Erdonax – działanie leku i wskazania do stosowania
Reboksetyna zawarta w leku Edronax jest stosowana w intensywnym leczeniu depresji (również ciężkiej postaci) oraz w leczeniu podtrzymującym u pacjentów, którzy pozytywnie zareagowali na leczenie początkowe.
Jak działa substancja czynna – mechanizm działania i skuteczność
Substancja reboksetyna została zarejestrowana w 1997 roku w Europie do leczenia zaburzeń nastroju. Jest to pierwszy wprowadzony na rynek europejski selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego noradrenaliny (SNRI). Ma minimalny wpływ na wychwyt zwrotny serotoniny i nie oddziałuje na wychwyt dopaminy. Hamując wychwyt zwrotny noradrenaliny i tym samym zwiększając jej dostępność w szczelinie synaptycznej, lek ten modyfikuje przewodnictwo noradrenergiczne, co stanowi jeden z głównych mechanizmów działania leków przeciwdepresyjnych.
Jedne z nowszych badań wskazują na niedoceniany potencjał reboksetyny w zakresie leczenia szczególnej podgrupy pacjentów. Lek ten okazuje się efektywny w: leczeniu przeciwdepresyjnym w przypadku depresji opornej na leczenie, w terapii narkolepsji czy zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD).
Przeczytaj również:
Leki SNRI – inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny
Edronax – stosowanie leku
Stosowanie u dorosłych –zalecana dawka terapeutyczna wynosi 4 mg 2 razy dziennie (łącznie 8 mg na dobę), którą można stosować od początku leczenia. Po 3–4 tygodniach, w przypadku niepełnej odpowiedzi klinicznej, dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę. Maksymalna dzienna dawka nie powinna przekraczać 12 mg.
Stosowanie u osób w podeszłym wieku –u pacjentów powyżej 65. roku życia stosowano dawkę 2 mg 2 razy dziennie (4 mg na dobę), jednak nie oceniano bezpieczeństwa i skuteczności w kontrolowanych próbach klinicznych. Nie jest zalecane stosowanie reboksetyny w tej grupie wiekowej.
Stosowanie u dzieci – reboksetyna nie jest zalecana dla dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia, ponieważ nie oceniono jej bezpieczeństwa ani skuteczności w tej populacji.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby – początkowa dawka powinna wynosić 2 mg 2 razy dziennie, a następnie można ją zwiększać w zależności od reakcji pacjenta.
Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza – pozwala to na najmniejsze ryzyko nawrotu objawów choroby.
Przeciwwskazania do stosowania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na jakąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w preparacie.
Przeczytaj również:
SSRI leki – selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny
Edronax – jakie może powodować działania niepożądane
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: zmniejszenie apetytu.
Zaburzenia układu nerwowego: bezsenność, akatyzja, zawroty głowy, zaburzenia smaku.
Zaburzenia oka: zaburzenia akomodacji.
Zaburzenia ucha i błędnika: zawroty głowy pochodzenia błędnikowego.
Zaburzenia serca: tachykardia, kołatanie serca.
Zaburzenia naczyń: rozszerzenie naczyń, niedociśnienie ortostatyczne, niedociśnienie tętnicze.
Zaburzenia żołądka i jelit: suchość błony śluzowej jamy ustnej, zaparcia, brak lub utrata apetytu.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: zwiększone pocenie się.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych: uczucie niecałkowitego opróżnienia pęcherza, zaburzenia odczuwania potrzeby oddawania moczu, zakażenia układu moczowego, bolesne oddawanie moczu, zatrzymanie moczu.
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: zaburzenia ejakulacji i erekcji, ból przy wytrysku, opóźnienie wytrysku, ból jąder.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: dreszcze.
Przeczytaj również:
Amitryptylina – właściwości, zastosowanie, wskazania i przeciwwskazania, skutki uboczne, dawkowanie
Edronax – interakcje z innymi lekami
Silne inhibitory CYP3A4 (np.: ketokonazol, nefazodon, erytromycyna, fluwoksamina) zwiększają stężenia reboksetyny w osoczu, co może być niebezpieczne ze względu na niski indeks terapeutyczny. Z tego powodu należy unikać jednoczesnego stosowania reboksetyny z tymi inhibitorami.
Induktory CYP3A4, takie jak: fenobarbital, fenytoina, ryfampicyna, ziele dziurawca i karbamazepina, mogą zmniejszać stężenie reboksetyny.
Nie zaobserwowano istotnych interakcji z lorazepamem, ale mogą wystąpić objawy senności i ortostatycznego przyspieszenia akcji serca. Reboksetyna nie potęguje negatywnego wpływu alkoholu na zdolności poznawcze. Należy unikać jednoczesnego stosowania z inhibitorami MAO z uwagi na ryzyko efektu tyraminopodobnego.
Interakcje z pochodnymi ergotaminy mogą prowadzić do podwyższenia ciśnienia tętniczego. Spożycie pokarmu opóźnia wchłanianie reboksetyny, ale nie wpływa na stopień jej wchłaniania. U pacjentów należy rozważyć ryzyko hipokaliemii przy jednoczesnym stosowaniu leków moczopędnych.
Ciąża i karmienie piersią
Reboksetynę można stosować w ciąży tylko wtedy, gdy spodziewane korzyści z leczenia matki przewyższają możliwe ryzyko rozwoju płodu.
Reboksetyna przenika do mleka matki. Spodziewane stężenie substancji czynnej, które może przeniknąć do mleka matki, jest bardzo niskie, ale dostępne informacje nie są wystarczające, aby całkowicie wykluczyć ryzyko dla dziecka karmionego piersią. Stosowanie reboksetyny podczas karmienia piersią można rozważyć wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko dla dziecka.
Przeczytaj również:
Mikrodawkowanie psychodelików – czy działa? Co na ten temat mówią badania?
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
Mimo że badania wykazały, iż reboksetyna ma niewielki wpływ na sprawność psychomotoryczną u pacjentów, to każdy lek o działaniu psychoaktywnym może negatywnie wpływać na zdolność osądu lub ogólną wydolność. Należy poinformować pacjentów, aby unikali prowadzenia pojazdów oraz obsługi niebezpiecznych maszyn, dopóki nie będą mieli pewności, że lek nie wpłynął na ich sprawność.
Edronax a tycie
W przeciwieństwie do innych preparatów na depresję tj. trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych (TLPD), Edronax nie powoduje skutków ubocznych związanych z utratą wagi bądź przybieraniem na wadze.
