Przepuklina pachwinowa to sytuacja, w której elementy w obrębie jamy brzusznej (najczęściej jelita) wypełniają niezarośnięty wyrostek pochwowy otrzewnej w kanale pachwinowym, a następnie uwypuklają się pod skórą w postaci guza, zgrubienia. U mężczyzn mogą schodzić do moszny. Zawartością przepukliny może być również pęcherz moczowy, a u kobiet – jajnik. Rodzaje przepukliny pachwinowej to: wrodzone i nabyte, skośne i proste. U dzieci najczęściej występują przepukliny wrodzone skośne zgodnie z przebiegiem niezarośniętego wyrostka pochwowego otrzewnej w kanale pachwinowym między pierścieniem zewnętrznym i wewnętrznym.
Przepuklina pachwinowa – jak wygląda, czy boli, ile można z nią chodzić, operacja
Spis treści
Jak wygląda przepuklina pachwinowa?
Czym jest przepuklina pachwinowa? Przepuklina to sytuacja, w której narządy jamy brzusznej albo ich fragmenty uwypuklają się przez osłabioną ścianę jamy brzusznej na zewnątrz ciała, tworząc widoczne i wyczuwalne pod skórą guzki i wybrzuszenia. Niektóre obszary ludzkiego ciała mają mniejszą wytrzymałość ze względu na przenikanie przez nie takich struktur, jak: naczynia i nerwy, powrózek nasienny z jądrem. Takim przykładowym miejscem jest okolica pachwinowa, która jest przedzielona przez więzadło pachwinowe na piętro górne (tutaj typowo powstają przepukliny pachwinowe) oraz piętro dolne, poniżej więzadła (tu najczęściej występuje przepuklina udowa).
Aby powstała przepuklina, muszą jednak pojawić się dodatkowe czynniki zwiększające ryzyko choroby, zwłaszcza zwiększone ciśnienie w jamie brzusznej. To ono powoduje wypychanie narządów do wymienionych przestrzeni i ich uwypuklenie na zewnątrz. Przyczyny powstania przepukliny pachwinowej to, np.: praca fizyczna wymagająca podnoszenia ciężkich przedmiotów, nadmierna masa ciała, przewlekły kaszel, przewlekłe zaparcia, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), palenie papierosów, ciąża, uraz jamy brzusznej. Przyczyną powstania przepukliny pachwinowej może być także podłoże genetyczne – zaburzony metabolizm kolagenu.
W przypadku podejrzenia przepukliny pachwinowej należy zgłosić się do lekarza, który po zbadaniu postawi rozpoznanie. Czasem pomocne będzie USG jamy brzusznej. Leczeniem przepukliny pachwinowej zajmują się chirurdzy. Rozpoznać przepuklinę pachwinową zwykle nie jest trudno.
Objawy przepukliny pachwinowej
Pierwsze objawy przepukliny pachwinowej najczęściej są niezauważalne. Jeśli przepuklina pachwinowa jest niewielka i nie jest uwięźnięta, może nie dawać żadnych objawów oprócz niewielkiego guzka, zgrubienia w okolicy pachwiny, który pojawia się najczęściej podczas: kaszlu, wysiłku, defekacji. Zwykle wtedy nie daje dolegliwości bólowych.
Uwięźnięcie jelita jest powikłaniem ostrym przepukliny pachwinowej, do którego najczęściej dochodzi u niemowląt i osób starszych. Uwięźnięciu przepukliny towarzyszą bardzo silne objawy miejscowe w postaci silnego bólu w miejscu przepukliny (lewa lub prawa pachwina) oraz objawy ogólne wynikające z niedrożności jelit (bóle brzucha, znaczne wzdęcie, zatrzymanie stolca i gazów – niemożność oddania stolca, wzrost wskaźników stanu zapalnego). Jedynym leczeniem w takiej sytuacji jest leczenie operacyjne. Niepodjęcia leczenia i brak szybkiej diagnozy prowadzi do martwicy uwięźniętego fragmentu jelita, perforacji (przedziurawienia), które prowadzą do zapalenia otrzewnej, wstrząsu i w krótkim czasie do zgonu pacjenta [1].
Leczenie przepukliny pachwinowej
Leczenie przepukliny pachwinowej jest operacyjne. Pacjent wymaga leczenia operacyjnego z uwagi na możliwość uwięźnięcia przepukliny. Użycie materiałów syntetycznych oraz wprowadzenie techniki beznapięciowej stało się standardem postępowania w leczeniu chirurgicznym przepukliny pachwinowej. Nadal jednak sporo dyskusji budzi wybór interwencji chirurgicznej – klasyczny czy laparoskopowy – a jeżeli laparoskopowy, to jaki [2,3]. Zastosowanie dostępu laparoskopowego spowodowało, że zabieg przepukliny pachwinowej trwa około godziny, jest wykonywany zazwyczaj w znieczuleniu ogólnym – jest możliwy w znieczuleniu miejscowym i podpajęczynówkowym – czas trwania zabiegu i rodzaj znieczulenia zależą od rodzaju przepukliny i jej stopnia zaawansowania.
Obecnie większość zabiegów wykonywana jest metodą laparoskopową. Najczęściej wykonywane operacje to operacja metodą Lichtensteina, Robbinsa-Rutkowa i PHS. Z dojścia tylnego możliwa jest także rekonstrukcja metodą Stoppy lub Nyhusa. W zabiegach endoskopowych stosuje się także technikę dojścia przedotrzewnowego albo przezbrzusznego. Standardowo rozmiar wszczepianej siatki w metodzie Lichtensteina powinien wynosić 15 x 7 cm, ale u każdego pacjenta trzeba wielkość i kształt siatki dopasować do tylnej ściany kanału pachwinowego i powierzchni mięśni [4].
Po zabiegu przepukliny pachwinowej pacjenci w większości wymagają w pierwszej dobie kontrolowanego leczenia przeciwbólowego, chociaż u niektórych chorych możliwe jest jedynie doraźne podawanie leków przeciwbólowych. Operacja przepukliny pachwinowej jest względnie bezpieczna, rzadko zdarzają się powikłania. Aktywność fizyczną można podejmować względnie szybko – wysiłek fizyczny niepowodujący wzrostu ciśnienia śródbrzusznego (np. pływanie) może zostać podjęty po 14–21 dniach od dnia, w którym odbyła się operacja przepukliny.
Trzy miesiące po operacji przepukliny pachwinowej to okres gdzie przecięta skóra powinna się całkowicie odbudować i odzyskać pełną wytrzymałość. Mniej więcej po 100 dniach od operacji można podjąć nawet względnie ciężki wysiłek fizyczny (mięśnie brzucha są na to gotowe), chociaż nie jest to zalecane. Okresowo może pojawiać się pobolewanie w pachwinie, ale dotyczy to zaledwie kilku procent operowanych.
Przepuklina pachwinowa – jeśli zostanie rozpoznana – nie powinna być leczona domowymi sposobami. Niektórzy próbują zminimalizować towarzyszące jej dolegliwości bólowe i dyskomfort poprzez użycie pasów przepuklinowych. Jest to jednak metoda doraźna, tymczasowa, która może nieco odroczyć przeprowadzenie zabiegu, ale nie pozwoli go całkowicie uniknąć, gdyż przepuklina pachwinowa sama się nie cofnie.
Przepuklina pachwinowa – podsumowanie
Przepuklina pachwinowa uwidacznia się podczas: kaszlu, defekacji, dźwigania. Leczenie przepukliny pachwinowej jest operacyjne (stosuje się małoinwazyjne operacje przepuklin pachwinowych), leczenie zachowawcze (np. pasy) rzadko daje efekty. Zabieg zazwyczaj jest przeprowadzany w trybie planowym, chociaż może być także w trybie nagłym, gdyż każda przepuklina – w tym przepuklina pachwinowa – grozi ryzykiem uwięźnięcia, które objawia się silnym bólem, wymiotami i niemożnością oddania stolca.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- Antoni Ścierski: Przepukliny pachwinowe i udowe u dorosłych. Bielsko Biała: α-Medica Press, 2011, s. 42-48;
- Andersson B, Hallén M, Leveau P i wsp. Laparoscopic extraperitoneal inguinal hernia repair versus open mesh repair: a prospective randomized controlled trial. Surgery 2003; 133: 464-72;
- Bringman S, Ramel S, Heikkinen TJ i wsp. Tension-free inguinal hernia repair: TEP versus mesh-plug versus Lichtenstein: a prospective randomized controlled trial. Ann Surg 2003; 237: 142-7;
- Amid PK: The Lichtenstein repair in 2002: an overview of causes of recurrence after Lichtenstein tension-free hernioplasty. Hernia 2003; 7(1): 13-6.
Opublikowano: 18.07.2024;
Oceń:
5.0
Ten tekst został napisany przez Eksperta, który posiada kierunkowe wykształcenie oraz doświadczenie. Nawiązując współpracę z autorytetami w danej dziedzinie nauki serwis Wylecz.to dba o najwyższą jakość i wiarygodność informacji publikowanych w serwisie. W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach.
532
Komentarze i opinie (0)