Za działanie obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego odpowiadają aminy katecholowe – adrenalina, noradrenalina i dopamina. Ta ostatnia jest neuroprzekaźnikiem stanowiącym 80 proc. zawartości wszystkich amin w mózgu. Wśród przyczyn niedoboru dopaminy wymienia się m.in.: otyłość, stres, niedobory magnezu czy niedoczynność tarczycy. Objawy to: wahania nastroju, stany depresyjne, zaburzenia snu przewlekłe zmęczenie. Jak leczyć zespół niskiej dopaminy?
Niedobór dopaminy – przyczyny, objawy, leczenie zespołu niskiej dopaminy
Co to jest dopamina i jaką rolę ogrywa w organizmie?
Dopamina (neuroprzekaźnik) to substancja syntetyzowana przez komórki nerwowe (neurony) w ośrodkowym układzie nerwowym i rdzeniu przedłużonym.
Działa ona na receptory zlokalizowane nie tylko w układzie nerwowym, ale także w: płucach, nerkach, trzustce czy układzie sercowo-naczyniowym. Rola dopaminy w organizmie człowieka to m. in.:
- regulacja samopoczucia, dobrego nastroju oraz zapobieganie stanom depresyjnym i lękowym,
- wspomaganie pamięci i koncentracji, stymulowanie ośrodka przyjemności,
- normalizacja ciśnienia tętniczego krwi i pracy serca,
- regulacja syntezy prolaktyny, hormonu wzrostu oraz gonadotropiny,
- wspomaganie funkcji nerek i trzustki oraz układu immunologicznego,
- koordynacja napięcia mięśniowego.
Jako lek dopamina jest stosowana w terapii: nadciśnienia tętniczego, wstrząsu kardiogennego oraz ostrej niewydolności nerek.
To też może Cię zainteresować: Jak depresja wpływa na seks?
Niedobór dopaminy – przyczyny zespołu niskiej dopaminy
Niedobory dopaminy wpływają niekorzystnie na funkcjonowanie całego organizmu. Szereg symptomów związanych z niedoborem tego neuroprzekaźnika określany jest mianem zespołu niskiej dopaminy.
Niedobór dopaminy spowodowany może być wieloma czynnikami, a najlepiej poznane to:
- stres,
- otyłość,
- dieta obfitująca w słodycze i tłuszcze nasycone,
- choroba alkoholowa,
- zażywanie narkotyków,
- spożywanie dużych ilości kofeiny,
- zbyt mała ilość snu,
- niedoczynność tarczycy,
- niedobory magnezu, cynku czy żelaza.
Za niski poziom dopaminy w organizmie odpowiadają także genetyczne defekty receptorów dopaminowych.
Przeczytaj też: Czym jest dopamina i jak działa na organizm?
Niedobór dopaminy – objawy
Zbyt niski poziom dopaminy manifestuje się pod postacią licznych objawów, które powinny być skojarzone z niedoborem dopaminy. Przede wszystkim występują: wahania nastroju, stany depresyjne, zaburzenia snu, brak motywacji do działania i chroniczne (przewlekłe) zmęczenie .
Brak sił witalnych i znaczne osłabienie organizmu nasila złe samopoczucie psychiczne. Próba "postawienia się na nogi” przy pomocy mocnej kawy czy alkoholu powoduje u chorych z niedoborem dopaminy nasilenie objawów i pogłębienie się deficytu tego neuroprzekaźnika.
Inne objawy braku dopaminy obejmują stałe uczucie zimna w dłoniach i stopach, a także zespół niespokojnych nóg (RLS) – to zaburzenie układu ruchu polega na przymusowych ruchach kończyn dolnych nasilających się zwłaszcza w czasie odpoczynku nocnego i ustępujących pod wpływem ruchu.
Osoby cierpiące na deficyt dopaminy zauważyć mogą ponadto: nadmierną senność, obniżone libido i nagłe przybranie na wadze. Inne objawy niedoboru dopaminy to zaburzenia pamięci i koncentracji, nadpobudliwość oraz nerwowość, a także bóle głowy.
Przeczytaj: Tężyczka utajona – jakie są jej objawy?
Poziom dopaminy – normy w badaniu krwi
Potwierdzeniem niskiego poziomu opisywanego neuroprzekaźnika może być badanie poziomu dopaminy we krwi. Test wykonywany jest z próbki krwi żylnej pobranej na czczo. Norma dopaminy w badaniu krwi to poniżej 888 pmol/l, czyli 136 pg/ml.
Podkreślany jest również związek między niedoborem dopaminy a rozwojem takich poważnych jednostek chorobowych, jak: choroba Parkinsona, ADHD, schizofrenia czy uzależnienie od narkotyków.
Przeczytaj też: Jak działa sertralina?
Dopamina – jak zwiększyć poziom?
Suplementacja dopaminy leku stosowana jest we wspomnianych wcześniej przypadkach wstrząsu kardiogennego czy nadciśnienia.
W przypadku za niskiej dopaminy tabletki to nie jedyne wyjście – wskazana jest również zmiana stylu życia. Najważniejsze zalecenia to:
- regularna, umiarkowana aktywność fizyczna,
- unikanie używek,
- regularny tryb życia i odpowiednia ilość snu,
- dieta uboga w cukier oraz tłuszcze, zaś obfitująca w antyoksydanty; zalecane jest wysokie spożycie warzyw,
- dostarczanie z dietą wysokich ilości tryptofanu oraz tyrozyny; zalecane produkty to: banany, awokado, migdały, ciemna czekolada, zielona herbata oraz arbuzy,
- ekspozycja na słońce oraz fototerapia,
- suplementacja kurkuminy, Gingko Biloba oraz acetylo-L-tyrozyny,
- unikanie stresu.
Wprowadzenie takich zmian w życie powinno poskutkować unormowaniem stężenia dopaminy we krwi i znaczącą poprawą jakości życia, dotyczącej kondycji psychofizycznej.
Czytaj również: Nerwica depresyjna – przyczyny, objawy, leczenie nerwicy depresyjnej
Justyna Mazur
Analityk medyczny
Absolwentka Wydziału Farmaceutycznego z Oddziałem Analityki Medycznej Collegium Medicum na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Stale kontynuuje edukację, uczestnicząc w licznych kursach i szkoleniach z zakresu diagnostyki laboratoryjnej. Kilkuletnie doświadczenie zawodowe zapewnia jej znajomość realnych wątpliwości i obaw pacjentów związanych z wykonaniem oraz interpretacją badań laboratoryjnych.
Komentarze i opinie (3)
opublikowany 11.02.2019
opublikowany 24.05.2022
opublikowany 17.07.2024