Prądy Träberta to prądy stałym kierunku i częstotliwości. Mają działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne, dlatego przynoszą ulgę osobom z problemami układu kostno-mięśniowego, krążenia i nerwowego. Prawidłowo wykonany zabieg jest całkowicie bezpieczny, jednak należy uwzględnić wszystkie przeciwwskazania.
Prądy Träberta – działanie, metodyka, wskazania i przeciwwskazania
Spis treści
Prądy Träberta – czym są i jaki mają wpływ na organizm
W zależności od budowy, uwodnienia i zawartości elektrolitów w tkankach naszego organizmu, mają one różne zdolności do przewodzenia prądu elektrycznego. Największe przewodnictwo wykazuje płyn mózgowo-rdzeniowy, a mniejsze mięśnie, krew lub kość. Skóra, a dokładniej warstwa rogowa naskórka stanowi opór, ale prąd płynie tamtędy, gdzie jest on najmniejszy. Prąd przede wszystkim, wytwarza w tkankach ciepło, co powoduje, że naczynia krwionośne rozszerzają się, a zwiększający się przepływ krwi, dotlenia i odżywia tkanki miękkie. Przekrwienie tkanek utrzymuje się do kilku godzin po zabiegu, dlatego możemy uzyskać w nich długotrwałe rozluźnienie oraz szybki efekt przeciwbólowy i przeciwzapalny.
Prądy Tr ä berta (inaczej Ultrabodźcowe, Ultra-Reiz, UR) są prądami o małej częstotliwości, która wynosi 143 Hz. Charakteryzują się stałym czasem trwania impulsu prądu oraz czasem przerwy. Impulsy maja kształt prostokątny i trwają 2 ms, a po każdym impulsie następuje przerwa o czasie 5 ms. Prąd ten płynie w jednym kierunku, więc jest jednobiegunowy.
Zdaniem eksperta
Inną metodą elektroterapii są prądy interferencyjne, które pobudzają mięśnie do skurczu, zmniejszają ból, poprawiają ukrwienie oraz działają przeciwzapalnie. W przeciwieństwie do pozostałych metod elektrostymulacji wywołują bodźce wewnątrz tkanek, a nie w miejscu przyłożenia elektrod.
Czytaj więcej
Prądy Träberta – działanie i wskazania
Prądy Tr ä berta działają przeciwbólowo, przeciwzapalnie, przekrwiennie oraz zmniejszają napięcie mięśniowe. Działanie przekrwienne przede wszystkim dotlenia oraz odżywia tkanki miękkie. Często już po 2,3 zabiegach pacjenci odczuwają ich pozytywne działanie. Prądy Tr ä berta zastosowanie mają w różnych schorzeniach narządu ruchu m.in. w :
- chorobie zwyrodnieniowej kręgosłupa oraz stawów obwodowych,
- schorzeniach reumatycznych,
- zespołach bólowych i korzeniowych kręgosłupach,
- zmianach pourazowych tkanek związanych z bólem i stanem zapalnym (skręcenie, stłuczenie),
- dolegliwościach mięśniowych,
- zapaleniach okołostawowych czy zespole Sudecka.
Prądy UR sprawdzają się także w chorobach układu krążenia m.in. w: zespole niedokrwiennym lub zaburzeniach krążenia obwodowego. Ponadto uśmierzają ból w schorzeniach neurologicznych (nerwobólach) i wspierają przemianę materii przy zaparciach.
Prądy Träberta – metodyka wykonywania zabiegu
Zabiegi fizykalne z użyciem elektroterapii zaleca się wykonywać codziennie lub co drugi dzień. Pacjent korzystający z prądów Träberta powinien być zdrowy, bez gorączki czy ostrego stanu zapalnego.
Podczas zabiegu pacjent przyjmuje pozycję wygodną i rozluźniającą mięśnie okolicy poddanej zabiegowi. Kładzie się na leżance bądź siedzi na krześle z oparciem pod plecy. Jeśli wykonywany jest zabieg na kręgosłupie, pacjent powinien położyć się na brzuchu. Dlatego zaleca się, aby strój był wygodny, nie krępował ciała i był łatwy do zsunięcia lub zdjęcia do zabiegu. Podczas zabiegu nie zmienia się pozycji, gdyż elektrody mogą się przesunąć, co grozi poparzeniem skóry.
Okolicę poddaną zabiegowi należy odsłonić, a skóra powinna być czysta i wysuszona, bez kremów czy maści. Należy sprawdzić czy na skórze poddanej zabiegowi nie ma uszkodzeń naskórka lub zmian dermatologicznych. Nadmierne owłosienie nie jest wskazane, gdyż włosy mogą osłabić przewodzenie prądu, więc efekt zabiegu będzie gorszy. Pacjent powinien zdjąć do zabiegu biżuterię, żeby uniknąć poparzenia prądem.
Prądy Träberta – czas, dawkowanie, ułożenie elektrod
Do zabiegu potrzebne są dwie płaskie węglowe bądź cynowe elektrody – katody i anody. Powinny mieć one tą samą wielkość, najczęściej 70-80 cm2. Katoda jest elektrodą czynną i układa się ją w miejscy bolesnym, a anodę ok. 3 cm dalej. Jeśli zabieg wykonywany jest na kręgosłupie, można położyć elektrody po jego obu stronach na tej samej wysokości lub segmentarnie – wzdłuż kręgów. W przypadku zabiegu na stawie, stosuje się ułożenie poprzeczne, czyli po jego obu stronach, a jeśli na mięśniu to wzdłuż jego przebiegu. Elektrody kładzie się na grubych (ok. 1.5 – 2cm) dobrze zwilżonych wodą podkładach bawełnianych lub gazowych, które powinny być szersze nić elektrody. Na nich kładzie się folię, aby zamknąć obwód elektryczny, co chroni pacjenta i terapeutę przed poparzeniem prądem.
Natężenie zwiększa się powoli do odczuć pacjenta, tak aby czuł wyraźne i przyjemne mrowienie, zazwyczaj mieści się ono w granicach 15-25 mA. Zdarza się, że pacjenci w trakcie zabiegu czują, że natężenie słabnie. Wynika to z faktu, że nasz organizm przyzwyczaja się do tego rodzaju prądu, więc terapeuta może w trakcie zabiegu dodatkowo zwiększyć natężenie. Czas zabiegu wynosi 15 minut, chyba że specjalista z jakiś przyczyn zasugeruje jego skrócenie. Zazwyczaj specjaliści zlecają 5 lub 10 zabiegów w serii. Cena prądów Tr ä berta waha się od 5 do 20 zł w zależności od placówki rehabilitacyjnej. Ze względu na konieczność skorzystania z serii, najczęściej możliwe jest wykupienie pakietu zabiegów, który jest korzystniejszy finansowo.
Dowiedz się, jak działa przezskórna elektryczna stymulacja nerwów, czyli prądy TENS
Prądy Träberta – przeciwwskazania
Wśród przeciwwskazań do stosowania prądów Träberta możemy wymienić:
- ostre stany zapalne,
- gorączka,
- nowotwory,
- choroba zakaźna,
- ciąża i menstruacja u kobiet,
- otwarte rany,
- zmiany dermatologiczne na skórze (znamiona, choroby skóry, zmiany ropne),
- choroby serca (nadciśnienie),
- obecność metalowych elementów w ciele (rozrusznik serca, endoproteza) w okolicy zabiegowej,
- cukrzyca,
- utrudniony kontakt z pacjentem.
Nie wykonuje się prądów Träberta w okolicy serca, a przy zaburzeniach czucia czy stosowaniu leków przeciwbólowych przez pacjenta, należy zwiększać natężenie prądu powoli, do zalecanej dawki.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- Mika T., Kasprzak W., Fizykoterapia, PZWL, Warszawa 2013.
- Mikołajewska E., Fizykoterapia dla praktyków. Elementy fizjoterapii, PZWL, Warszawa 2011.
- Robertson V., Ward A. i inni, Fizykoterapia. Aspekty kliniczne i biofizyczne, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2009.
- Straburzyńska –Lupa A., Straburzyński G., Fizjoterapia, PZWL, Warszawa 2006.
Opublikowano: 12.03.2019;
Oceń:
4.1
Ten tekst został napisany przez Eksperta, który posiada kierunkowe wykształcenie oraz doświadczenie. Nawiązując współpracę z autorytetami w danej dziedzinie nauki serwis Wylecz.to dba o najwyższą jakość i wiarygodność informacji publikowanych w serwisie. W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach.
Aleksandra Pełczewska
Fizjoterapeutka
Magister fizjoterapii, absolwentka Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Pracuje w Łodzi w poradni rehabilitacyjnej. Współpracuje z fundacją, mającą pod opieką osoby po uszkodzeniach rdzenia kręgowego oraz wykłada w studium medycznym. Indywidualnie podchodzi do pacjenta i prowadzonej terapii. Jest certyfikowanym terapeutą metody Mc Kenzie, terapii manualnej wg Mulligana oraz PNF Basic. W swojej pracy wykorzystuje i łączy wiedzę z kursów, szkoleń i specjalistycznych kursów zawodowych. Prowadzi terapię pacjentów ortopedycznych oraz neurologicznych. Interesuje się medycyną niekonwencjonalną i szeroko pojętym zdrowym stylem życia. W chwilach wolnych od pracy odpoczywa przy dobrej literaturze, jeździ na snowboardzie oraz biega.
714
Komentarze i opinie (1)
opublikowany 23.11.2023