Czym są barbiturany?
Barbiturany to grupa leków o działaniu nasennym. Stanowią pochodne kwasu barbiturowego, od którego pochodzi ich nazwa. Mechanizm działania barbituranów polega na wzmacnianiu aktywności GABA – neuroprzekaźnika odpowiadającego za zmniejszanie pobudliwości komórek nerwowych w mózgu. Najpopularniejszym związkiem z tej grupy jest fenobartbital, znany powszechnie jako Luminal, który do dzisiaj wykorzystywany jest na szeroką skalę, m.in. w weterynarii.
Ze względu na czas działania barbiturany podzielić można na cztery grupy:
1) działające długo (8–12 godzin) – fenobarbital (Luminal), barbital, metylofenobarbital;
2) działające umiarkowanie długo (2–8 godzin) – allobarbital, cyklobarbital (Phanodorm);
3) działające krótko (1–4 godziny) – pentobarbital (Nembutal);
4) działające bardzo krótko (5–30 minut) – heksobarbital, pochodne kwasu tiobarbiturowego (Tiopental).
Przeczytaj też: Opioidy – wskazania, przeciwwskazania, zagrożenia, uzależnienie
Barbiturany – zastosowanie
Historycznie barbiturany stosowano w leczeniu stanów lękowych, epilepsji, w celu indukowania snu oraz jako środki znieczulające. Obecnie ich zastosowanie jest ograniczone. W niskich dawkach wykorzystywane są m.in. w anestezjologii podczas wprowadzenia do znieczulenia, bezpośrednio po podaniu leków przeciwbólowych lub w skrajnych przypadkach bezsenności. Z uwagi na działanie przeciwdrgawkowe znalazły także zastosowanie w chorobach przebiegających z występowaniem drgawek, np. w padaczce oraz przy obrzęku mózgu.
Fenobarbital wykorzystywany jest w leczeniu idiopatycznej padaczki u zwierząt. Poza tym niektóre spośród barbituranów (np. pentobarbital) stosowane są w weterynarii w celu przeprowadzenia farmakologicznej eutanazji.
Barbiturany – skutki uboczne
Stosowanie barbituranów obarczone jest ryzykiem występowania wielu działań niepożądanych, dlatego też ich wykorzystanie w medycynie jest obecnie bardzo ograniczone. Do najczęstszych skutków ubocznych należą:
- dezorientacja,
- biegunka,
- zawroty głowy,
- senność,
- ból głowy,
- drażliwość,
- niskie ciśnienie krwi,
- nudności i wymioty,
- zawroty głowy.
Podczas stosowania barbituranów należy bezwzględnie unikać picia alkoholu, ponieważ istotnie nasila ich działanie. Jednoczesne stosowanie alkoholu i barbituranów może prowadzić do nagłej zapaści, a nawet śmierci.
Przeczytaj również: Benzodiazepiny – co to jest, jak działają?
Barbiturany – zagrożenia
Zażywanie barbituranów może skutkować rozwojem uzależnienia psychicznego oraz fizycznego i to stosunkowo szybko. Podczas ich stosowania w krótkim czasie pojawia się tolerancja, czyli konieczność przyjmowania coraz wyższych dawek pozwalających na uzyskanie efektu terapeutycznego. Poza tym, przyjmowaniu barbituranów towarzyszy uczucie rozluźnienia i przyjemnej euforii, co jest nie bez znaczenia, jeśli chodzi o ponowne, świadome sięganie po leki z tej grupy poza wskazaniami medycznymi.
Wiąże się to z realnym zagrożeniem zatrucia oraz przedawkowania. W latach 70. XX wieku, kiedy barbiturany były powszechnie w użyciu, śmierć poniosło wiele osób od nich uzależnionych. Substancje z tej grupy wywierają toksyczny wpływ na wątrobę. Mogą powodować zatrucia ostre oraz przewlekłe. Wyższe dawki barbituranów powodują niewyraźną mowę oraz dezorientację.
To też może Cię zainteresować: Fluoksetyna – w jakich chorobach się ją stosuje?
Barbiturany – przedawkowanie
Barbiturany są niezwykle niebezpieczne w przypadku przedawkowania. Objawy mogą obejmować:
- trudności z koncentracją,
- lęk,
- brak koordynacji,
- ospałość,
- zaburzenia mowy,
- oszołomienie,
- spowolniony, płytki oddech,
- śpiączkę, a nawet śmierć.
U osób, które przeżyją przedawkowanie barbituranami, może dojść do trwałego uszkodzenia nerek.
Nagłe odstawienie barbituranów u osób, które przyjmują je dłużej niż jeden miesiąc, może powodować poważne objawy odstawienia, takie jak halucynacje, wysoką gorączkę i drgawki. Dziecko kobiety, które przyjmowała barbiturany w czasie ciąży, może urodzić się uzależnione od barbituranów i cierpieć na objawy odstawienia.
