Kmin rzymski to aromatyczna przyprawa która, choć prawdopodobnie pochodzi z Egiptu, zyskała dużą popularność w Europie (trudno wyobrazić sobie dania kuchni śródziemnomorskiej bez jej dodatku). Pomimo tego, że popularność kminu rzymskiego jest coraz większa, zdarza się, że jest mylony z kminkiem zwyczajnym. Sprawdź, czym się różnią te przyprawy oraz jakie właściwości lecznicze ma kumin.
Kmin rzymski (kumin) – właściwości i działanie

Kumin – co to za przyprawa?
Kmin rzymski mielony wykorzystywany jest powszechnie w kuchni śródziemnomorskiej . Jeśli jednak nie miałaś wcześniej okazji, aby go skosztować, warto tytułem wstępu wyjaśnić co to za przyprawa.
Cuminum cyminum L. (kumin, kmin rzymski) jest rośliną jednoroczną należącą do rodziny selerowatych. Obecnie nie występuje w stanie dzikim, spotkasz go jedynie w uprawach – przede wszystkim na terenie Turcji, Indii, Iranu, Ameryki Północnej i Południowej. Na tych obszarach panuje klimat sprzyjający rozwojowi tej rośliny (dlatego osiąga nawet do 40 cm wysokości).
Owoce kuminu zawierają nasiona (szaro-żółte, podłużne), które wyłuskuje się po upływie około czterech miesięcy od siewu. To właśnie one wykorzystywane są jako aromatyczna przyprawa (m.in. do chleba, gulaszów).
Czytaj również: Tymianek – właściwości, zastosowanie, skutki uboczne, przeciwwskazania
Czym różni się kmin rzymski od kminku zwyczajnego?
Kminek zwyczajny w przeciwieństwie do kminu rzymskiego cieszy się dość dużą popularnością w Polsce. Na pierwszy rzut oka możesz pomylić te dwa produkty.
Nasiona kminku zwyczajnego są drobne, mają sierpowaty kształt i brązowy kolor. Poza tym jest to roślina dwuletnia (w przeciwieństwie do kminu rzymskiego, którego nasiona zbiera się po upływie kilku miesięcy od siewu).
Kminek zwyczajny ma również inne wymagania, jeśli chodzi o uprawę. W odróżnieniu od kminu rzymskiego potrzebuje klimatu umiarkowanego i wilgotnej gleby.
Czytaj również: Jałowiec – właściwości i zastosowanie owoców
Kmin rzymski – właściwości lecznicze
W kuchni kmin rzymski pomaga podkreślić smak potraw i sprawia, że mają niepowtarzalny aromat. Warto jednak zwrócić uwagę również na jego właściwości lecznicze.
Zapobieganie anemii
Kminek rzymski zawiera żelazo i to w całkiem sporych ilościach (100 g przyprawy dostarcza około 66 mg tego pierwiastka). W związku z tym dodawanie go do potraw zmniejsza ryzyko anemii oraz wspomaga jej leczenie (to ważna informacja, jeśli jesteś wegetarianką lub weganką).
Należy przy tym pamiętać, że jest to żelazo niehemowe, które jest gorzej przyswajalne niż to pochodzące z mięsa. Na szczęście możesz temu zaradzić, łącząc produkty bogate w żelazo z tymi które zawierają witaminę C . W przypadku kminu rzymskiego nie musisz robić zbyt wiele w tym zakresie. A to dlatego, że jest to przyprawa, która jest zarówno dobrym źródłem żelaza, jak i witaminy C.
Wzmacnianie odporności
Obecna w kuminie witamina C pomaga nie tylko zmniejszyć ryzyko anemii. Jest ważna również ze względu na naturalne budowanie odporności.
Spożywanie dań doprawionych kuminem ma pozytywny wpływ na odporność nie tylko ze względu na wspomnianą witaminę. Związki zawarte w przyprawie wykazują również właściwości przeciwbakteryjne.
Profilaktyka i wspomaganie leczenia cukrzycy, chorób układu oddechowego i krążenia
Kmin rzymski zawiera również związki odgrywające ważną rolę w profilaktyce i leczeniu różnych chorób (m.in. olejki eteryczne, flawonoidy). W związku z tym dodawanie go do potraw niesie za sobą następujące korzyści:
-
ułatwia rozrzedzenie wydzieliny, która zalega w drogach oddechowych;
-
stymuluje trzustkę do wydzielania insuliny (tym samym pomaga utrzymać prawidłowy poziom cukru, dzięki czemu kumin polecany jest w przypadku insulinooporności oraz cukrzycy);
-
pomaga obniżyć poziom cholesterolu frakcji LDL i trójglicerydów we krwi (co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka chorób układu krążenia);
-
zapobiega powstawaniu stresu oksydacyjnego, dzięki obecności składników o właściwościach antyoksydacyjnych;
-
ze względu na działanie przeciwzapalne pomaga złagodzić stan zapalny towarzyszący różnym chorobom.
Sprawniejsze funkcjonowanie układu pokarmowego
Składniki obecne w kminie rzymskim mają również korzystny wpływ na układ trawienny. Przykładowo tymol to związek, który pobudza wydzielanie enzymów trawiennych, a także żółci. To oznacza, że warto dodać kmin rzymski do „cięższych” potraw o większej zawartości tłuszczu.
Kumin polecany jest nie tylko w stanach zapalnych dróg oddechowych, ale i żołądka. Znajduje zastosowanie również w przypadku biegunek oraz zespołu jelita nadwrażliwego (IBS).
Czytaj również: Kolendra – właściwości lecznicze i zastosowanie w kuchni
Zastosowanie kminu rzymskiego w kuchni
Kumin to przyprawa, która ma szerokie zastosowanie kulinarne. Do czego możesz ją dodawać? Świetnie sprawdza się w przypadku potraw, takich jak:
- chili con carne;
- pieczenie;
- gulasze;
- dania kuchni indyjskiej i śródziemnomorskiej;
- zupy;
- potrawy na bazie ziemniaków, marchewki buraków, bakłażanów.
Jeśli wypiekasz domowe pieczywo, możesz dodać go również do chleba czy bułek.
Kmin rzymski występuje nie tylko jako samodzielna przyprawa. Dostępny jest także w mieszankach, takich jak garam masala. Do czego ją wykorzystać? Doskonale nadaje się do przygotowywania dań na bazie nasion roślin strączkowych, warzyw i ryżu.
Czytaj również: Cząber – działanie, właściwości lecznicze i zastosowanie w kuchni

Paulina Górska
Dietetyczka
Dietetyk kliniczny, absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (studia I stopnia) oraz Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu (studia II stopnia). Obecnie doktorantka Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu oraz właścicielka poradni dietetycznej Kobieca Strona Dietetyki. Specjalizuje się w diecie wspierającej płodność, żywieniu kobiet w ciąży oraz dietoterapii endometriozy, PCOS i choroby Hashimoto. W pracy z pacjentem łączy indywidualne podejście z Evidanced Based Medicine (EBM). Na co dzień prowadzi również stronę kobiecastronadietetyki.pl na której, publikuje artykuły oparte na źródłach naukowych oraz proste przepisy o właściwościach przeciwzapalnych i wspierających płodność.
Komentarze i opinie (0)