Niedoczynność tarczycy częściej pojawia się u kobiet niż u mężczyzn. W jej leczeniu stosuje się syntetyczny hormon tarczycy – lewotyroksynę. Odpowiednio dobrana dawka pozwala na znaczne zmniejszenie nasilenia objawów tarczycy lub ich zniesienie. Suplementacja jodu, wykorzystywanego w niektórych przypadkach leczenia niedoczynności, powinna być zawsze zaordynowana przez lekarza. Nie wolno samodzielnie rozpocząć przyjmowania jakichkolwiek tabletek na tarczycę.
Leki na niedoczynność tarczycy – lewotyroksyna i jod
Spis treści
Leki na niedoczynność tarczycy – hormony (lewotyroksyna)
W leczeniu niedoczynności tarczycy (hipotyreoza) stosuje się syntetyczny hormon tarczycy – lewotyroksynę. W większości przypadków konieczne jest jego przyjmowanie do końca życia, może się jednak zmieniać przyjmowana dawka tej substancji. Uzależniona jest ona od wyników badań TSH (hormonu tyreotropowego), które początkowo mogą być częstsze (co 6–12 tygodni), a po ustabilizowaniu tej choroby tarczycy leczeniem – rzadsze (co 6–12 miesięcy).
Takie tabletki na niedoczynność tarczycy z lewotyroksyną najlepiej przyjmować o tej samej porze. Ponadto zażywa się je rano, na czczo, ok. 30–60 minut przed śniadaniem. Niekiedy, np. gdy pacjent przyjmuje na czczo wiele leków, dopuszcza się przyjmowanie ich wieczorem, co najmniej 3 godziny po ostatnim posiłku.
O ile nie zostanie to zalecone przez lekarza, nie powinno się zmieniać preparatu na jego odpowiednik, lecz przyjmować stale ten sam preparat.
To też może Cię zainteresować: Letrox – wskazania, skutki uboczne
Lek na niedoczynność tarczycy – tabletki z jodem
Jod jest pierwiastkiem niezbędnym do produkcji hormonów tarczycy. Suplementacja jodu i jego związków (np. jodku potasu), zarówno w formie roztworu (np. płyn Lugola), jak i w tabletkach nie jest jednak stosowana w leczeniu na obszarach, gdzie podaż tego pierwiastka jest prawidłowa, z wyjątkiem niedoczynności tarczycy w ciąży. Polska jest natomiast obecnie zaliczana do krajów o wystarczającej podaży jodu. Oznacza to, że nie każda osoba z chorą tarczycą musi przyjmować preparaty zawierające jod.
Suplementację jodu na tarczycę przeprowadza się więc jedynie w niektórych przypadkach – np. w sytuacji niedoboru lub w okresie zwiększonego zapotrzebowania na ten pierwiastek. Odbywa się to zawsze na zalecenie lekarza, z wykorzystaniem odpowiednich preparatów dostępnych na receptę.
Nadmierna ilość opisywanego pierwiastka w diecie oraz stosowanie suplementów diety (np. jodku potasu w tabletkach) mogą być bowiem niebezpieczne dla zdrowia. Z tego względu nie powinno się przeprowadzać suplementacji na własną rękę. Może to skutkować np. ślinotokiem, a u części osób wystąpieniem wola lub nowotworu.
Przeczytaj: Wysokie TSH – co oznacza?
Jakie leki na niedoczynność tarczycy w ciąży stosować?
Jeśli kobieta cierpi na niedoczynność tarczycy, w ciąży także niezbędne jest stosowanie leków, niezależnie od tego, czy choroba ta została wykryta przed ciążą, czy w jej trakcie.
Niezażywanie leków na tarczycę zwiększa ryzyko poronienia lub przedwczesnego porodu, a także wystąpienia wad rozwojowych u dziecka, które w łonie matki korzysta z jej hormonów tarczycy. Ich niedobór może spowodować np. wady mózgu. Jeśli natomiast matka była prawidłowo leczona, nie musi się obawiać wystąpienia takich powikłań u dziecka.
W pierwszej połowie ciąży należy wykonywać badanie poziomu TSH raz w miesiącu, aby lekarz mógł dopasować odpowiednią dawkę leku. W drugiej połowie powtarza się to oznaczenie. Jeśli kobieta przed zajściem w ciążę przyjmowała hormony na niedoczynność tarczycy, konieczne jest zwiększenie dawki. Zazwyczaj są to 2 dodatkowe dawki w ciągu tygodnia.
Leki na niedoczynność tarczycy – skutki uboczne
Jeżeli chodzi o lewotyroksynę, skutki uboczne występują rzadko. Jeżeli jednak się pojawiają, zwykle ma to miejsce na początku terapii. Może to być np.: kołatanie serca, bóle głowy czy bóle mięśniowe. A co z kwestią leki na niedoczynność tarczycy a tycie? Podczas stosowania tych ze wspomnianym hormonem może dojść do przyrostu wagi ciała. Niezwykle rzadko pojawiają się objawy nadwrażliwości na lek, takie jak wysypka.
Gdy dawka leku na niedoczynność tarczycy jest zbyt duża lub zbyt szybko zwiększana, mogą również wystąpić objawy nadczynności tego narządu – wysokie tętno, uczucie gorąca, nadmierna potliwość, drżenie rąk. Osoba taka może być również nadmiernie nerwowa. W przypadku pojawienia się takich dolegliwości należy skonsultować się z lekarzem. Konieczne może okazać się także wykonanie laboratoryjnych badań na tarczycę.
Należy poinformować lekarza o wszystkich zażywanych preparatach, także tych bez recepty. Niektóre z nich mogą bowiem wpływać na wchłanianie lub metabolizm lewotyroksyny, jak np. preparaty wapnia lub żelaza czy inhibitory pompy protonowej (leki stosowane w zgadze lub refluksie żołądkowo-przełykowym). Nieleczona niedoczynność tarczycy może doprowadzić do śpiączki.
Opublikowano: 25.10.2017;
aktualizacja: 07.11.2017
Oceń:
4.0
1
Komentarze i opinie (0)