loader loader

Iwabradyna – działanie, preparaty, zamienniki, opinie, cena

Iwabradyna zmniejsza częstotliwość rytmu serca, działając wyłącznie na węzeł zatokowy. Wykorzystywana jest w leczeniu dławicy piersiowej oraz przewlekłej niewydolności serca. Mimo swojej skuteczności jest bezpieczna i nie powoduje wielu działań niepożądanych. Dostępna jest jedynie na receptę, a dawkowanie wskazuje lekarz prowadzący.

  • 4.3
  • 110
  • 0

Iwabradyna – co to jest za lek?

Iwabradyna jest nowym lekiem stosowanym w chorobach układu sercowo-naczyniowego. W Europie została zarejestrowana w 2005, choć w USA dopiero w 2015 roku. Wskazania iwabradyny obejmują takie schorzenia, jak:

Mimo, że jest to nowy lek stosowany w kardiologii, to większość badań, które są prowadzone potwierdza dobre opinie iwabradyny. Wykazuje ona działanie podobne do tak zwanych beta-blokerów (substancji blokujących receptor beta-adrenergiczny w obrębie serca obniżając tym samym częstotliwość bicia serca, siłę skurczu i objętość wyrzutową), nie posiadając przy tym wielu działań niepożądanych. Dlatego też może być ciekawą alternatywą dla pacjentów, którzy muszą szczególnie dbać o częstotliwość pracy serca, ale z różnych powodów nie mogą zażywać leków beta-adrenolitycznych. Udowodniono, że pod względem skuteczności działania iwabradyna jest lekiem równie dobrym co beta-blokery, lecz niestety nie można kupić iwabradyny bez recepty.

Iwabradyna – działanie i dawkowanie

Na co pomaga iwabradyna? Jest to lek, który zmniejsza częstość rytmu serca. To niezwykle istotne, gdyż ciągłe, podwyższone tętno powoduje zwiększenie zapotrzebowanie serca na tlen i składniki odżywcze, a co za tym idzie, znacznie obciąża jego pracę i może być powodem niewydolności serca.

Działanie iwabradyny opiera się na selektywnym i specyficznym blokowaniu kanału f w sercu, przez co wybiórczo hamuje prąd rozrusznikowy If w komórkach węzła zatokowego. Z tego powodu następuje zwolnienie czynności węzła zatokowego, co następnie prowadzi do zwolnienia częstości rytmu serca, a w dalszej konsekwencji do zmniejszenia objawów dławicy wysiłkowej u osób ze stabilną chorobą wieńcową. Unikalną cechą iwabradyny jest to, że działa tylko na węzeł zatokowy.

Jednak najważniejszą właściwością iwabradyny, jest to, że poza zmniejszeniem częstotliwości bicia serca nie wpływa na inne jego parametry. Nie zmienia siły skurczu, pojemności wyrzutowej czy minutowej serca ani nie oddziałuje na kurczliwość naczyń krwionośnych wpływając tym samym na wartość ciśnienia krwi. Istotne jest również to, że iwabradyna zmniejsza czynność rytmu serca zarówno w spoczynku, jak i podczas wysiłku. W badaniach u osób zdrowych dochodziło do zmniejszenia bicia serca nawet o 15 uderzeń na minutę w porównaniu do grupy otrzymującej placebo.

Dla kogo iwabradyna? Ten nowoczesny lek może być stosowany przez pacjentów chorujących na dławicę piersiową lub przewlekłą niewydolność serca, a którzy nie mogą przyjmować beta-blokerów.

Jak przyjmować iwabradynę? Najważniejsze jest, by przyjmować lek razem z posiłkiem, gdyż wtedy jego wchłanianie będzie najbardziej efektywne. Dawkowanie leku zawsze ustala lekarz prowadzący i jest uzależnione od objawów chorobowych. Standardowo podaje się dawkę 5 mg dwa razy na dobę, którą można zwiększyć do 7,5 mg dwa razy dziennie, choć u osób powyżej 75 roku życia powinno się rozważyć podawanie 2,5 mg rano i wieczorem.

Iwabradyna – przeciwwskazania i skutki uboczne

Choć lek ten posiada szereg zalet, to jednak nie u wszystkich może być iwabradyna zastosowana. Wykluczające jest uczulenie na samą substancję czynną lub jakikolwiek pomocniczy składnik preparatu. Nie powinni jej przyjmować także pacjenci:

  • którzy w spoczynku mają niższe tętno niż 70 uderzeń na minutę,
  • po przebytym świeżym zawale,
  • z niedociśnieniem tętniczym,
  • z ciężką niewydolnością wątroby
  • z zespołem chorego węzła zatokowego.
  • ze stymulatorem serca,
  • z niestabilną lub ostrą niewydolnością serca,
  • z niestabilną dławicą piersiową i blokiem przedsionkowo-komorowym III stopnia.

Dodatkową czujnością muszą wykazać się lekarze u pacjentów z wydłużonym odcinkiem QT w zapisie EKG lub przyjmujących inne preparaty, które mogą wydłużać ten odcinek.

Choć nie ma zbyt wielu badań odnośnie bezpieczeństwa łączenia iwabradyny i alkoholu to jednak w trakcie leczenia zaleca się odstawić lub mocno ograniczyć jego spożywanie. Należy również uważać przy jednoczesnym podawaniu preparatów dziurawca, gdyż może to zmniejszać wchłanianie iwabradyny.

Do najczęstszych działań niepożądanych należą wszelkiego rodzaju dolegliwości żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka czy bóle brzucha). Ponadto niektórzy pacjenci mogą mieć okresowe, przemijające zaburzenia widzenia, uczucie kołatania serca, niedociśnienie, omdlenia i ogólne zmęczenie. Należy się wtedy koniecznie skontaktować z lekarzem prowadzącym.

Iwabradyna – preparaty

Jeszcze kilka lat temu był tylko jeden lek dostępny w aptekach z tą substancją, jednak w tym momencie można kupić już kilkanaście zamienników iwabradyny. Najpopularniejsze to: Procoralan, Raenom, Ivohart, Bixebra, Inevica, Ivabradine Accord, Ivabradine Anpharm, Ivabradine Genoptim, Ivabradine Mylan oraz Ivabradine Zentva. Preparaty zawierające Iwabradynęna receptę i wszystkie poza Procoralanem są refundowane.

Wskazania refundacyjne iwabradyny są takie same dla wszystkich preparatów i dotyczą leczenia przewlekłej niewydolności serca w klasach NYHA II – NYHA IV.

Cena leku z iwabradyną jest stała we wszystkich aptekach i wynosi w zależności od wybranego preparatu od 3 do 7 zł wykupując receptę refundowaną. Za lek pełnopłatny cena kształtuje się od 80 do nawet 230 złotych.

Bibliografia

 
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.


  1. P. Gajewski, A. Szczeklik, Interna Szczeklika 2018, wydanie 9.
  2. J. Bidiuk, Iwabradyna w terapii przewlekłej niewydolności serca, Kardiologia w praktyce, Vol. 9/ Nr 1 (31)/2015.
  3. B. Przybysz, A. Serafin, K.J. Filipiak, Iwabradyna – alternatywa czy „wartość dodana” w stosunku do leków beta-adrenolitycznych?, Choroby Serca i Naczyń, 2007, tom 4, nr 4, 169-176.
Opublikowano: ;

Oceń:
4.3

Wojciech Ziółkowski

Farmaceuta

Magister farmacji, absolwent kierunku farmacja Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 6 lat pracuje w aptece ogólnodostępnej, służąc wiedzą i pomocą z zakresu farmakoterapii oraz najczęstszych interakcji lekowych. Delegat Okręgowej Rady Aptekarskiej, kierownik Działu Farmacji Centrum Okulistycznego. W wolnych chwilach miłośnik piłki nożnej, dobrego kina i gotowania. W 2017 roku został tatą Krzysia, co poszerzyło jego horyzonty zawodowe i rodzinne. 

Komentarze i opinie (0)

Może zainteresuje cię

Łokieć golfisty – przyczyny, objawy, leczenie, ćwiczenia

 

Jogging – jak zacząć, ile powinien trwać, efekty, ile można schudnąć, przeciwwskazania

 

Nasonex – leczenie alergicznego nieżytu nosa

 

Żałoba – etapy, objawy. Ile trwa żałoba?

 

Syndrom oszusta – na czym polega? Przyczyny i objawy

 

Ból ósemki – przyczyny, objawy, leczenie, domowe sposoby na ból zęba mądrości

 

Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS) – co to jest, na co działa, koszt, czy jest na NFZ?

 

Berodual – działanie, wskazania, przeciwwskazania, skutki uboczne