Średnie stężenie hemoglobiny w erytrocycie (MCHC)

Czym jest MCHC – średnie stężenie hemoglobiny w erytrocycie?

Średnie stężenie hemoglobiny w erytrocycie, oznaczane również skrótem MCHC (z ang. mean corpuscular hemoglobin concentration). Wielkość ta wyraża średnie stężenie hemoglobiny w jednej krwince czerwonej. MCHC oznacza się razem z wartościami MCV oraz MCH (średnia masa hemoglobiny w erytrocycie). Parametry te łącznie tworzą obraz krwinek czerwonych. Do wyliczenia wartości MCHC niezbędne jest oznaczenie ilości hemoglobiny oraz hematokrytu pacjenta.

Hemoglobina stanowi bardzo ważny element krwinek czerwonych, służy do transportowania cząsteczek tlenu po organizmie człowieka. Jej odpowiednie stężenie w erytrocycie zapewnia odpowiednie utlenowanie komórek i tkanek ciała ludzkiego.

Czytaj również: Niska hemoglobina – przyczyny

Wskazania do oznaczenia średniego stężenia hemoglobiny w erytrocycie (MCHC)?

Lekarz zlecając badanie morfologii krwi, otrzymuje MCHC jako jeden z parametrów oceniających elementy morfotyczne krwi. Do oznaczenia takiego w sposób szczególny podchodzi się w przypadku Oznaczenie takie wykonuje się u pacjentów, u których podejrzewa się niedokrwistość. Również jest niezbędne w procesie różnicowania niedokrwistości lub monitorowania jej leczenia.

Pacjent na badanie krwi, w tym na oznaczenie średniego stężenia hemoglobiny w krwince czerwonej powinien zgłosić się na czczo. Oznaczenie MCHC wykonuje się z pobranej od pacjenta niewielkiej próbki krwi.

Do wyliczenia średniego stężenia hemoglobiny w erytrocycie (MCHC) potrzebne jest określenie hematokrytu oraz stężenie hemoglobiny. Wartość MCHC otrzymuje się w wyniku podzielenia ilości hemoglobiny przez wartość hematokrytu pacjenta.

Jaka jest norma MCHC? Norma dla średniego stężenia hemoglobiny w erytrocycie (MCHC) u zdrowego człowieka wynosi 33–37 g/dl. Należy mieć na uwadze, że prawidłowe wyniki otrzymane z laboratorium mogą się nieznacznie różnić od podanych tutaj wartości. Wynik prawidłowy zależy od metody oznaczenia oraz zastosowanej aparatury. Otrzymany wynik przez pacjenta, powinien obok zawierać wartości referencyjne.

Przeczytaj też: Co oznacza wysoki poziom hemoglobiny?

Obniżone MCHC

Obniżone wartości MCHC świadczą o hipochromicznych niedokrwistościach mikrocytowych. Stan takiej niedokrwistości rozwija się w stanach niedoboru żelaza. Może on być spowodowany nieprawidłową dietą jak również zaburzeniami wchłaniania tego pierwiastka. W takim przypadku hemoglobina nie jest produkowana w odpowiedniej ilości, a to z kolei powoduje obniżenie jej wartości w krwinkach czerwonych.

Za niskie wartości MCHC odpowiedzialna może być również rzadka choroba genetyczna jaką jest talasemia. Pacjenci z tym schorzeniem posiadają wrodzoną mutację genu odpowiedzialnego za biosyntezę białka niezbędnego do powstania globiny (jest cząsteczką hemoglobniny). W związku z tym dochodzi do niewystarczającej produkcji hemoglobiny.

Podwyższone MCHC

Podwyższone wartości MCHC mogą oznaczać wrodzoną sferocytozę. W tym przypadku krwinka czerwona przyjmuje kształt kulisty zamiast dwuwklęsłego. Prowadzi to do łatwiejszego niszczenia krwinek w śledzionie.

Za zwiększone wartości MCHC odpowiedzialne może być również przedłużające się odwodnienie organizmu. W tym stanie dochodzi do odwodnienia krwinek czerwonych, a co za tym idzie do zwiększenia stężenia hemoglobiny w erytrocycie.

Przekroczenie normy MCHC występuje również u niemowląt oraz u noworodków.