Biseptol – właściwości i zastosowanie

Biseptol – co to za lek?

Substancje czynne wchodzące w skład Biseptolu to trimetroprim (kontrimoksazol) i sulfametoksazol. Oba składniki są skojarzone w stosunku 5:1. Należy dodać, że substancje te po połączeniu mają silniejsze działanie przeciwbakteryjne, niż gdy stosuje się je osobno, dlatego warto stosować Biseptol w niszczeniu bakterii opornych na jedną z jego składowych.

Biseptol – wskazania do stosowania

Preparat jest stosowany w leczeniu następujących zakażeń bakteryjnych:

• ostre zapalenie ucha środkowego powodowane przez wrażliwe szczepy Streptococcus pneumoniae i H. influenzae;
• zakażenia dróg moczowych wywołane przez wrażliwe szczepy E. coli, Klebsiella spp., Enterobacter spp., Morganella morganii, Proteus mirabilis i Proteus vulgaris;
• zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli spowodowanego przez wrażliwe szczepy Streptococcus pneumoniae lub H. influenzae;
• mikrobiologicznie potwierdzone zapalenie płuc powodowane przez Pneumocystis carinii i zapobieganie zakażeniom tym drobnoustrojem u pacjentów ze zmniejszoną odpornością (np. AIDS);
• zakażenie przewodu pokarmowego pałeczkami Shigella;
• biegunka podróżnych u dorosłych wywołana przez enteropatogenne szczepy E. coli.

Biseptol – jak stosować?

Preparat ma postać tabletek lub syropu. Syrop zalecany jest przede wszystkim dzieciom poniżej 12. roku życia. U pacjentów powyżej 12. roku życia i u dorosłych można stosować preparat w formie tabletek. Lek podaje się doustnie w czasie jedzenia lub tuż po posiłku. Tabletek nie należy kruszyć ani łamać. W czasie terapii Biseptolem pacjent powinien przyjmować dużo płynów.

Dawkowanie:

• zakażenie przewodu pokarmowego pałeczkami Shigella, zakażenie dróg moczowych oraz zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli u dorosłych: 1 tabletka Biseptol 960 2 razy na dobę;
• zakażenie przewodu pokarmowego pałeczkami Shigella, zakażenie dróg moczowych oraz zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli u dzieci: 48 mg/kg mc. na dobę w 2 dawkach podzielonych co 12 godzin.

W zakażeniu przewodu pokarmowego pałeczkami Shigella lek stosuje się zwykle przez 5 dni. W zakażeniach dróg moczowych przez 10-14 dni, natomiast w zaostrzeniu przewlekłego zapalenia oskrzeli – przez 14 dni.

Przeczytaj też: Czy Bactrim to antybiotyk?

Biseptol – przeciwwskazania do stosowania

• Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu.
• Uszkodzenie miąższu wątroby.
• Niewydolność nerek.
• Niedokrwistość megaloblastyczna spowodowana przez niedobór kwasu foliowego.
• Zaburzenia hematologiczne.
• Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (ryzyko wystąpienia hemolizy).

Ponadto leku nie wolno stosować u dzieci poniżej 2. miesiąca życia, gdyż istnieje ryzyko wystąpienia żółtaczki jąder podkorowych.

Biseptol – działania niepożądane

Podczas terapii Biseptolem należy zachować szczególną ostrożność, zwracając uwagę na wszelkie niepokojące symptomy. W przypadku zaobserwowania u siebie działań niepożądanych powinniśmy przerwać stosowanie leku i jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. W zależności od rodzaju skutków ubocznych lekarz podejmuje decyzję o sposobie dalszego leczenia.

Najczęściej występujące skutki uboczne to zmiany skórne (pokrzywka, wysypka) oraz dolegliwości ze strony układu pokarmowego (biegunka, nudności, wymioty).

Inne działania niepożądane:

• zaburzenia krwi i układu chłonnego: niedokrwistość hemolityczna, aplastyczna lub megaloblastyczna, eozynofilia, agranulocytoza, hipoprotrombinemia, methemoglobinemia, leukopenia, małopłytkowość, neutropenia;
• zaburzenia układu immunologicznego: reakcje anafilaktyczne, zespół choroby posurowiczej, obrzęk naczynioruchowy, alergiczne zapalenie mięśnia sercowego, plamica Henocha-Schoenleina, gorączka polekowa, zespół toczniopodobny, wysypki alergiczne;
• zaburzenia metabolizmu i odżywiania: hiponatremia, hiperkaliemia, brak apetytu;
• zaburzenia psychiczne: omamy, depresja;
• zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, ból głowy, ataksja, aseptyczne zapalenie opon mózgowych, szumy uszne, zapalenie nerwów obwodowych;
• zaburzenia układu oddechowego: kaszel, duszność;
• zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: bóle mięśni, bóle stawów;
• zaburzenia nerek i dróg moczowych: śródmiąższowe zapalenie nerek, niewydolność nerek, toksyczny zespół nerczycowy z oligurią lub anurią, krystaluria, zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, zwiększenie stężenia azotu pozabiałkowego.

To też może Cię zainteresować: Czym są naturalne antybiotyki?

Biseptol – wpływ leku na wyniki badań laboratoryjnych

Kotrimoksazol może zawyżać o około 10% wyniki próby Jaffego z zasadowym pikrynianem na kreatyninę. Z kolei trimetorpim może oddziaływać wyniki oznaczania stężenia metotreksatu w surowicy metodą enzymatyczną, nie wpływa zaś na oznaczenia, które są wykonywane metodami radioimmunologicznymi.

Biseptol a ciąża i karmienie piersią

Nie ma badań, które jednoznacznie wskazywałby, że stosowanie leku Biseptol przez kobiety w ciąży czy karmiące piersią jest szkodliwe. Niemniej doświadczenia przeprowadzone na zwierzętach wykazały, że niektóre substancje czynne zawarte w tym preparacie są szkodliwe dla płodu i mogą powodować wady rozwojowe.

Biseptol – interakcje z innymi lekami

Kontrimoksazol może stanowić zagrożenia dla diabetyków, gdyż istnieje ryzyko, że substancja ta nasili działanie leków przeciwcukrzycowych i spowoduje hipoglikemię.

Stosowane preparatu może być również szkodliwe dla pacjentów po przeszczepie nerki, którym podczas terapii podawano kotrimoksazol i cyskosporynę. U osób tych zauważalne są przemijające zaburzenia przeszczepionego organu, co objawia się podwyższonym poziomem kreatyniny w surowicy.

Substancje czynne zawarte w leku Biseptol sprawiają także, że zwiększa się stężenie wolnej frakcji metotreksatu we krwi. To rezultat wypierania połączeń z białkami.