkach jej stosowanie jest dopuszczone. Poza tym kilka spośród syntetycznych opioidów (metadon, buprenorfina) wykorzystywanych jest w trakcie prowadzenia kuracji odwykowych.
Jak działają opioidy?
Tak jak wspomniano wcześniej, mechanizm działania opioidów polega na wiązaniu do receptorów opioidowych, które zlokalizowane są w strukturach ośrodkowego oraz obwodowego układu nerwowego. Działanie opioidów względem tych receptorów może być agonistyczne, antagonistyczne lub częściowo agonistyczne.
Efektem działania opioidów jest hamowanie lub pobudzanie różnych funkcji organizmu. Do najważniejszych reakcji obserwowanych podczas stosowania leków opioidowych należą:
Opioidy – skutki uboczne
Mimo niezaprzeczalnie wysokiej skuteczności opioidowych leków przeciwbólowych istnieje szereg działań niepożądanych, jakie mogą wiązać się z ich stosowaniem. Należą do nich:
- senność,
- zaburzenia koncentracji,
- zaparcia,
- niedociśnienie,
- bradykardia,
- zmniejszona kurczliwość macicy,
- czerwienienie się skóry,
- świąd.
Najpoważniejszym działaniem ubocznym opioidów jest ich depresyjny wpływ na ośrodek oddechowy.
Opioidy – przeciwwskazania
Główne przeciwwskazania dotyczące stosowania opioidów w leczeniu bólu nienowotworowego to:
- ostra niewydolność oddechowa, szczególnie w przebiegu astmy oskrzelowej,
- choroba alkoholowa,
- stwierdzone w wywiadzie okresy uzależnienia od opioidów i innych leków,
- schorzenia psychiczne.
Dlaczego od opioidów można się łatwo uzależnić?
Niestety stosowanie opioidów wiąże się z ryzykiem rozwoju tolerancji oraz uzależnienia zarówno psychicznego, jak i fizycznego. Wprawdzie jest to rzadko obserwowane, jeśli stosuje się je zgodnie z zaleceniami lekarskimi i w rekomendowanych dawkach, jednak bywa możliwe. Znacznie częściej uzależnienie od leków opioidowych związane jest z ich świadomym zażywaniem w celach pozamedycznych, np. w celu radzenia sobie z problemami natury psychicznej lub w celach rozrywkowych.
Do klinicznych objawów uzależnienia od opioidów należą, m.in.:
- potrzeba zażywania coraz większych dawek substancji w celu uzyskania pożądanego efektu,
- ciągłe próby ich poszukiwania i zdobywania, mimo świadomości szkód, jakie wyrządzają.
Osoby uzależnione doświadczają ponadto problemów w codziennym funkcjonowaniu, zarówno na płaszczyźnie osobistej, jak i zawodowej. Poza tym pojawiają się także typowe objawy odstawienne:
- niepokój,
- bezsenność,
- wzmożone pocenie,
- rozszerzenie źrenic,
- zaburzenia rytmu serca,
- odczuwanie zimna i występowanie tzw. „gęsiej skórki”, biegunka,
- pobudzenie i agresja.
Przedawkowanie opioidów może prowadzić do śmierci spowodowanej depresją oddechową, co objawia się m.in. spowolnieniem pracy serca, sinicą oraz śpiączką. Odtrutkę w tego rodzaju przypadkach stanowi nalokson – substancja z grupy opioidów działająca jako antagonista względem receptorów opioidowych, która jednak nie wywołuje działania uzależniającego.
Opiody a opiaty
Bardzo często pojęcie opioidów i opiatów traktowane jest tożsamo. To jednak błąd, ponieważ opiaty należą do opioidów i stanowią wyłącznie związki pochodzenia naturalnego, pozyskiwane z wysuszonego soku mlecznego niedojrzałych makówek maku lekarskiego (Papaver somniferum L.). Alkaloidy opium to blisko 20 związków, w tym morfina, kodeina, papaweryna czy też narkotyna.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- Woroń J. Opioidowe leki przeciwbólowe: https://podyplomie.pl/chirurgia/29227,opioidowe-leki-przeciwbolowe [data wejścia: 14.09.2021].
- Przewłocki R. Mechanizmy uzależnienia od analgetyków opioidowych. Medycyna Paliatywna w Praktyce 2017; 11, 2, 55–60
- Dobrogowski J, Wordliczek J, Przeklasa-Muszyńska A. Zastosowanie silnie działających opioidów w leczeniu bólu nienowotworowego. Medycyna Paliatywna w Praktyce 2007, 1, 2, 43–48.
- Zaporowska-Stachowiak I. Opioidu w praktyce klinicznej. Varia Medica 2020 tom 4, nr 1, strony 43–51.
Paulina Znajdek-Awiżeń
dr nauk farmaceutycznych
Absolwentka Wydziału Farmacji Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu. Tytuł doktora nauk farmaceutycznych uzyskała na podstawie badań prowadzonych w Katedrze i Zakładzie Farmakognozji UMP. Członek Sekcji Fitoterapii Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Pracownik apteki, a także wykładowca w technikum farmaceutycznym. Prowadzi kursy, szkolenia oraz warsztaty z zakresu towaroznawstwa zielarskiego oraz wykorzystania roślin w profilaktyce i leczeniu różnych dolegliwości. Autorka i współautorka artykułów o charakterze naukowym i popularnonaukowym publikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Współautorka książki „Żyj naturalnie czyli dekalog zdrowego życia”.
Komentarze i opinie (1)
opublikowany 07.06.2022