Glutaminian sodu (glutaminian monosodowy) jest dodatkiem do żywności (wzmacniaczem smaku) oznaczanym symbolem E621. Występuje naturalnie w wodorostach, produktach mlecznych i niektórych warzywach, ale głównie jest dodawany do żywności przetworzonej. MSG jest dodatkiem nieszkodliwym dla zdrowia.
Glutaminian sodu (MSG, glutaminian monosodowy) – smak, właściwości, zastosowanie, szkodliwość, występowanie E621

- Co to jest glutaminian sodu – glutaminian monosodowy – MSG?
- Glutaminian sodu – jak powstaje i jaki ma smak?
- W jakich produktach występuje glutaminian sodu?
- Zastosowanie glutaminianu sodu – E621 w żywności
- W jakich produktach znajduje się glutaminian monosodowy?
- Czy glutaminian sodu jest szkodliwy? Czy ma skutki uboczne?
Co to jest glutaminian sodu – glutaminian monosodowy – MSG?
Glutaminian sodu to sól sodowa kwasu glutaminowego. Jego inne nazwy to glutaminian monosodowy lub MSG. Kwas glutaminowy jest substancją w pełni naturalną – aminokwasem wytwarzanym przez organizm człowieka i budującym białka. Występuje także w niektórych naturalnych, nieprzetworzonych produktach spożywczych.
Glutaminian sodu ma smak umami. Umami to piąty podstawowy smak obok słodkiego, słonego, kwaśnego i gorzkiego, który posiada własne receptory smaku i nie można go uzyskać poprzez zmieszanie innych smaków podstawowych. Smak umami jest określany jako mięsny, rosołowy, bulionowy. Za wrażenia smakowe odpowiada wolny glutaminian (niepołączony z białkami).
Glutaminian sodu jest białym lub żółtawym krystalicznym proszkiem bez zapachu. W postaci soli sodowej glutaminian jest bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie. Wzór glutaminianu monosodowego ma postać łańcucha z dwiema grupami karboksylowymi oraz grupą -NH2 przy drugim węglu.
Kwas glutaminowy w organizmie jest produkowany w ilości około 50 g dziennie. Przeciętnie w tkankach znajduje się około 2 kg związanego kwasu glutaminowego i 10 g wolnego kwasu. Dziennie zjada się 10–20 g związanego z białkami kwasu glutaminowego i 1 g wolnego glutaminianu.
Zobacz też: Zupki chińskie – czy są zdrowe?
Glutaminian sodu – jak powstaje i jaki ma smak?
Kwas glutaminowy wyizolowano pierwszy raz z glutenu pszenicy w 1866 roku. Jego odkrywca – Karl Ritthausen – nie zbadał jednak wtedy właściwości smakowych. Intensywny smak kwasu glutaminowego został zauważony w 1908 roku przez japońskiego badacza Kikunea Ikeda, który przyjrzał się potrawie „katsuobushi” z wodorostu kombu. Wodorost miał bardzo charakterystyczny smak, którego nie można było zakwalifikować do żadnego z czterech podstawowych smaków.
Zdaniem eksperta
Smaku umami nie można odtworzyć poprzez zmieszanie podstawowych smaków. Można zatem określić go mianem uniwersalnego. Smak umami jest bardzo lubiany, co wynika również z faktu, że receptory odpowiedzialne za jego rozpoznawanie znajdują się na dużej powierzchni języka.
Czytaj więcej
Ikeda wyizolował z kombu kwas glutaminowy, a nowy smak nazwał „umami”, co z japońskiego oznacza „znakomity, wyśmienity”. Po kilku próbach wytwarzania soli kwasu glutaminowego badacz stwierdził, że najlepsze walory pod względem rozpuszczalności i krystalizacji wykazuje glutaminian sodu. Zaczął jego sprzedaż jako przyprawę o nazwie Aji-no-moto czyli „istota smaku”. Obecnie w kuchni chińskiej glutaminian sodu jest bardzo powszechnie stosowany.
Ta substancja wzmacniająca smak może być wytwarzana przez hydrolizę glutenu z pszenicy i kukurydzy, a także hydrolizę ługu z rafinacji buraków cukrowych. Jest to jednak nieopłacalne. Na skalę przemysłową wytwarza się glutaminian sodu poprzez fermentację melasy z użyciem bakterii Micrococcus glutamicus. Czy glutaminian monosodowy można stosować w diecie wegańskiej i wegetariańskiej? W zasadzie tak. Zarówno melasa (produkt przetwarzania roślin) jak i bakterie nie należą do królestwa zwierząt według taksonomii.
W jakich produktach występuje glutaminian sodu?
Glutaminian sodu, a właściwie wolny kwas glutaminowy, znajduje się w niektórych produktach spożywczych o charakterystycznym smaku. Ten wzmacniacz smaku jest obecna w wodorostach, owocach morza, serach i w warzywach. Co ciekawe, dosyć dużym stężeniem glutaminianu cechuje się mleko kobiece (19 mg/100g).
Produkt spożywczy | Wolny kwas glutaminowy [mg/100 g] |
Glutaminian sodu w mleku i produktach mlecznych | |
Ser parmezan | 1680 |
Ser ementaler | 307,52 |
Ser cheddar | 182,23 |
Mleko kozie | 4,36 |
Mleko krowie | 0,69 |
Glutaminian sodu w warzywach | |
Pomidor świeży | 246 |
Groszek zielony | 106 |
Kukurydza | 106 |
Cebula | 51 |
Kapusta | 50 |
Szparagi zielone | 49 |
Szpinak | 48 |
Grzyby | 42 |
Fasola | 39 |
Szparagi białe | 36 |
Marchew | 33 |
Ziemniak | 10 |
Glutaminian sodu w owocach | |
Winogrono | 5 |
Jabłko | 4 |
Glutaminian sodu w mięsie | |
Kurczak | 22 |
Wołowina | 10 |
Wołowina | 9 |
Glutaminian sodu w wodorostach | |
Brunatnice | 1608 |
Zastosowanie glutaminianu sodu – E621 w żywności
Glutaminian sodu wzmacnia inne smaki i przedłuża odczuwanie smaku. Jego dodatek do potraw pozwala na używanie mniejszych ilości soli kuchennej dla uzyskania tego samego wrażenia smakowitości. MSG w produktach spożywczych jest używany jako wzmacniacz smaku podkreślający naturalną smakowitość żywności i oznacza się go symbolem E621. Według Komitetu Ekspertów do Spraw Dodatków do Żywności FAO/WHO glutaminian sodu jest uznany za bezpieczny dodatek do żywności.
Po licznych analizach z zakresu chemii, fizjologii i toksykologii stwierdzono, że MSG nie wywołuje negatywnych skutków zdrowotnych i zniesiono zalecenia co do dopuszczalnego dziennego spożycia. Dawkowanie glutaminianu sodu w produktach spożywczych wynosi mniej niż 1 gram na litr lub kilogram gotowej żywności.
Czytaj również: Japońskie zapalenie mózgu – przyczyny, objawy, leczenie, szczepionka
W jakich produktach znajduje się glutaminian monosodowy?
Glutaminian sodu w jedzeniu występuje w takich produktach, jak:
- kostki rosołowe,
- sosy do sałatek,
- mieszanki przypraw,
- gotowe zupy i sosy,
- marynaty do mięs,
- produkty mięsne, wędliny, konserwy,
- konserwy warzywne.
Gdzie kupić glutaminian sodu? W sklepach zaopatrujących zakłady produkujące żywność na skalę przemysłową, a także w sklepach internetowych i stacjonarnych z produktami i przyprawami kuchni chińskiej.
Czy glutaminian sodu jest szkodliwy? Czy ma skutki uboczne?
Szkodliwość glutaminianu sodu nie została nigdy potwierdzona badaniami. W latach 60. XX wieku podejrzewano wzmacniacz smaku E621 o szkodliwe działanie na mózg i wywoływanie tzw. syndromu chińskiej restauracji (bóle i zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, drętwienie karku, pleców i rąk, osłabienie, zaburzenia rytmu serca, uderzenia gorąca, omdlenia). Do późnych lat 80. XX wieku przeprowadzono ponad 200 badań naukowych, w których stwierdzono, że glutaminian sodu nie oddziałuje szkodliwie na organizm.
Wpływ glutaminianu sodu na zdrowie jest zupełnie obojętny, gdyż po spożyciu sód zostaje odłączony i w organizmie znajduje się glutaminian, czyli jon ujemy kwasu glutaminowego. Jest to substancja, którą codziennie produkuje zdrowy organizm i pełni w nim wiele funkcji. Szkodliwość E621 jest zatem mitem.
Według wyników badań zgromadzonych w jednej z największych baz danych PubChem stwierdza się, że glutaminian sodu nie wywołuje bólu głowy, pokrzywki, ataków astmy oskrzelowej, syndromu chińskiej restauracji ani żadnych innych zmian neurologicznych. Sam glutaminian monosodowy w ciąży jest bezpieczny. Problemem jest nie glutaminian sodu a żywność, do której jest dodawany – wysoko przetworzona, o bardzo niskiej wartości odżywczej. MSG (a także inne dodatki do żywności) w bardzo wielu produktach znajduje się po to, aby zamaskować kiepski skład. Takich produktów należy unikać nie tylko w ciąży.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- Monosodium Glutamate, PubChem, https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/23672308
- Kostyra E., Substancje wzmacniające smak – fakty i fikcje, Wszechnica żywieniowa, http://www.wszechnica-zywieniowa.sggw.pl/Prezentacje/substancje_wzmacniajace_smak.pdf
- Obayashi Y., Nagamura Y., Does monosodium glutamate really cause headache?: a systematic review of human studies, The Journal of Headache and Pain, 2016, DOI: 10.1186/s10194-016-0639-4

Aleksandra Żyłowska
Dietetyczka
Ukończyłam studia o specjalności Technologia, biotechnologia i analiza żywności oraz Usługi żywieniowe i dietetyka. Jestem zwolenniczką prostej, zdrowej kuchni i świadomych wyborów w codziennym odżywianiu. Do moich głównych zainteresowań należy wspomaganie leczenia chorób poprzez właściwe jedzenie, a także psychologiczne aspekty odżywiania i budowanie trwałych zmian nawyków żywieniowych. W życiu zawodowym łączę dwie pasje – zdrowe odżywanie i pisanie. Uważam, że edukacja żywieniowa jest bardzo istotna, zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych. Chętnie podejmuję się prowadzenia edukacyjnych zajęć warsztatowych.
Komentarze i opinie (1)
opublikowany 27.01.2024