Furosemid to popularny lek moczopędny. Stosowany jest przy nadciśnieniu oraz obrzękach. Jest to diuretyk, który obniża ciśnienie, działając silnie moczopędnie. Lek ten jest skuteczny i należy do preparatów stosunkowo bezpiecznych, jednak w trakcie leczenia konieczna jest odpowiednia kontrola, zwłaszcza poziomu potasu. Co warto wiedzieć na temat furosemidu, jak go przyjmować i jakie wykazuje skutki uboczne?
Furosemid – jak działa, dawkowanie, zastosowanie, cena, ulotka
Spis treści
- Furosemid – działanie
- Furosemid – czy tabletki można kupić bez recepty?
- Jaka jest cena leku?
- Kiedy stosować furosemid – wskazania
- Furosemid – sposób przyjmowania, jak długo stosować?
- Dawkowanie furosemidu – jak podawać?
- Furosemid – przeciwwskazania i interakcje (ciąża, alkohol, jedzenie)
- Furosemid – interakcje z innymi lekami
- Skutki uboczne po stosowaniu furosemidu
Furosemid – działanie
Furosemid (furosemidum) to lek wykazujący działanie moczopędne, zaliczany do grupy związków o nazwie diuretyki pętlowe. Leki z tej grupy działają w obrębie pętli Henlego (część nerki), gdzie hamują jony chlorku i sodu. Furosemid – jako silny diuretyk – powoduje w ten sposób zwiększanie ilości wydalanego moczu z zawartością wody, sodu, potasu, jonów wodorowych, wapnia, fosforanów oraz magnezu. Działanie tego leku jest odwrotne w przypadku kwasu moczowego, który zostaje wydalany w mniejszej ilości.
Furosemid – czy tabletki można kupić bez recepty?
Efekty działania moczopędnego furosemidu to zmniejszenie objętości krążącej krwi, a tym samym obniżenie ciśnienia. Lek dostępny jest jako tabletki oraz roztwór do wstrzykiwań. Tabletki moczopędne z furosemidem (np. Furosemidum Polfarma, Furosemidum Polfarmex) nie są dostępne bez recepty, można je kupić jedynie po zaleceniu przez lekarza w aptece.
Z kolei roztwór do wstrzykiwań z furosemidem podaje się w kroplówce, gdy wymagane są szybkie efekty po podaniu, np. wodobrzusze, obrzęk w wyniku nieprawidłowego funkcjonowania nerek lub wątroby, czy w przypadku obrzęku płuc. Niekiedy zamiast kroplówki wykonuje się podanie za pomocą wstrzyknięcia dożylnego. Działanie przeciwnadciśnieniowe po podaniu dożylnym następuje po 5 minutach. Leczenie takie przeprowadza się w warunkach szpitalnych.
Czytaj również: Szpitalne zapalenie płuc (SZP) – przyczyny, leczenie, rokowanie
Jaka jest cena leku?
Cena zależy od formy leku. Koszt 5 ampułek (10 mg/ml) wynosi około 15 złotych. Furosemidum Polpharma w tabletkach (40 mg, 30 szt.) to koszt około 3–3,50 złotych. Cena zależy od tego, czy lek jest refundowany (na ryczałt).
Przeczytaj więcej o działaniu leków moczopędnych.
Kiedy stosować furosemid – wskazania
Działanie diuretyczne zwykle kojarzy się ze stosowaniem w chorobach układu moczowego (jak np. zapalenie pęcherza), jednak lek ten rzadko jest stosowany w takich przypadkach.
Tabletki moczopędne z furosemidem stosowane są u dorosłych na nadciśnienie. Leczenie nadciśnienia może odbywać się przy pomocy jedynie furosemidu lub jako terapia łączona z innymi lekami.
Ponadto furosemidum stosuje się u dzieci i dorosłych, którzy cierpią z powodu obrzęku wynikającego z chorób wątroby, nerek i układu krążenia, takich jak np.:
- obrzęk w wyniku niewydolności krążenia,
- obrzęk płuc,
- obrzęk mózgu,
- ostra lub przewlekła niewydolność nerek,
- zespół nerczycowy,
- marskość wątroby,
- zatrucia.
Dowiedz się, dlaczego leki moczopędne podaje się w leczeniu obrzęku mózgu.
Furosemid – sposób przyjmowania, jak długo stosować?
Działanie obniżające ciśnienie rozpoczyna się już około 30 minut po przyjęciu doustnym furosemidu i utrzymuje się przez 6–8 godzin. Często pacjenci pytają, dlaczego furosemid nie działa. Warto pamiętać, że leczenie nadciśnienia wymaga systematyczności oraz odpowiedniego dobrania dawki. Oczekiwane efekty mogą pojawić się dopiero po kilku dniach stosowania. Ponadto, zawsze w trakcie przyjmowania furosemidu należy dokonywać regularnych pomiarów ciśnienia, które pomogą w ewentualnej zmianie dawkowania.
Dawkowanie zawsze ustala lekarz i nie należy na własną rękę dokonywać jakichkolwiek modyfikacji. Tabletki należy połykać w całości popijając wodą. Pokarm nie wpływa na wchłanianie leku, może jednak je opóźniać i spowalniać działanie.
Tabletki przechowuje się w temperaturze poniżej 25oC. Przy długotrwałym stosowaniu ustalone dawki powinny być takie, by przy minimalnej ilości substancji uzyskać efekt terapeutyczny.
Zobacz też: Diuver – jak działa?
Dawkowanie furosemidu – jak podawać?
Dawkowanie u dorosłych z nadciśnieniem zwykle wymaga przyjmowania dawki początkowej, która wynosi 40 mg furosemidu 2 razy dziennie. Jeśli efekty są zadowalające, tzn. ciśnienie zostaje uregulowane, wówczas lekarz może zmniejszyć dawkowanie do 20 mg przyjmowanych rano. W innym przypadku dawki są zwiększane lub zaleca się dołączenie innych leków.
Leczenie obrzęków furosemidem zwykle rozpoczyna się od dawki 20 mg 1 raz dziennie (rano) lub 40 mg co drugi dzień. Zdarza się również zwiększone dawkowanie, np. 80 mg na dzień. W przypadku ciężkich obrzęków maksymalna dawka dobowa to zwykle 600 mg w 3–4 dawkach podzielonych.
Dzieciom najczęściej podaje się 1–3 mg na kilogram masy ciała dziecka, jednak nie więcej niż 40 mg dziennie, nawet jeśli dziecko waży więcej.
Furosemid – przeciwwskazania i interakcje (ciąża, alkohol, jedzenie)
Kobiety w ciąży mogą stosować furosemid jedynie przez krótki okres, jeśli nie ma możliwości innego leczenia, a lekarz uzna, że korzyści wynikające ze stosowania tego leku są większe niż potencjalne ryzyko. Z kolei karmienie piersią wyklucza przyjmowanie furosemidu, który przenika do mleka kobiecego oraz może hamować laktację.
Jeżeli pacjent zażywa furosemid, powinien odstawić alkohol. Jednoczesne spożywanie alkoholu i przyjmowanie leku może doprowadzić do nadmiernego obniżenia ciśnienia, bólu i zawrotów głowy, oszołomienia, a nawet omdlenia i przyspieszenia akcji serca. Alkohol nie powinien być spożywany nawet kilka dni po odstawieniu leku, ponieważ furosemid działa na nadciśnienie również w tym okresie.
Furosemid może wchodzić w interakcję także z jedzeniem. Stosując lek warto zrezygnować z lukrecji oraz produktów z jej zawartością. Lukrecja, podobnie jak furosemid, nasila wydalanie potasu, zwiększając tym samym ryzyko objawów jego niedoboru, takich jak skurcze, osłabienie czy zaburzenia rytmu serca. Pokarmy mogą spowalniać działanie leku.
Tabletki moczopędne zawierające furosemid nie powinny być stosowane również u osób cierpiących na bezmocz, zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej, stany przedśpiączkowe spowodowane marskością wątroby oraz wykazujących nadwrażliwość (alergię) na ten lek.
W internecie można odnaleźć wzmianki o tym, że opisywany preparat może być pomocny w odchudzaniu. Przyjmowanie leków na receptę bez wyraźnego wskazania i oceny ryzyka dla pacjenta jest kategorycznie przeciwwskazane i niebezpieczne.
Furosemid – interakcje z innymi lekami
Stosowanie furosemidu powinno odbywać się zawsze pod okiem lekarza, który jest poinformowany o wszystkich przyjmowanych jednocześnie lekach. Furosemid może wchodzić w interakcję z takimi lekami jak:
- inne leki moczopędne i przeciwnadciśnieniowe,
- glikozydy naparstnicy,
- leki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe,
- kortykosteroidy,
- amfoterycyna B,
- sole litu – łączne stosowanie prowadzi do toksycznego gromadzenia się litu we krwi,
- insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe,
- niesteroidowe leki przeciwzapalne,
- salicylany,
- antybiotyki aminoglikozydowe.
Skutki uboczne po stosowaniu furosemidu
Podobnie jak w przypadku każdego innego leku, pojawia się pytanie, czy furosemid jest bezpieczny. Substancja ta jest bezpieczna przy zachowaniu odpowiedniego dawkowania oraz stosowaniu się do zaleceń lekarza. Znacznie większe ryzyko stwarza nieleczone nadciśnienie i obrzęki.
Furosemid może wywoływać skutki uboczne, które zaburzają sprawność motoryczną i może tym samym utrudniać prowadzenie samochodu – są to m.in. zawroty głowy, osłabienie i pogorszenie widzenia.
Ponadto możliwe działania niepożądane po furosemidzie to np.:
- bóle brzucha, biegunka lub zaparcia,
- brak apetytu, podrażnienie żołądka, nudności, wymioty,
- ostre zapalenie trzustki (przy długotrwałym stosowaniu),
- żółtaczka,
- szumy uszne, bóle i zawroty głowy, niewyraźne widzenie,
- anemia, trombocytopenia, leukopenia, agranulocytoza,
- złuszczające zapalenie skóry, plamica, rumień, pokrzywka, wysypka, świąd,
- nadwrażliwość na światło,
- śródmiąższowe zapalenie nerek,
- odwodnienie,
- hiperglikemia,
- glikozuria,
- uczucie niepokoju,
- zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi (dna moczanowa),
- częstomocz,
- niedobór magnezu.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- Burak K., Skrypt dla słuchaczy szkół medycznych. Farmakologia z elementami chemii leków . Część 2. Wyższa Szkoła Medyczna, Legnica.
- Gorczyca M., Zejc A., Chemia leków. Podręcznik dla studentów farmacji i farmaceutów. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2018.
- Kruk M., Maciejczyk A., Bezpieczeństwo farmakoterapii. Wydawnictwo Medipage, Warszawa 2017.
Opublikowano: 18.04.2019;
Oceń:
4.5
Paulina Ociepka
Farmaceutka
Z zawodu technik farmacji. Autorka licznych artykułów o tematyce zdrowia. Prywatnie żona, matka dwójki dzieci i pasjonatka ogrodnictwa.
106
Komentarze i opinie (0)