Czym jest oddychanie holotropowe?
Oddychanie holotropowe (OH lub holotropic breathwork) to jednak z technik psychoterapeutycznych, której celem jest dotarcie do głębszych stanów świadomości pacjenta. Jej nazwa nawiązuje do greckich słów holos i trepein, które oznaczają „zmierzanie do całości”. Technika oddychania holotropowego została opracowana pod koniec XX wieku przez psychiatrę i psychologa Stanislava Grofa i jego żonę, Christinę Grof, których uznaje się za twórców tzw. psychologii transpersonalnej, nazywanej powszechnie „czwartą siłą psychologii”. Ich zdaniem, wejście w odrębne stany świadomości jako metoda samoleczenia pozwala odzyskać spokój, pozbyć się traum i odzyskać poczucie harmonii.
Metoda oddychania holotropowego opiera się na połączeniu odpowiednio pogłębionego oddechu z sugestywną muzyką i ukierunkowaniem myśli na proces uwolnienia tego, co nas męczy, a tym samym wzmocnienia nas jako jednostki.
Przeczytaj również:
Trening autogenny Schultza – czym jest i kiedy się go stosuje?
Na czym polega oddychanie holotropowe?
Oddychanie holotropowe opiera się na pogłębionym oraz przyspieszonym wdychaniu i wydychaniu powietrza, które w połączeniu z medytacją i odpowiednią, sugestywną muzyką, pozwala dostać się do głębszych pokładów świadomości i wejść w swego rodzaju trans. W miarę upływu czasu muzyka pozwala wyciszyć się i powrócić do stanu pierwotnego. Co ważne, oddychanie holotropowe nie powinno być wykonywane samodzielnie, lecz pod nadzorem osoby, która czuwa nad jego prawidłowym przebiegiem, w bezpiecznych warunkach.
Jakie korzyści daje oddychanie holotropowe?
Oddychanie holotropowe, choć uznawane jest za dość kontrowersyjną metodę leczenia, ma jednocześnie wielu zwolenników. Wśród głównych korzyści, o jakich mówi się przy oddychaniu holotropowym, są:
znalezienie ujścia dla głęboko tłumionych emocji,
oczyszczanie strefy emocjonalnej,
wyzbycie się lęków,
zwalczanie traum,
poprawa nastroju,
złagodzenie objawów zaburzeń nerwicowo-lękowych (w tym zespołu stresu pourazowego, czyli PTSD),
łagodzenie bólu,
zwiększenie pewności siebie.
Przeczytaj również:
Trening Jacobsona – na czym polega? Co daje? Jak wykonać krok po kroku
Oddychanie holotropowe – jak przebiega sesja?
Sesje oddychania holotropowego najczęściej odbywają się w niewielkich, kilkuosobowych grupach. Nie należy ich przeprowadzać w domu, głównie ze względu na bezpieczeństwo pacjenta. W trakcie każdej sesji oprócz czynnych uczestników obecni są także tzw. obserwatorzy, których zadaniem jest wyłącznie dyskretne monitorowanie pacjenta pozostającego pod ich opieką. W trakcie takiej obserwacji nie wolno ingerować w procesy zachodzące w jego wnętrzu, a jedynie zapewniać bezpieczeństwo fizyczne i wsparcie podczas trwania sesji.
Proces integracji z własną świadomością odbywa się zwykle w pozycji leżącej, rzadziej siedzącej, z zamkniętymi oczami, w otoczeniu głośnej, rytmicznej muzyki, ułatwiającej pokonanie wewnętrznej bariery i dotarcie do głębszych pokładów świadomości. Zwykle pojedyncza sesja oddychania holotropowego trwa od 1 do 3 godzin, w trakcie których uczestnicy skupiają się na naprzemiennym wykonywaniu szybkich, pogłębionych wdechów i wydechów. Osoby pozostające w transie na różny sposób uwalniają swoje silne emocje: krzycząc, płacząc, wierzgając, śpiewając czy wydając inne dźwięki.
Pod koniec sesji oddychania muzyka staje się coraz bardziej delikatna, prowadząc do wyciszenia i powrotu do pełnej świadomości. Jej zwieńczeniem jest podzielenie się swoimi przeżyciami w trakcie pozostawania w odmiennym stanie świadomości, np. poprzez narysowanie obrazu lub inną pracę artystyczną czy też rozmowę z innymi uczestnikami.
Tego typu spotkania organizowane są w rożnych miejscach w Polsce, jak i za granicą, głównie przez ośrodki zajmujące się psychologią transpersonalną.
Czy oddychanie holotropowe jest bezpieczne?
Oddychanie holotropowe to jedna z popularnych metod terapii stosowanych w psychologii , która jednak ma również swoich przeciwników na całym świecie. Jednym z głównych zarzutów, jaki podnoszą bardziej konwencjonalni lekarze i psychoterapeuci, jest fakt, iż nieprawidłowo wykonywane, intensywne, pogłębione oddychanie, będące jednym z najważniejszych elementów tej metody, może doprowadzić do hiperwentylacji i związanych z nią powikłań, jak chociażby zawrotów głowy, hipokapnii czy zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej organizmu. Wśród innych zarzutów w stosunku do tego typu praktyk wymienia się niebezpieczeństwo dla osób cierpiących na schorzenia takie jak schizofrenia, u których oddychanie holotropowe może doprowadzić do dezintegracji psychicznej, a także zaburzenia metabolizmu i pracy ośrodkowego układu nerwowego.
Wśród przeciwwskazań do oddychania holotropowego znajdziemy:
astmę,
nadciśnienie tętnicze,
inne choroby układu krążenia,
niewydolność oddechową,
ciążę,
przebyte w ostatnim czasie zabiegi chirurgiczne,
jaskrę.
Z tego względu, zanim udamy się na warsztaty oddychania holotropowego, warto skonsultować się z lekarzem, który oceni całościowo stan naszego zdrowia i potwierdzi, że doświadczenie z odmiennymi stanami świadomości jest dla nas bezpieczne lub nie.
