Flunarizinum – jak działa?
Flunarizinum to lek, którego substancją czynną jest dichlorowodorek flunaryzyny w ilości 5 mg na jedną tabletkę. Oprócz tego oczywiście każda dawka zawiera też substancje pomocnicze, między innymi laktozę.
Flunaryzyna to pochodna cynaryzyny, zaliczana do antagonistów wapnia. Jej mechanizm działania opiera się na hamowaniu napływu jonów wapniowych do komórek naczyń krwionośnych, powodując ich rozkurczanie się. Zapobiegając w ten sposób niekontrolowanym skurczom ścian naczyń krwionośnych, chroni nabłonek naczyniowy przed uszkodzeniami, a także komórki układu nerwowego przed ewentualnym niedotlenieniem, poprawiając przepływ krwi w naczyniach obwodowych. Dodatkowo warto wspomnieć o tym, że flunaryzyna wykazuje działanie przeciwwymiotne i lekko uspokajające, co przy migrenach również ma istotne znaczenie.
Tym, co wyróżnia Flunarizinum na tle innych leków należących do antagonistów wapnia, jest silne i stosunkowo długie działanie (czas półtrwania flunaryzyny w organizmie to nawet 19 dni!).
Flunarizinum – wskazania do stosowania
Jeżeli chodzi o wskazania do stosowania leku Flunarizinum WZF, jak już zostało wspomniane, jest to przede wszystkim zapobieganie migrenowym bólom głowy. Flunaryzyna jest skuteczna w profilaktyce zarówno migren z tzw. aurą, jak i migren zwykłych (bez aury). Dodatkowo, lekarze zalecają ją także pacjentom cierpiącym z powodu bólów głowy wywołanych np. miażdżycą (przy zaburzeniach krążenia mózgowego) czy zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego, które również wiążą się z okresowym niedotlenieniem komórek nerwowych.
Inne, nieco rzadziej spotykane wskazania do jej stosowania, to między innymi:
- zaburzenia pamięci,
- problemy ze snem i koncentracją,
- nudności pochodzenia błędnikowego,
- szumy w uszach,
- zaburzenia krążenia obwodowego,
- owrzodzenia kończyn,
- choroba Raynauda,
- chromanie przestankowe.
Flunarizinum – przeciwwskazania
Choć Flunarizinum jest lekiem skutecznym, istnieją jednak niestety pewne ograniczenia w jego stosowaniu. Do głównych przeciwwskazań stosowania leku Flunarizinum WZF należą:
- nadwrażliwość na flunaryzynę lub substancje pomocnicze,
- choroba Parkinsona,
- objawy pozapiramidowe,
- ciąża,
- zaburzenia depresyjne w wywiadzie lekarskim,
- objawy takie, jak zaburzenia ruchowe, sztywność, drżenia kończyn,
- dziedziczna nietolerancja galaktozy,
- zespół złego wchłaniania glukozy– galaktozy.
Niewskazane jest także jej stosowanie w okresie karmienia piersią, głównie ze względu na fakt, iż doskonale łączy się ona z białkami i może przenikać do kobiecego pokarmu.
Szczególną ostrożność w stosowaniu leku należy zachować również w przypadku:
- zażywania na stałe pochodnych fenotiazyny,
- przyjmowania leków działających na ośrodkowy układ nerwowy,
- podeszłego wieku pacjenta.
Jak stosować lek Flunarizinum?
Flunarizinum to lek do stosowania doustnego. Przy wskazaniu, jakim jest profilaktyka migreny klasycznej lub zwykłej, zalecana dawka początkowa to:
- dla osób dorosłych – 10 mg jednorazowo wieczorem przed snem,
- dla osób w podeszłym wieku (powyżej 65. roku życia) – 5 mg jednorazowo wieczorem przed snem.
U pacjentów dobrze tolerujących leczenie mniej więcej po miesiącu stosowania leku zaleca się przejście na tzw. dawkę podtrzymującą. Wtedy schemat leczenia prezentuje się następująco:
- 5 dni zaleconego dawkowania,
- 2 dni przerwy z całkowitym pominięciem dawki leku.
Zalecany maksymalny czas leczenia w przypadku migren to 6 miesięcy.
Warto również pamiętać o tym, że nie należy zwiększać dawki leku w przypadku przeczuwanego nadejścia migreny. Flunaryzyna nie jest bowiem w stanie przerwać trwającego ataku migreny, a jedynie zmniejsza ryzyko jego wystąpienia.
Jeżeli chodzi o wykorzystanie Flunarizinum w leczeniu zawrotów głowy , stosuje się te same co w przypadku migren dawki leku, jednak maksymalny czas leczenia nie powinien przekroczyć 2 miesięcy.
Wielu lekarzy wychodzi także z założenia, że brak jakiejkolwiek reakcji ze strony organizmu pacjenta (w postaci zmniejszenia dolegliwości) w ciągu 2 pierwszych miesięcy stosowania leku jest wskazaniem do przerwania terapii i uznania jej za nietrafioną.
Flunarizinum – możliwe działania niepożądane
Choć Flunarizinum jest lekiem dość dobrze tolerowanym przez większość pacjentów, może jak każda inna substancja farmakologiczna powodować różnego rodzaju skutki uboczne. Do najczęściej zgłaszanych przez pacjentów należą:
- przewlekłe zmęczenie,
- wzmożona senność,
- wzrost masy ciała,
- zwiększenie apetytu.
Nieco rzadziej pacjenci skarżą się na:
- nasilenie objawów choroby Parkinsona,
- mlekotok,
- zgagę,
- problemy ze strony układu trawiennego,
- bóle mięśniowe,
- wysypkę,
- bezsenność,
- obniżenie samopoczucia i stany depresyjne.
Oczywiście w takim przypadku należy zaprzestać stosowania leku i skonsultować się z lekarzem. W zależności od nasilenia objawów może on zdecydować o przerwaniu terapii lub jedynie modyfikacji zaleconej dawki leku Flunarizinum.
Flunarizinum WZF – interakcje z innymi lekami
Jako antagonista wapnia, Flunarizinum może wchodzić w interakcje z innymi lekami. Z tego też względu należy przed rozpoczęciem terapii poinformować lekarza prowadzącego o wszystkich przyjmowanych lekach. W interakcje z Flunarizinum wchodzą głównie:
- fenytoina i karbamazepiny, które przyspieszają metabolizm leku, co wiąże się z koniecznością stosowania większej niż zwykłe dawki leku;
- estrogeny i progestageny, które w połączeniu z Flunarizinum powodują u pacjentek mlekotok;
- leki działające na ośrodkowy układ nerwowy – efektem jest nadmierna senność. Podobny efekt wywołuje łączenie leku z napojami wyskokowymi, dlatego w trakcie jego stosowania nie należy spożywać alkoholu.
