Sertralina – mechanizm działania i bezpieczeństwo
Sertralina jest lekiem przeciwdepresyjnym należącym do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. W odróżnieniu od innych leków z tej grupy, wyróżnia się również zdolnością do blokowania wychwytu zwrotnego dopaminy oraz oddziaływania na receptory σ1. Nie wykazuje natomiast działania antycholinergicznego, α1-adrenolitycznego ani histaminolitycznego. Dzięki temu charakteryzuje się korzystnym profilem tolerancji i należy do wąskiej grupy antydepresantów o dobrze udokumentowanym, bezpiecznym działaniu, co pozwala na jego stosowanie u pacjentów z różnymi chorobami współistniejącymi oraz u osób starszych.
Sertagen – wskazania do stosowania leku
Sertralina zawarta w leku jest wskazana do leczenia:
epizodów dużej depresji oraz zapobiegania ich nawrotom,
napadowego lęku z lub bez agorafobii,
zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (ZO-K) u dorosłych i dzieci w wieku od 6 do 17 lat,
zespołu stresu pourazowego (PTSD).
Przeczytaj również:
Paroksetyna – wskazania, działanie, skuteczność, dawkowanie, skutki uboczne
Przeciwwskazania do stosowania leku Sertagen
Nie należy stosować tego leku u osób z nadwrażliwością na substancję czynną lub którąkolwiek z substancji pomocniczych zawartych w preparacie.
Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) ze względu na ryzyko zespołu serotoninowego, który może objawiać się pobudzeniem psychicznym, drżeniem mięśniowym i hipertermią.
Nie powinno się rozpoczynać terapii sertraliną w ciągu co najmniej 14 dni od zakończenia leczenia nieodwracalnym inhibitorem MAO.
Sertralinę należy odstawić na co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem leczenia nieodwracalnym inhibitorem MAO.
Jednoczesne stosowanie pimozydu.
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy stosować mniejsze dawki lub zmniejszyć częstość podawania leku. Nie powinno stosować się leku u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.
Możliwe działania niepożądane podczas terapii sertraliną
Zapalenie gardła.
Jadłowstręt, zwiększenie apetytu.
Depresja, depersonalizacja, koszmary senne, lęk, pobudzenie, nerwowość, zmniejszenie libido, bruksizm.
Zawroty głowy, senność, bóle głowy, zaburzenia czucia, drżenie, wzmożone napięcie, zaburzenia smaku, zaburzenia koncentracji.
Zaburzenia widzenia.
Szum uszny.
Kołatanie serca.
Uderzenia gorąca.
Ziewanie.
Biegunka, nudności, suchość w ustach, ból brzucha, wymioty, zaparcia, niestrawność, wzdęcia.
Wysypka, nadmierne pocenie się.
Ból mięśniowy.
Zaburzenia wytrysku, zaburzenia czynności seksualnych, zaburzenia wzwodu.
Zmęczenie, ból w klatce piersiowej.
Przeczytaj również:
Citalopram (cytalopram) – działanie, wskazania, skutki uboczne, opinie, cena
Mniej istotne działania niepożądane
Do rzadziej występujących skutków ubocznych po stosowaniu należą m.in.: nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych, nieprawidłowe krwawienia (niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą być z tym związane), zapalenie trzustki, reakcje alergiczne, zespół nadmiernego wydzielania wazopresyny czy nietrzymanie moczu.
Interakcje z innymi lekami
Leki wpływające na działanie sertraliny i są przeciwwskazane do łącznego z nią stosowania:
nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy (MAOI), takie jak seleglinina – stosowanie jednocześnie jest przeciwwskazane. Po zakończeniu leczenia MAOI należy odczekać co najmniej 14 dni przed rozpoczęciem stosowana sertraliny, a odstawienie sertraliny powinno nastąpić co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem stosowania MAOI;
odwracalny selektywny inhibitor MAO, moklobemid – jednoczesne stosowanie jest przeciwwskazane ze względu na ryzyko zespołu serotoninowego. Odstęp między lekami powinien wynosić co najmniej 7 dni;
odwracalny, nieselektywny inhibitor MAO, linezolid – nie należy stosować jednocześnie z sertraliną;
pimozyd – jednoczesne stosowanie jest przeciwwskazane ze względu na ryzyko zwiększenia stężenia pimozydu i potencjalnych działań niepożądanych;
inne leki serotoninergiczne (np. tryptany, sumatryptan) – należy zachować ostrożność i monitorować objawy zespołu serotoninowego;
warfaryna – może powodować wydłużenie czasu protrombinowego, wymaga monitorowania INR,
cymetydyna – może powodować znaczny spadek klirensu sertraliny;
inhibitory CYP3A4 i CYP2C19 (np. ketokonazol, erytromycyna, omeprazol, fluoksetyna, fluwoksamina) – mogą zwiększać stężenie sertraliny, co wymaga ostrożności;
silne inhibitory CYP3A4 (np. inhibitory proteazy, worykonazol, itrakonazol, telitromycyna, nefazodon) – zaleca się unikanie jednoczesnego stosowania;
sok grejpfrutowy – powoduje zwiększenie stężenia sertraliny o ok. 100%, należy go unikać podczas leczenia.
Przeczytaj również:
Mikrodawkowanie psychodelików – czy działa? Co na ten temat mówią badania?
Po jakim czasie działa Sertagen?
Sertralina może zacząć działać po około tygodniu – dwóch od rozpoczęcia terapii, ale pełne efekty mogą pojawić się po około 4 do 6 tygodni stosowania. Ważne jest, aby kontynuować przyjmowanie leku zgodnie z zaleceniami lekarza i nie przerywać terapii bez konsultacji. Jeśli po kilku tygodniach nie zauważysz poprawy lub wystąpią niepożądane skutki, należy skonsultować się z lekarzem.
Sertagen a alkohol
Przyjmowanie sertraliny w dawce 200 mg na dobę nie wpływa na działanie alkoholu, karbamazepiny, haloperydolu ani fenytoiny, a także na funkcje poznawcze i psychomotoryczne u zdrowych osób. Niemniej jednak zaleca się unikać spożywania alkoholu podczas terapii sertraliną.
Sertagen a ciąża
Nie zaleca się używania sertraliny podczas ciąży, chyba że stan kliniczny kobiety wymaga takiego leczenia, a potencjalne korzyści przewyższają ewentualne ryzyko. Dane epidemiologiczne wskazują, że przyjmowanie leków z grupy SSRI w trakcie ciąży, zwłaszcza w jej późniejszym etapie, może podnosić ryzyko wystąpienia u noworodków zespołu przetrwałego nadciśnienia płucnego.
Sertagen w trakcie karmienia piersią
Dotychczas nie zgłoszono żadnych skutków ubocznych u niemowląt karmionych piersią przez matki przyjmujące ten lek, jednak istnieje możliwość wystąpienia takich działań. Nie zaleca się stosowania tego leku u kobiet karmiących piersią, chyba że lekarz oceni, iż korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.
