Pochwa – budowa, funkcje, długość pochwy

Pochwa – budowa

Pochwa charakteryzuje się cylindrycznym kształtem. Tworzą ją dwie ściany – przednia i tylna. Każda z nich ma około 3 milimetry grubości. Na przedniej ścianie pochwy znajduje się jeden z najbardziej erogennych obszarów na ciele – punkt G. To odpowiednik męskiej prostaty.

Ściany pochwy zbudowane są z trzech elastycznych warstw:

• błona zewnętrzna – zbudowana jest z tkanki łącznej, która w górnej części ma bardziej zbitą formę;
• błona mięśniowa – tworzy ją tkanką łączną przeplatana z mięśniami gładkimi;
• błona śluzowa – posiada liczne zmarszczki i fałdy, które zazwyczaj ulegają wygładzeniu z każdym przebytym porodem. Dodatkowo błona śluzowa dzieli się na dwie powłoki. Są to: nabłonek pochwy, czyli nierogowaciejący nabłonek płaski o wielowarstwowej budowie oraz blaszka właściwa, złożona ze sprężystych włókien.

U szczytu pochwy znajduje się trzon, w którym zbiera się nasienie, a za którym ulokowana jest macica. Im bliżej macicy, tym kształt pochwy zmienia się i zaczyna przypominać literę H.

Jaka jest długość pochwy?

Głębokość pochwy wynosi zazwyczaj od 6 do 8 centymetrów. Narząd ten zbudowany jest z bardzo elastycznych włókien, umożliwiających rozszerzanie i rozciąganie, co jest szczególnie cenne podczas naturalnego porodu. Warto dodać, że podniecenie wywołane stymulacją seksualną również wpływa na wydłużenie pochwy.

Pochwa jest łącznikiem pomiędzy macicą a sromem. Podczas miesiączki przez pochwę wydostaje się krew miesięczna. Od zewnątrz wejście do pochwy otaczają wargi sromowe mniejsze (wewnętrzne) i większe (zewnętrzne). Nad nimi położona jest łechtaczka, a nad nią wzgórek łonowy.

Przeczytaj też: Jak prawidłowo nazywać kobiece narządy płciowe?

Pochwa – funkcje

Pochwa pełni wiele ważnych funkcji w ciele kobiety. Są to funkcje:

• prokreacyjna – podczas stosunku do pochwy wprowadzany jest członek, a wytrysk w pochwie może doprowadzić do zapłodnienia;
• pochwa w okresie dni płodnych produkuje znaczne ilości śluzu, którego zadaniem jest ułatwienie zapłodnienia;
• pochwa jest ostatnim odcinkiem dróg rodnych kobiety – w przypadku naturalnego porodu to właśnie poprzez pochwę przychodzi na świat dziecko;
• zapewnienie przyjemności podczas stosunku seksualnego. Dzięki silnemu ukrwieniu najbardziej wrażliwe na bodźce jest wejście do pochwy.

Sprawdź również: Lifting pochwy – co to jest, wskazania

Pochwa po porodzie

W trakcie porodu pochwa rozciąga się do maksimum swojej elastyczności. Zwiększa swoją średnicę nawet kilkukrotnie, by umożliwić dziecku przyjście na świat. Rozwarcie pochwy do porodu musi wynosić co najmniej 10 cm.

Pochwa może być tkliwa i obolała przez 6 do nawet 8 tygodni po porodzie. Całkowity powrót do pierwotnych wymiarów nie jest gwarantowany, ale w odzyskaniu formy pochwy po porodzie pomagają ćwiczenia mięśni dna miednicy (mięśnie Kegla). Terapia polega na napinaniu i rozluźnianiu mięśni, których używamy między innymi, gdy chcemy powstrzymać oddanie moczu. Można wykonywać je w dowolnym czasie i miejscu. Najważniejsze, aby ćwiczyć regularnie, kilka a nawet kilkanaście razy dziennie.

To też może Cię zainteresować: Czym jest neuralgia nerwu sromowego?

Higiena pochwy – jak myć pochwę?

Właściwa higiena pochwy jest niezwykle istotna. Warto jednak wiedzieć, że zbyt inwazyjna higiena wyrządza więcej szkody niż pożytku.

Pochwy nie trzeba myć w środku. Pochwa sama się czyści, podobnie jak ludzkie oko. Myc należy wyłącznie srom, czyli zewnętrzne narządy płciowe. Im bliżej wejścia do pochwy, tym lepiej stosować delikatniejsze środki. Używanie samej ciepłej wody jest wystarczające.

Należy również pamiętać o tym, aby podczas miesiączki podmywać się częściej. Do umycia stref intymnych, które nie pokryte są śluzówką (pachwiny, wzgórek łonowy, wargi sromowe większe) można wówczas użyć płynu do higieny intymniej o niskim pH i bez SLS.

W przypadku konieczności aplikacji leków dopochwowych (kremów lub globulek) należy zawsze bardzo dokładnie umyć ręce – przed i po aplikacji.

Sprawdź też: Wulwodynia – ból sromu – przyczyny, leczenie

Pochwa – choroby

Pochwa chroni dalsze odcinki dróg rodnych przed zakażeniem z zewnątrz. To zasługa pałeczek kwasu mlekowego, które są obecne w wydzielinie pochwowej. Za ich sprawą z glikogenu powstaje kwas mlekowy, który tworzy w pochwie kwaśne środowisko: pH 3,5-4,5. To skuteczna bariera dla różnych drobnoustrojów.

Choroby pochwy zdarzają się stosunkowo często i mogą mieć różną etiologię. Zazwyczaj powodują je patogeny: wirusy, bakterie, pierwotniaki lub grzyby. Rozwojowi drobnoustrojów chorobotwórczych sprzyjają zaburzenia mikroflory (na skutek chorób, stosowanych leków np. antybiotyków czy stosowania silnie działających detergentów do mycia) oraz mikrourazy mechaniczne.

Wśród najczęstszych schorzeń pochwy należy wymienić:

• infekcję bakteryjną pochwy (waginoza) – choroba, która jest wynikiem zachwiania równowagi mikroflory pochwy. Dochodzi wówczas do zaniku pałeczek kwasu mlekowego i rozwoju mieszanej flory tlenowej i beztlenowej;
• grzybica pochwy (kandydoza pochwy, drożdżyca pochwy) – to najczęstsza infekcja intymna u kobiet. Atakuje, gdy dochodzi do zachwiania naturalnej flory bakteryjnej;
• rzęsistkowica – choroba pasożytnicza układu moczowo-płciowego. To najczęściej występujące schorzenie przenoszone drogą płciową.

O infekcjach pochwy świadczy zazwyczaj świąd pochwy, ból, a także wydzielina o zmienionym kolorze i nieprzyjemnym zapachu. W przypadku zaobserwowania niepokojących symptomów należy niezwłocznie skonsultować się z ginekologiem.