Taping – jak działa?
Kinesiotaping polega na aplikacji na skórę specjalnych elastycznych taśm. Są one naklejane z odpowiednim napięciem, dzięki czemu oddziałują nie tylko na skórę, ale również na: powięź, mięśnie, stawy, układ krwionośny i chłonny oraz nerwy (zakończenia nerwowe).
Pozwala to na uruchomienie procesów samoleczenia organizmu. Ciągłość terapii – trwa 24 godziny na dobę przez kilka dni – sprawia, że metoda ta jest niezwykle efektywna. Co więcej, pobudza regenerację organizmu bez potrzeby wykorzystywania leków, co czyni ją niezwykle bezpieczną, zwłaszcza dla ciężarnych i dzieci.
Jak działa kinesiotaping?
Taśmy przed naklejeniem na skórę są odpowiednio naciągane, dzięki czemu po przyklejeniu powodują uniesienie naskórka. W ten sposób poprawia się krążenie krwi i przepływ chłonki.
Mechanizm działania oparty jest o teorię tensegracji. Zgodnie z nią stan zapalny i dolegliwości bólowe w danym miejscu mogą wynikać z zaburzenia napięcia w obrębie zespołu tkanek innego obszaru.
Kinesiotaping – poprzez wpływ na układ ruchu – przyczynia się do regulacji napięcia mięśniowego i stabilizacji stawów, co pozwala na zmniejszenie dolegliwości bólowych.
Taping – na co pomaga?
Kinesiotaping kojarzy się głównie z terapią sportowców i z tego, że korzystają z niej osoby aktywne fizycznie – nie tylko podczas rehabilitacji czy leczenia kontuzji, ale podczas czynnego uprawiania sportu i treningu. A to dlatego, że odpowiedni sposób tapingu pozwala np. na uniknięcie kontuzji. Jednakże kinesiotaping od wielu lat wykorzystywany jest nie tylko w sporcie czy fizjoterapii. W dzisiejszych czasach taping stosuje się także w innych dziedzinach medycyny, takich jak: ortopedia, ginekologia, onkologia, pediatria, neurologia czy medycyna estetyczna. Plastrowanie dynamiczne odgrywa u pacjentów ważną rolę w profilaktyce i leczeniu:
zaburzonego napięcia mięśni – zarówno wzmożonego, jak i obniżonego;
bólów mięśni różnego pochodzenia;
urazów mięśni, stawów (łokieć tenisisty, łokieć golfisty);
chorób kręgosłupa;
bólów przeciążeniowych kręgosłupa;
chorób zwyrodnieniowych stawów;
bólów pooperacyjnych (działanie przeciwbólowe zabiegów tego typu);
bólów głowy (również migrenowych);
neuralgii nerwu trójdzielnego;
zaburzeń mikrokrążenia;
zaburzeń ruchomości stawów;
stanów zapalnych stawów.
Przeczytaj również:
Ból w kolanie przy wstawaniu – przyczyny i leczenie
Czym cechują się taśmy do kinesiotapingu, czyli plastry dynamiczne?
Warto podkreślić, że taśmy do kinesiotapingu zostały opracowane tak, aby swoimi właściwościami jak najbardziej przypominać ludzką skórę – mają więc podobne: rozciągliwość, grubość i elastyczność. Są wykonane ze specjalnego polimeru z elementami bawełny oraz kleju akrylowego, który pozwala na ich przyklejenie się do skóry. Na rynku dostępne są plastry w różnych rozmiarach i kolorach.
Najczęściej spotykane są plastry w kolorach: beżowym, czerwonym i niebieskim. Te w kolorze beżowym są wybierane na eksponowane części ciała, np. twarz. Czerwone i niebieskie różnią się absorpcją światła – czerwone absorbują go więcej, dzięki czemu temperatura pod plastrem jest wyższa; a niebieskie mniej – dlatego w tym przypadku temperatura pod plastrem jest niższa.
Jak naklejać tejpy (plastry) rehabilitacyjne?
Technika naklejania taśm, ich rozciągnięcie i nacięcie są zależne od wskazań klinicznych. Wyróżnia się 6 technik naklejania plastrów:
Mechaniczną – wykorzystywaną do poprawy elastyczności tkanek. Plaster jest nacinany w kształt litery Y i rozciągany na 50–75% pierwotnej swojej długości.
Powięziową – pozwalającą na zmniejszenie napięcia powięzi. Taśma rozciągana jest na 25–50% swojej pierwotnej długości.
Przestrzenną – stosowaną na bolesne i obrzęknięte okolice z rozwiniętym stanem zapalnym.
Więzadłowo-ścięgnową.
Funkcjonalną – pozwalającą na stabilizację ruchów w stawie.
Limfatyczną – stosowaną w profilaktyce obrzęków limfatycznych. W tym przypadku taśma jest delikatnie rozciągana.
Taśmy przed naklejeniem są również odpowiednio przycinane. Najczęściej stosowane są następujące sposoby rozcinania:
kształt litery Y – na mięśnie i więzadła;
kształt litery I – wybierany na miejsca bolesne, obszary po operacjach chirurgicznych;
kształt litery X;
„wachlarz” oraz „sieć” – stosowane na obrzęki.
Kinesiotaping w ciąży
Plastrowanie dynamiczne jest szczególnie polecane kobietom w ciąży, u których farmakologiczne metody uśmierzania bólu są ograniczone. Stosowane jest m.in. w bólach kręgosłupa i zespole cieśni nadgarstka – dolegliwościach często dokuczającym ciężarnym. Pozwalają też na zmniejszenie obrzęków kończyn dolnych, a naklejone na okolicę brzucha – wzmacniają mięśnie i zapobiegają rozstępom. Plastry są również wykorzystywane w leczeniu blizny po cięciu cesarskim, gdyż wspomagają gojenie i regenerację skóry.
Kinesiotaping w pediatrii
Metoda ta intensywnie rozwija się w pediatrii. Wykorzystywane taśmy są hipoalergiczne, aby zmniejszyć ryzyko podrażnień i reakcji alergicznych u dzieci. Kinesiotaping znajduje zastosowanie w przypadku:
uszkodzeń układu nerwowego, np. w mózgowym porażeniu dziecięcym;
schorzeń ortopedycznych, takich jak: skolioza, wady postawy, wady stóp, urazy, dysplazja stawów biodrowych;
zaburzeniach napięcia mięśniowego – hipotonia, hipertonia;
asymetrii ułożeniowej u niemowląt.
Przeczytaj również:
Wibroterapia – wskazania, przeciwwskazania, skutki uboczne, cena
Plastry – kinesiotaping twarzy
Taśmy mogą być również stosowane na twarz. Polecane są, m.in.: w przypadku uszkodzenia nerwu trójdzielnego, porażenia nerwu twarzowego, bólach głowy, obrzękach twarzy, schorzeniach stawu skroniowo-żuchwowego, bruksizmie czy redukcji zmarszczek (taping estetyczny). Zabiegi tapingu estetycznego – ze względu na swoją małą inwazyjność i skuteczność – coraz bardziej zyskują na popularności. Przeciwwskazaniem do tego typu tapingu jest uczulenie na plastry.
Taping – skutki uboczne
Taśm nie stosuje się w przypadku: ran otwartych, świeżych blizn i alergii na klej akrylowy. Pomimo tego, że kinesiotaping jest uważany ze bezpieczną metodę terapeutyczną, to jednak może wywołać działania niepożądane. Najczęściej są to: podrażnienia, ból i zaczerwienienie skóry oraz reakcja alergiczna. Nieprawidłowa aplikacja taśmy, np. pod zbyt dużym naprężeniem, może przyczynić się do zaburzenia ukrwienia.
