Co to jest makrocytoza – MCV podwyższone?

Co to jest makrocytoza?

Makrocytoza to stan, kiedy średnia objętość krwinki czerwonej (MCV) przekracza normę. Erytrocyty osiągają wówczas duże rozmiary. Stwierdzenie makrocytozy jest pomocne w diagnostyce niedokrwistości. Oprócz tego różnica w wielkości krwinek czerwonych jest bardzo przydatna w diagnostyce innych chorób niezwiązanych z krwią. Sama makrocytoza nie daje żadnych objawów.

Makrocytozę krwinek czerwonych można ogólnie podzielić na megaloblastyczną i niemegaloblastyczną. Makrocytoza megaloblastyczna jest związana z zaburzoną syntezą DNA w prekursorach erytrocytów. Natomiast makrocytoza niemegaloblastyczna jest związana ze zmianami w strukturze lipidowej błony komórkowej, zmianą zawartości wody w komórkach oraz retikulocytozą. W większości przypadków trudno jest jednak odnaleźć przyczynę zwiększonej objętości komórek.

Kiedy wykonuje się oznaczenie MCV? Jak wygląda badanie MCV morfologia?

Najczęściej nieprawidłowy rozmiar krwinki czerwonej stwierdza się podczas wykonywanej morfologii krwi. Takie badanie należy przeprowadzać przynajmniej raz w roku. Wykonanie oznaczenia MCV jest przydatne w przypadku podejrzenia u pacjenta niedokrwistości, w celu odnalezienia przyczyny i wdrożenia odpowiedniego leczenia. Badanie bywa również pomocne w utajonym alkoholizmie.

Aby wykonać badanie wskaźnika MCV, należy pobrać od pacjenta próbkę krwi. Niewielką ilość materiału pobiera się z żyły łokciowej i poddaje się analizie w laboratorium.

MCV, czyli średnią objętość krwinek, można obliczyć znając wartość hematokrytu oraz liczby krwinek czerwonych. Innym sposobem jest użycie automatycznych analizatorów hematologicznych. Druga opcja jest dokładniejsza i częściej wybierana podczas badania.

Jakie są normy MCV?

Wartość prawidłowa MCV wynosi:

• dla kobiet 81–99 fl,
• dla mężczyzn 80–94 fl.

Stan, w którym objętość erytrocytów przekroczy górną granicę normy, nazywany jest makrocytozą krwinek czerwonych. Erytrocyty noworodków i niemowląt mogą być fizjologicznie większe. Średnia objętość erytrocytów może dochodzić w ich przypadku do 160 fl.

MCV podwyższone (MCV za wysokie) – jakie są przyczyny makrocytozy?

W przypadku niektórych kobiet występuje makrocytoza w ciąży. Podwyższone MCV w tym czasie jest jednak stanem fizjologicznym i nie stwarza zagrożenia dla matki i dziecka. Przekroczenie normy MCV może mieć związek z zażywanymi lekami: chemioterapeutykami (np. cyklofosfamid, metotreksat, hydroksymocznik), lekami przeciwwirusowymi (np. retrovir), antybiotykami (np. sulfametoksazol, trimetoprim), lekami przeciwcukrzycowymi (metformina), lekami przeciwdrgawkowymi (np. fenytoina, kwas walproinowy).

Ponadto makrocytoza bywa spowodowana:

• niedokrwistością z niedoboru witaminy B12 lub kwasu foliowego,
• alkoholizmem, uzależnieniem od heroiny,
• gammapatią monoklonalną,
• niedoczynnością tarczycy, chorobami wątroby, schyłkową niewydolnością nerek,
• zespołem mielodysplastycznym,
• predyspozycjami genetycznymi do makrocytozy.

Co oznacza obniżone MCV?

Obniżona wartość MCV pojawia się w przebiegu niedokrwistości z niedoboru żelaza, w talasemii, w ciężkich chorobach przewlekłych czy w odwodnieniu hipertonicznym.