Niskie libido a menopauza
Menopauza to czas szczególnych zmian w życiu kobiety. Jednym z objawów przekwitania jest spadek libido i obniżona ochota na seks. Podobnie jak inne dolegliwości tego okresu, tak i ta związana jest w dużej mierze ze zmianami na tle hormonalnym. Dolegliwości w menopauzie dotykają zarówno obszaru fizyczności kobiety, jak również sfery emocjonalnej i psychicznej. Menopauza nie powinna być powodem, dla którego kobiety rezygnują z życia intymnego. Preparaty farmakologiczne, zmiana stylu życia oraz wsparcie ze strony partnera mogą z pewnością wpłynąć na wzrost ochoty na seks.
W czasie menopauzy u kobiet dochodzi do wygaszania czynności jajników. Następuje spadek stężenia niektórych hormonów, głównie estrogenów i progesteronu. Właśnie spadek poziomu estrogenów ma największe znaczenie w kontekście niekorzystnych objawów okresu klimakterium, w tym spadku libido. W czasie menopauzy obniża się również poziom hormonów produkowanych przez nadnercza i androgenów – androstendionu i testosteronu. Ten ostatni, kojarzony wyłącznie jako męski hormon płciowy, jest w niewielkich ilościach wytwarzany również w organizmie kobiety: w jajnikach, korze nadnerczy i łożysku w trakcie ciąży. Testosteron, oprócz wpływu na codzienny napęd życiowy i wzrost energii, działa także na wzrost libido. W badaniach przeprowadzonych u kobiet w okresie pomenopauzalnym, które nie przyjmowały estrogenów, terapia testosteronem poprawiała funkcje seksualne.
Przeczytaj też: Czy istnieją tabletki na potencję dla kobiet?
Dlaczego w okresie przekwitania zmniejsza się ochota na seks?
Przyczyny zmniejszonej ochoty na seks w okresie menopauzy należy rozpatrywać na różnych płaszczyznach. Bardzo istotne znaczenie mają zmiany hormonalne przebiegające u kobiet w menopauzie. U wielu z nich rozpoznaje się objawy tzw. zespołu klimakterycznego.
W powiązaniu z obniżonym libido są to:
- objawy naczynioruchowe – w postaci uderzeń gorąca lub nocnych potów – to jedne z najczęstszych objawów towarzyszących menopauzie; wpływają one bardzo niekorzystnie na libido kobiet;
- objawy somatyczne – pod postacią zawrotów głowy i bólów głowy;
- objawy psychiczne – obecne na porządku dziennym stany i odczucia, takie jak drażliwość, nerwowość, zniechęcenie, nadpobudliwość, obniżenie poczucia własnej wartości; w połączeniu z innymi negatywnymi konsekwencjami menopauzy powodują one niechęć do podtrzymywania życia intymnego.
Przeczytaj też: Brak okresu przy tabletkach – o czym może świadczyć?
Problemy z seksem w okresie klimakterium
Dolegliwości wpływają u wielu kobiet na brak akceptacji zachodzących zmian oraz własnego ciała. Te, które są zależne od zmian hormonalnych i stwierdza się najczęściej, to:
- suchość pochwy – powoduje ona istotny dyskomfort, a często wręcz ból podczas zbliżenia; w obrębie pochwy (ale również w cewce moczowej) dochodzi do zmian zanikowych; w kontekście tych dolegliwości dochodzi też do zwiększenia podatności na infekcje intymne;
- zmiana wyglądu ciała – spadek poziomu estrogenów prowadzi do zmiany rozmieszczenia tkanki tłuszczowej w ciele kobiety – z bardziej obfitych u młodszych kobiet części ciała (biodra, uda, piersi) tkanka tłuszczowa przemieszcza się w okolice brzucha, co może być przyczyną poczucia mniejszej atrakcyjności i niechęci do zbliżenia;
- spadek elastyczności tkanek – odpowiedni poziom estrogenu wpływa na prawidłową kondycję i sprężystość skóry, a jego obniżenie powoduje powstawanie zmarszczek i utratę jędrności skóry oraz piersi.
Należy mieć na uwadze to, że po 50. roku życia dochodzi do zwiększenia częstości zachorowań na wiele chorób przewlekłych, takich jak niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze i cukrzyca. Dolegliwości chorobowe wpływają w oczywisty, negatywny sposób na libido kobiet. Co więcej, leki przyjmowane na konkretne schorzenia mogą potęgować niechęć do seksu.
Niezdrowe przyzwyczajenia żywieniowe, palenie papierosów oraz alkohol wpływają u wszystkich kobiet na gorsze samopoczucie, spadek energii, a co za tym idzie na zmniejszenie ochoty na seks. Wyjątkowo istotną kwestią jest to, by kobieta w tym szczególnym okresie mogła liczyć na silne wsparcie ze strony swojego partnera. Osłabienie związku uczuciowego, brak wyrozumiałości i poczucie oddalenia się od partnera są oczywistą barierą w prawidłowym funkcjonowaniu życia seksualnego.
Przeczytaj: Niski progesteron – co oznacza?
Leczenie niskiego libido w czasie menopauzy
Zaburzenia seksualne pojawiające się po 50. roku życia wiele kobiet traktuje jako coś oczywistego i nie stara się podjąć w tej kwestii żadnych działań. Konieczna jest jednak nasza aktywność w celu nie tylko poprawy komfortu swojego życia seksualnego, ale zdrowia w sensie całościowym. Najwłaściwszym działaniem jest połączenie terapii farmakologicznej ze zmianą stylu życia. Terapia farmakologiczna opiera się na:
- hormonalnej terapii zastępczej – skutecznie łagodzi dolegliwości w okresie klimakterium, które wpływają na spadek libido; polega na suplementacji niedoborów hormonalnych poprzez podawanie estrogenów w połączeniu z progestagenami; preparaty są dostępne w kilku formach (m.in. doustnej, domięśniowej, w postaci żelów, globulek i plastrów transdermalnych);
- stosowaniu suplementów zawierających fitoestrogeny, czyli naturalne hormony roślinne, działające podobnie do estrogenów naturalnych; ich przyjmowanie powoduje istotne złagodzenie dolegliwości spowodowanych menopauzą;
- stosowaniu kremów lub globulek nawilżających, zawierających estriol lub niehormonalnych lubrykantów, które zwalczają suchość pochwy;
- stosowaniu probiotyków, które wzmacniają florę bakteryjną pochwy.
Sprawdź: Seksualność kobiet, co warto wiedzieć?
Jak zwiększyć ochotę na seks?
Konieczność rozmowy o własnej sferze seksualnej zwykle powoduje zakłopotanie i uczucie dyskomfortu. Jednakże wizyta u seksuologa bądź ginekologa powinna być jednym z pierwszych kroków w celu określenia przyczyn i rozwiązania problemów z intymną niedyspozycją. Jest to bardzo istotna kwestia, gdyż niedyspozycje seksualne skutecznie obniżają własną samoocenę. Mogą być przyczyną stresu, rozgoryczenia i poczucia utraty bliskości z partnerem. Odbija się to negatywnie na innych dziedzinach naszego życia. Należy powiedzieć lekarzowi o swoich dolegliwościach i wątpliwościach. Interwencja lekarza może okazać się bardzo pomocna i może poprawić komfort życia seksualnego kobiety w okresie menopauzy.
Wśród działań niefarmakologicznych należy wyróżnić:
- wyłączenie ze diety produktów wysokokalorycznych, bogatych w cukry i tłuszcze zwierzęce;
- unikanie używek, takich jak papierosy i alkohol;
- stosowanie naturalnych afrodyzjaków (cynamon, szafran, miłorząb, mango, gałka muszkatołowa, żeń-szeń i inne);
- zwiększenie codziennej aktywności fizycznej; stosowanie ćwiczeń wzmacniających mięśnie dna macicy – mięśnie Kegla;
- wzbogacenie diety o naturalne hormony – fitoestrogeny są obecne np. w soi;
- walkę ze stresem, medytację i inne techniki relaksacyjne.
