Co zawiera Sumamed?
Sumamed zawiera azytromycynę należącą do makrolidów. To substancja z grupy antybiotyków azalidowych, pochodnych erytromycyny. Sumamed zalicza się do leków nowej generacji o wysokiej skuteczności i szerokim spektrum działania.
Antybiotyki makrolidowe to obszerna grupa związków, w której znajdują się, m.in.: erytromycyna, klarytromycyna, klindamycyna i linkomycyna oraz – oczywiście – azytromycyna. Skuteczność działania azytromycyny jest bardzo szeroka. Wykazuje znacznie wyższą dostępność biologiczną niż makrolidy pierwszej generacji i skutecznie oddziałuje na baterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne. Likwiduje, m.in.: enterokoki, paciorkowce, pneumokoki, M. pneumoniae, Legionella, C. diphtheriae i H. influenzae.
Przeczytaj również:
Antybiotyki – rodzaje, jak działają, skutki uboczne
Jak działa Sumamed?
Mechanizm działania azytromycyny polega na hamowaniu translacji bakteryjnego mRNA, czyli blokowaniu syntezy białek bakteryjnych. Jej dużą zaletą jest brak inihibicji wątrobowej cytochromu P-450. W praktyce oznacza to, że ten antybiotyk nie wchodzi w interakcję (lub też robi to rzadko) z wieloma innymi grupami leków, jak: antagoniści wapnia, benzodiazepiny i statyny.
Kiedy należy sięgnąć po Sumamed?
Stosowanie Sumamedu jest wskazane w przypadku wystąpienia następujących zakażeń wywołanych przez drobnoustroje podatne na działanie antybiotyku:
zakażenia górnych dróg oddechowych (w tym: zapalenie zatok, bakteryjne zapalenie gardła, zapalenie migdałków);
ostre zapalenie ucha środkowego;
zakażenia dolnych dróg oddechowych (w tym: ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie oskrzeli, śródmiąższowe zapalenie płuc, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli);
zakażenia skóry i tkanek miękkich (np. zapalenie mieszków włosowych);
rumień wędrujący (pierwszy objaw boreliozy), jeżeli u pacjenta nie można stosować innych antybiotyków, jak doksycyklina czy amoksycyklina;
wtórne ropne zapalenie skóry;
niepowikłane zakażenia wywołane przez Ch. trachomatis w obrębie szyjki macicy i cewki moczowej.
Charakterystyczną cechą Sumamedu jest bardzo krótki czas trwania kuracji. Lek podaje się raz na dobę, a terapia trwa zaledwie kilka dni.
Przeczytaj również:
Antybiogram (badanie bakterii na oporność na antybiotyki) – wskazania, przebieg, wyniki
Sumamed a szczególne środki ostrożności
Sumamed może być podawany pacjentom w różnym wieku. Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku osób starszych – antybiotyk może powodować u nich zaburzenia rytmu serca i częstoskurcz. Należy także skonsultować z lekarzem przypadki stosowania azytromycyny u osób z ciężkim zaburzeniem pracy nerek (niewskazane) oraz ciężkim zaburzeniem pracy wątroby (brak danych).
Decydując się na przyjmowanie azytromycyny, trzeba uwzględnić fakt, że nie jest ona przystosowana do leczenia ciężkich zakażeń, kiedy to konieczne staje się uzyskanie wysokiego stężenia antybiotyku we krwi w krótkim czasie. Nie stosuje się jej też w przypadku ran oparzeniowych.
Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów: z ryzykiem arytmii, przyjmujących leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwdepresyjne oraz osób, u których występuje wydłużenie odstępu QT lub pojawiły się zaburzenia elektrolitowe.
Działania niepożądane związane z przyjmowaniem Sumamedu
Sumamed – podobnie jak każdy inny lek – może powodować działania niepożądane. Ryzyko ich wystąpienia oraz natężenie są jednak osobnicze. Wśród przykładowych komplikacji zdrowotnych mogą wystąpić:
zakażenia grzybicze, bakteryjne, zapalenie płuc, zapalenie gardła;
obrzęk naczynioruchowy;
jadłowstręt;
nerwowość, bezsenność, nadmierne pobudzenie;
bóle głowy, zawroty głowy;
zaburzenia rytmu serca (kołatanie serca);
uderzenia gorąca;
duszności;
biegunka, nudności, bóle brzucha (zapalenie błony śluzowej żołądka).
Z nieznaną częstotliwością u niektórych pacjentów mogą wystąpić, m.in.: rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna, zapalenie trzustki, martwicze oddzielenie naskórka, a także ostra niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek lub niewydolność wątroby (piorunujące zapalenie wątroby, martwica wątroby). Niekiedy pojawia się też wielokształtny częstoskurcz komorowy typu torsade de pointes. Niekiedy mogą to być nawet stany zagrażające życiu, dlatego w przypadku pojawienia się takich dolegliwości należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Przeczytaj również:
Penicylina (antybiotyk) – zastosowanie, wskazania, rodzaje
Interakcje Sumamedu z innymi lekami
Przyjmowanie Sumamedu może wywoływać interakcje z wieloma różnymi grupami leków. Można do nich zaliczyć, m.in.:
Leki zobojętniające – przyjmowane razem z azytromycyną są mniej skuteczne.
Alkaloidy sporyszu – przyjmowane razem z azytromycyną powodują ryzyko zatrucia sporyszem.
Statyny – w połączeniu z azytromycyną mogą powodować rabdomiolizę, czyli rozpad mięśni szkieletowych.
Doustne leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny – obserwuje się nasilenie działania przeciwzakrzepowego.
Czego należy unikać podczas stosowania Sumamedu?
Choć oficjalnie nie zostało potwierdzone, że azytromycyna może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów, trzeba pamiętać o ryzyku pojawienia się drgawek i zawrotów głowy. Te same środki ostrożności dotyczą pracy z maszynami.
Obecnie brakuje też danych potwierdzających negatywne skutki interakcji Sumamedu z alkoholem. Aby nie ryzykować osłabienia działania antybiotyku, warto wstrzymać się od konsumpcji napojów alkoholowych na czas trwania kuracji.
Po jakim czasie działa trzydniowy antybiotyk Sumamed?
Azytromycyna będąca substancją czynną w antybiotyku Sumamed osiąga maksymalne stężenie we krwi już po 2–3 godzinach. Dzięki długiemu okresowi półtrwania (od 2 do 4 dni) możliwe jest przyjmowania antybiotyku tylko raz dziennie przez czas do 5 dni.
Sumamed – rano, czy wieczorem? Jak przyjmować antybiotyk?
Sumamed może być przyjmowany zarówno rano, jak i wieczorem. Ważne jest, aby pacjent sięgał po antybiotyk mniej więcej o tej samej porze. Tabletkę do sporządzenia zawiesiny doustnej można przyjmować niezależnie od posiłku. Pominiętą dawkę trzeba przyjąć jak najszybciej, kolejne zaś już według stałego harmonogramu.
Azytromycyna jest niezastąpiona w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Nie jest jednak skuteczna w przypadku infekcji wirusowych (w tym w leczeniu COVID-19) i to niezależnie od tego, czy jest stosowana w monoterapii, czy razem z hydroksychlorochiną.
