Kurza klatka piersiowa – co to jest?
Kurza klatka piersiowa jest to deformacja klatki piersiowej, która polega na grzebieniowatym uwypukleniu mostka (kształt dzioba łodzi). Wyróżnia się dwie postacie tej wady:
- nadmierne wysunięcie do przodu trzonu mostka (postać ta występuje częściej),
- nadmiernie uwypuklenie rękojeści mostka do przodu.
Dodatkowo, na skutek wklęśnięcia żeber w obrębie chrząstek żebrowych, powstają wgłębienia po obu stronach mostka. U osób z klatką piersiową kurzą nie pojawiają się zaburzenia pracy serca ani układu oddechowego. W przeciwieństwie do klatki lejkowatej (szewskiej), w klatce kurzej całkowity przekrój klatki jest zwiększony.
Kurza klatka piersiowa występuje zazwyczaj po 11. roku życia. Łagodne zniekształcenia klatki piersiowej można zauważyć już po urodzeniu lub we wczesnym dzieciństwie, jednak w okresie dojrzewania dochodzi do ich zwiększenia. W większości przypadków kurza klatka piersiowa jest przede wszystkim problemem kosmetycznym.
Kurza klatka piersiowa – przyczyny
Główne przyczyny występowania klatki piersiowej kurzej to:
- krzywica,
- gruźlica kręgosłupa (w odcinku piersiowym),
- zaburzenie procesów kostnienia,
- nieprawidłowe rozmieszczenie przyczepów mięśniowych.
Klatka piersiowa kurza występować może w różnych zespołach wad genetycznych, takich jak np. zespół Marfana, Turnera czy Noonan. W około 25% przypadków klatka piersiowa kurza występuje również u członka rodziny.
Deformacja klatki piersiowej a funkcjonowanie organizmu
Klatka piersiowa kurza powoduje:
- osłabienie mięśni oddechowych,
- osłabienie mięśni grzbietu,
- zmniejszenie pojemności życiowej płuc,
- zmniejszenie ruchomości klatki piersiowej, barków i kręgosłupa.
U niektórych chorych występuje również skolioza.
Kurza klatka piersiowa – leczenie
W przypadku osób z istniejącym zniekształceniem w postaci kurzej klatki piersiowej stosuje się głównie leczenie zachowawcze. Jedną z metod stosowanych w tej formie leczenie są specjalne usztywnienia zewnętrzne w postaci klamry, która naciska na wystające powierzchnie klatki piersiowej.
Stosuje się je zarówno u dzieci, jak i u młodzieży i osób starszych, jednak ważna jest tutaj systematyka noszenia usztywnienia – powinno być ono noszone kilkanaście godzin dziennie (nawet do 24 godzin). Usztywnienia zewnętrzne w postaci klamry stają się coraz bardziej popularne, ponieważ pozwalają wyeliminować ryzyko towarzyszące interwencji chirurgicznej.
Leczenie chirurgiczne, jakie może być stosowane w cięższych przypadkach choroby, to operacja techniką Ravitcha oraz odwrócona Nussa (metoda Nussa stosowana jest przy operacjach klatki piersiowej lejkowatej).
Osobom, które dotknięte są tym schorzeniem, zaleca się:
- zwrócenie uwagi na mechanizm oddychania – nauka oddechu torem przeponowym,
- unikanie bardzo intensywnych wysiłków fizycznych,
- unikanie infekcji dróg oddechowych,
- systematyczne ćwiczenia – wzmacnianie mięśni oddechowych i mięśni grzbietu
- dietę bogatą w witaminę D.
Masaż kurzej klatki piersiowej
Jednym z elementów leczenia zachowawczego jest masaż. Jego celem jest:
- zwiększenie pojemności życiowej płuc,
- zwiększenie ruchomości klatki piersiowej, kręgosłupa i barków,
- wzmocnienie mięśni oddechowych oraz mięśni grzbietu,
- rozciągniecie boków klatki piersiowej i dolnych łuków żeber.
Wyróżnia się trzy etapy masażu klatki kurzej.
- Etap pierwszy to masaż rozluźniający, który wykonuje się w leżeniu na plecach. Techniki, które nie są stosowane to ugniatanie poprzeczne, uciski na mostek oraz na przestrzenie międzyżebrowe, oklepywanie oraz wibracja.
- Drugi etap masażu to masaż mięśni grzbietu, którego zadaniem jest wzmocnienie i pobudzenie mięśni grzbietu.
- Trzeci etap masażu stanowi masaż powłok brzusznych. Szczególną uwagę zwraca się na mięśnie skośne brzucha.
