Co to jest cykuta?
Cykuta to silnie trująca bylina należąca do rodziny selerowatych. Naturalnie występuje na półkuli północnej, na terenach Azji, Ameryki Północnej i Europy. Można ją spotkać na glebach podmokłych, w okolicach torfowisk, na brzegach rzek, w rowach, szuwarach. Roślina ta wygląda stosunkowo niepozornie. Posiada długą, sięgającą ponad metra nagą łodygę, pustą w środku, która rozgałęzia się ku górze. Porastają ją pierzastosieczne liście o brzegach ostro piłkowanych.
Szalej jadowity, inaczej zwany również pietruszycą czy bzduchą wodną, kwitnie w okresie od czerwca do sierpnia. Jego drobne kwiaty mają barwę białą i zebrane są w wieloszypułkowe baldachy. Szalej jadowity zapach podczas kwitnienia ma bardzo charakterystyczny. Określa się go często jako „mysi”. Szalej jadowity korzeń, a w zasadzie kłącze ma podobne do części podziemnych tataraku. Posiada ono charakterystyczne komory powietrzne. Jego zapach jest zbliżony do woni korzenia pietruszki. Szalej jadowity owoce z kolei ma w postaci kulistej łupiny.
Roślina ta znana jest człowiekowi od tysięcy lat. Cykuta miała być przyczyną śmierci m.in. Sokratesa. Powszechnie używano jej jako trucizny. Warto podkreślić, że szalej jadowity działanie ma silnie toksyczne. Szczególnie dotyczy to jego łodygi, liści oraz kłącza.
Cykuta – substancje toksyczne
Roślina ta uznawana jest za silnie toksyczną. Zatrucie po spożyciu szaleju jadowitego następuje nie tylko u człowieka, ale też u wszystkich gatunków zwierząt. Szczególnie trujące jest kłącze oraz łodyga wraz z liśćmi cykuty. Zawierają one niebezpieczny związek zaliczany do grupy alkoholi wielonienasyconych – cykutoksynę. Atakuje ona rdzeń przedłużony, tj. część układu nerwowego odpowiedzialną za odruchy niezależne od człowieka, np. oddychanie czy pracę serca. Oddziałuje na układ parasympatyczny, którego włókna nerwowe wychodzą z pnia mózgu, a następnie przebiegają wspólnie z nerwem błędnym, dochodząc m.in. do serca, wątroby czy płuc. Cykutoksyna może prowadzić do paraliżu nerwu błędnego, co wiąże się z bezpośrednim zagrożeniem życia. Trucizna z szaleju jadowitego powoduje porażenie ośrodka oddechowego.
Jakie są objawy zatrucia wilczą jagodą?
Szalej jadowity – objawy zatrucia
Należy wiedzieć, że trujący szalej jadowity to roślina bardzo niebezpieczna dla człowieka. Już jej niewielka ilość prowadzi do powstania silnego zatrucia, które może stanowić zagrożenie dla życia. Jego objawy pojawiają się bardzo szybko, bo już nawet do 20 minut po przyjęciu cykuty. Spożyta przez człowieka trucizna z korzenia szaleju lub jego łodygi w pierwszej kolejności prowadzi do wystąpienia ślinotoku i pieczenia błony śluzowej jamy ustnej. Stopniowo towarzyszą jej kolejne objawy, takie jak:
- nudności,
- skurcze mięśni,
- wymioty,
- biegunka,
- utrata świadomości,
- drgawki,
- trudności w oddychaniu.
W zatruciu szalejem obserwuje się również poszerzenie źrenic. Warto podkreślić, że stężenie substancji toksycznych w tej roślinie uznajemy za bardzo wysokie. Dlatego też wystarczy niewielka jej ilość, by wywołać objawy zatrucia. Szalej jadowity zatrucie może powodować także w kontakcie ze skórą. Nie należy zrywać go gołymi dłońmi, niezbędne do tego zabiegu będą rękawiczki. Najczęściej do zatrucia szalejem dochodzi na skutek pomyłek. Roślina ta jest podobna do innych dziko rosnących gatunków selerowatych, takich jak dzika marchew czy pietruszka. W razie zatrucia należy natychmiast skontaktować się z pogotowiem ratunkowym. Toksyny zawarte w tej roślinie szybko przenikają do krwiobiegu, a następnie do układu nerwowego, stanowiąc śmiertelne zagrożenie dla życia człowieka.
Czytaj również: Japońskie zapalenie mózgu – przyczyny, objawy, leczenie, szczepionka
