Czym jest duloksetyna? Zalecenia do stosowania duloksetyny
Duloksetyna jest silnym lekiem z grupy SNRI, czyli inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny. Zalecenia do stosowania duloksetyny – zgodnie z Charakterystyką Produktu Leczniczego – obejmują:
leczenie dużych zaburzeń depresyjnych – chodzi w tym przypadku o każdy epizod depresji, a nie jedynie napady o silnym natężeniu;
leczenie bólu w obwodowej neuropatii cukrzycowej – duloksetyna wykazuje działanie analgetyczne, niezależnie od swoich właściwości przeciwdepresyjnych;
leczenie zaburzeń lękowych uogólnionych – duloksetyna praktycznie dwukrotnie redukuje ryzyko nawrotu zaburzeń lękowych, a jednocześnie nie jest uzależniająca, jak benzodiazepiny.
Warto wskazać, że zarówno ból, jak i depresja mają wspólne mechanizmy neurobiologiczne. Oznacza to, że dolegliwości te wzajemnie się potęgują. Dlatego tak ważne jest, aby sięgać po leki zwalczające zarówno jeden, jak i drugi problem.
Na polskim rynku dostępnych jest wiele produktów zawierających duloksetynę. Są to m.in.: AuroDulox, Depratal, Dulofor, Dulxetenon czy Duloxetine Zentiva. W każdym przypadku produkt występuje jako kapsułki dojelitowe twarde.
Czy duloksetyna to psychotrop?
Duloksetyna jest klasyfikowana jako lek psychotropowy, czyli taki, który może zmieniać aktywność neuroprzekaźników w mózgu. Dlatego powinien być przyjmowany ostrożnie i wyłącznie po konsultacji z lekarzem.
Czy duloksetyna to narkotyk?
Choć nagłe odstawienie duloksetyny może powodować objawy odstawienia, lek ten nie ma potencjału uzależniającego. Nie uznaje się go też za lek narkotyczny. Objawy odstawienia występują u niespełna 50% pacjentów i zwykle ustępują po kilku dniach, rzadko zdarza się, aby były intensywne.
Przeczytaj również:
Elicea – czy to silny psychotrop? Jakie ma skutki uboczne?
Czy po duloksetynie się tyje?
Częstym problemem pacjentów przyjmujących leki przeciwdepresyjne jest niekontrolowany przyrost masy ciała. Ma to związek z blokowaniem receptorów 5-HT2-c, M-cholinoreceptorów i receptorów H1-histaminowych, co przyczynia się do zwiększenia apetytu, może też uniewrażliwiać komórki na działanie insuliny. W przypadku duloksetyny sytuacja wygląda odwrotnie. Znacznie częściej (u maksymalnie 1 osoby na 10 pacjentów) obserwuje się zmniejszenie masy ciała pacjentów przez pierwsze 6 miesięcy od rozpoczęcia kuracji. Wzrost masy ciała pojawia się rzadko – u maksymalnie 1 na 100 osób.
Przeciwwskazania do stosowania duloksetyny
Zasadniczym przeciwwskazaniem do stosowania duloksetyny jest nadwrażliwość na substancję czynną leku. Nie zaleca się też:
przyjmowania duloksetyny jednocześnie z lekami klasy IMAO;
podawania duloksetyny pacjentom w przypadku ciężkich zaburzeń wątroby;
równoległego stosowania duloksetyny oraz fluwoksaminy, cyprofloksacyny i enoksacyny (inhibitorami CYP1A2) z uwagi na ryzyko znacznego zwiększenia stężenia duloksetyny w osoczu;
podawania duloksetyny w przypadku ciężkiej niewydolności nerek.
Terapii duloksetyną nie wykonuje się u pacjentów ze współistniejącym nieustabilizowanym nadciśnieniem tętniczym z uwagi na ryzyko wystąpienia tzw. przełomu nadciśnieniowego (nagły wzrost wartości ciśnienia, który może skutkować poważnymi powikłaniami). U kobiet w ciąży duloksetynę można stosować wyłącznie wtedy, gdy korzyści z leczenia przewyższają potencjalne ryzyko.
Przeczytaj również:
Agomelatyna – czy to dobry lek na depresję?
Interakcje duloksetyny z innymi lekami
Decydując się na terapię duloksetyną należy zachować ostrożność, w sytuacji kiedy pacjent przyjmuje również inne leki, w tym:
inhibitory monoaminooksydazy,
inhibitory CYP1A2 (np. fluwoksamina),
produkty działające na ośrodkowy układ nerwowy (np. opioidy, fenobarbital),
Objawy niepożądane związane ze stosowaniem duloksetyny
Przyjmowanie duloksetyny może wywołać liczne działania niepożądane, o czym pacjent powinien zostać poinformowany przed rozpoczęciem leczenia. Wśród efektów ubocznych terapii duloksetyną można wymienić:
niedoczynność tarczycy,
zapalenie krtani,
sztywność mięśni,
bóle głowy i zawroty głowy,
pogorszenie jakości snu,
zaburzenia erekcji,
ostre uszkodzenie wątroby.
Szczególną uwagę należy zwrócić na objawy natury psychicznej, które mogą zagrażać nawet życiu pacjenta. Przyjmowanie duloksetyny wiąże się m.in. z ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, występowaniem epizodów pobudzenia maniakalnego, napadami agresji, gniewu i omamami. Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (zwłaszcza ze strony układu nerwowego) znacząco wzrasta w przypadku łączenia leku z alkoholem.
Przeczytaj również:
Nieleczona depresja – jakie daje objawy, do czego może doprowadzić?
Dawkowanie duloksetyny
W większości przypadków przyjmowanie duloksetyny zaczyna się od dawki 30 mg raz na dobę. Następnie ulega ona zwiększeniu do 60 mg. W zależności od reakcji pacjenta na lek lekarz może zadecydować o zwiększeniu dawki do maksymalnie 120 mg dziennie.
Duloksetyna jest powszechnie stosowana w leczeniu zaburzeń depresyjnych. Bardzo dobrze tolerowana przez pacjentów, została zaklasyfikowana do kategorii C, jeżeli chodzi o leki ciążowe. Oznacza to, że jej szkodliwe działanie nie zostało jednoznacznie potwierdzone i o przepisaniu jej każdorazowo powinna decydować indywidualna ocena kobiecego zdrowia.
Często określa się ją jako lek działający dwu-, a nawet trójpłaszczyznowo, ponieważ jednocześnie oddziałuje na układy przekaźników serotoninowych i noradrenergicznych, a także wpływa pobudzająco na przekaźniki dopaminergiczne. Szerokie spektrum zastosowań duloksetyny powoduje, że postrzega się ją jako broń w walce z depresją, będącą jedną z najczęstszych przyczyn inwalidztwa na świecie.
Przeczytaj również:
Brintellix – wskazania, przeciwwskazania, skutki uboczne, opinie
Duloksetyna – opinie pacjentów
Poniższe relacje pochodzą z forów internetowych i odzwierciedlają subiektywne doświadczenia pacjentów. Nie zastępują one konsultacji medycznej – zmianę dawki czy decyzję o kontynuacji terapii zawsze należy omawiać z lekarzem.
Duloksetyna uzyskuje umiarkowanie dobre recenzje – lek oceniany jest średnio 6,2/10 na Drugs.com, co oznacza, że opinie są mieszane, ale przeważnie umiarkowanie pozytywne. Wielu pacjentów uważa, że korzyści (poprawa nastroju, zmniejszenie bólu, stabilizacja emocjonalna) przeważają nad początkowymi trudnościami adaptacyjnymi. Duża część relacji akcentuje, że kluczowa jest cierpliwość – przetrwanie początkowych objawów ubocznych (nudności, pobudzenie) bywa warunkiem uzyskania większych korzyści w dalszym okresie.
Jednocześnie pacjenci ostrzegają, że dawkowanie i zmiany dawki muszą być prowadzone ostrożnie – zbyt szybkie zwiększanie lub zmniejszanie może prowokować objawy uboczne lub odstawienne. W wielu wątkach pojawiają się prośby o doświadczenia pozytywne, co sugeruje, że pacjenci aktywnie szukają wsparcia i porad u innych, którzy przeszli przez terapię duloksetyną (np. w wątku „Positive and encouraging Duloxine experiences?”). Opinie wskazują także, że tolerancja leku jest mocno indywidualna – to, co dla jednej osoby działa świetnie, dla innej może być źródłem trudności.
Warto zauważyć, że w artykułach francuskich analizujących doświadczenia użytkowników (np. Duloxétine: des témoignages …) podkreśla się, że wiele osób łączy leczenie zaburzeń emocjonalnych z leczeniem przewlekłych bólów, co wpływa na ich oczekiwania względem leku.
współpraca: redakcja Wylecz.to
