Punkt G – co to jest? Jak go znaleźć?

Punkt G – anatomia

Punkt G nazywamy inaczej przestrzenią Gräfenberga. To bardzo wrażliwe na dotyk, niewielkie obszarowo miejsce, które znajduje się na przedniej ścianie pochwy. Umiejscowione jest około 5 cm od wejścia i zajmuje obszar około od 1,5 do 2 cm². Nazwa organu wzięła się od nazwiska niemieckiego uczonego, Ernsta Gräfenberga, który jako pierwszy w 1950 r. opisał tę strukturę. Następne pół wieku zaowocowało licznymi opisami i badaniami wspomnianego obszaru, nie uniknięto także kontrowersji dotyczących ich wyników.

Pomimo wielu przeprowadzonych eksperymentów, nadal brak dokładnej analizy histologicznej punktu G, a także pełnej odpowiedzi na pytanie jak powstaje ta struktura. Również pełna anatomia obszaru nie jest jeszcze znana. To czyni punkt G jedną z najbardziej tajemniczych struktur kobiecego ciała.

Czytaj również: Jak prawidłowo nazywać kobiece narządy płciowe?

Punkt G – co o nim wiemy?

Odkrycie punktu G było owocem licznych badań prowadzonych nad przyczyną braku orgazmu i oziębłości seksualnej u kobiet . W trakcie eksperymentów odkryto, że do orgazmu często doprowadza badane drażnienie specyficznego obszaru znajdującego się kilka centymetrów od wejścia do pochwy. W trakcie szczytowania kobiety wyczuwały tam niewielką, pulsującą wypukłość, która następnie zanikała. Wrażliwość tego miejsca była także powiązana z bliskością cewki moczowej.

Badania Ernsta Gräfenberga, przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych, znalazły swoje potwierdzenie w latach 80. XX wieku, w serii kolejnych eksperymentów amerykańskich badaczy i badaczek, mających na celu ustalić strukturę i położenie punktu G. Pojawiła się wówczas również teoria zakładająca, że punkt G to żeński odpowiednik prostaty. Miałby on odpowiadać za orgazm pochwowy , znacznie silniejszy niż łechtaczkowy, wywołany stymulacją łechtaczki. Badacze zauważają jednak, że stymulacja całego obszaru pochwy może doprowadzić w sprzyjających warunkach do kobiecego orgazmu.

Kontrowersje wokół punktu G

Brak dokładnych badań anatomicznych doprowadził do wielu sprzecznych teorii naukowych dotyczących funkcjonowania, a nawet położenia punktu G. Do dziś istnieją badacze, którzy poddają jego istnienie w wątpliwość, twierdząc, że wysoka wrażliwość przedniej ściany pochwy bierze się po prostu z jej silnego unerwienia. Inni twierdzą, że punkt G posiadają jedynie niektóre kobiety.

Kontrowersje dotyczą również lokalizacji punktu G. Choć najpopularniejsza teoria z lat 80. głosi, że znajduje się on w jednej trzeciej głębokości pochwy, niektórzy poddają to w wątpliwość. Jako alternatywę podają między innymi wewnętrzny zwieracz cewki moczowej czy obszar zlokalizowany dookoła niej. Większość pozostaje więc przy rozszerzonej definicji strefy wysoko wrażliwej na dotyk – mieszczą się w niej cewka moczowa, obszar dookołocewkowy oraz łechtaczka .

Jeszcze inną kontrowersją stały się poszukiwania tak zwanego „męskiego punktu G”. Choć obszar ten pozostaje charakterystyczny dla kobiet, niektórzy naukowcy zwracają uwagę na fakt, że podobnie silny orgazm u mężczyzn można zauważyć podczas stymulacji prostaty . Badania nad możliwymi podobieństwami strukturalnymi prostaty i punktu G nadal trwają.

Czytaj również: Seks po przerwie – kolejny pierwszy raz

Punkt G – jak go dokładnie znaleźć?

Metodą na znalezienie punktu G coraz częściej staje się metoda palpacyjna, wykorzystywana zarówno podczas masturbacji, jak i w trakcie stosunku seksualnego, przy zastosowaniu niektórych ułatwiających jej wypróbowanie pozycji. Polega ona na umieszczeniu palca w pochwie na głębokości od trzech do pięciu centymetrów i dokładnym zbadaniu jej przedniej ścianki.

Punkt G zaczyna się powiększać (finalnie zwiększa objętość o około 50 proc.) i pulsować w trakcie stymulacji. Obszar ten najlepiej dotykać więc opuszką palca i stosować nią określone, regularne ruchy – posuwisto-zwrotne lub okrężne. W trakcie orgazmu punkt G staje się niezwykle wrażliwy i podlega skurczom – jak pozostałe struktury wysoko wrażliwe – a po jego ustąpieniu kurczy się i wraca do pierwotnej pozycji. W trakcie orgazmu zwiększa się ciśnienie krwi, przyśpiesza oddech i pojawiają się przejściowe skurcze całego ciała oraz zawęża się obszar świadomości – to jego standardowe, biologiczne objawy, które zanikają wraz z ustąpieniem fazy orgazmu. Wtedy również kurczą się struktury odpowiedzialne za jego wystąpienie, a ukrwienie i obrzmienie powoli ustępuje.

Punkt G a orgazm

Warto jednak zauważyć, że seksualność kobiet jest skomplikowana, a orgazm u kobiet ma podłoże wysoce indywidualne i wyzwalają go w większym stopniu czynniki psychiczne niż fizyczne. W zależności od nastroju i dobrostanu partnerki, a także jej upodobań, orgazm może wywołać stymulacja różnych stref ciała. Dla wielu pań przeżycie orgazmu nie jest również celem podjęcia stosunku seksualnego – jest nim potrzeba bliskości i intymności współdzielonej z partnerem.

Oczywiście często przeżywane silne orgazmy obojga partnerów mogą wpływać na wzrost zadowolenia z życia seksualnego. Należy jedynie pamiętać, że kobiecy orgazm to interakcja działania wielu struktur organizmu, również psychicznych – i wiele czynników wpływa na jego pojawienie się, bądź nie.

Czytaj również: Brak orgazmu u kobiety – czy to problem zdrowotny?