Jaka jest przyczyna choroby lokomocyjnej?
Choroba lokomocyjna to zespół objawów pojawiających się w podróży, u podłoża których leży brak zgodności między bodźcami wzrokowymi odbieranymi przez mózg a bodźcami docierającymi do narządu równowagi, czyli błędnika zlokalizowanego w uchu wewnętrznym. Z narządu wzroku do mózgu płyną informacje o zmieniającym się otoczeniu, natomiast do układu równowagi docierają bodźce o pozostawaniu ciała w bezruchu.
Odmianą choroby lokomocyjnej jest choroba morska (do objawów dochodzi w trakcie podróży po wodzie, np. statkiem, łódką). Część osób odczuwa przykre dolegliwości nawet w wesołym miasteczku. Najczęściej cierpią dzieci – szacuje się, że nawet połowa z nich zgłasza objawy choroby lokomocyjnej w podróży.
Wśród dorosłych również spotyka się osoby cierpiące na chorobę lokomocyjną – często współistnieje ona z migreną, częściej występuje u osób stosujących niektóre leki oraz antykoncepcję hormonalną.
Wśród objawów choroby lokomocyjnej wyróżniamy:
- nudności i wymioty,
- bóle brzucha,
- bladość skóry,
- ogólne uczucie osłabienia i rozbicia,
- zawroty i bóle głowy,
- nadmierną potliwość.
Samopoczucie dodatkowo pogarsza brak świeżego powietrza w środkach transportu, jazda po nierównej powierzchni, gwałtowne ruchy pojazdu, stres, siedzenie tyłem do kierunku jazdy, zmęczenie itd.
Jak zapobiegać chorobie lokomocyjnej?
Osoby cierpiące na chorobę lokomocyjną bardzo źle znoszą podróże. Do wyjazdu należy się zatem przygotować, zwłaszcza, jeśli podróż ma być długa i uczestniczyć w niej będą dzieci. Zastosowanie się do kilku rad pozwoli przetrwać trudne chwile i pozbyć się dokuczliwych objawów choroby lokomocyjnej.
- W podróż ruszaj wypoczęty i wyspany.
- Tuż przed podróżą unikaj przyjmowania obfitych posiłków, dużej ilości napojów, szczególnie słodkich i gazowanych. Optymalnie jest spożyć niewielki, lekki posiłek.
- W czasie jazdy samochodem usiądź z przodu obok kierowcy i staraj się skupić uwagę na wybranym detalu widocznym na horyzoncie. Patrz w dal lub zamknij oczy. Oddychaj spokojnie.
- Zrezygnuj z czytania, użytkowania telefonu i tabletu. Rób wszystko, by twoje oczy widziały ten sam rodzaj ruchu, który odczuje błędnik oraz receptory w mięśniach, stawach i na powierzchni skóry.
- W trakcie podróży skoncentruj się na tym, co daje ci przyjemność – słuchaniu muzyki, rozmowie.
- Unikaj siedzenia tyłem do kierunku jazdy, intensywnych zapachów, jedzenia, dusznego powietrza w pojeździe (warto otworzyć okna, aby mieć dopływ świeżego powietrza).
- Poproś kierującego pojazdem, by unikał gwałtownego hamowania i przyspieszania.
- Kiedy poczujesz się źle, poproś o postój.
- Podróżując autokarem, wybieraj miejsca maksymalnie oddalone od osi kół pojazdu. Jeśli to możliwe, podróżuj pociągiem, a nie autobusem.
Jak wybrać dobry i bezpieczny lek na chorobę lokomocyjną dla dziecka?
Poza przestrzeganiem powyższych reguł, można wspomagać się środkami łagodzącymi objawy choroby lokomocyjnej. Najbezpieczniejszym lekiem na chorobę lokomocyjną są preparaty zawierające imbir. Są one bezpieczne, nie wywołują senności ani osłabienia, mogą być podawane dzieciom. Stosowanie innych preparatów powinno zostać skonsultowane z lekarzem.
Poza imbirem, w łagodzeniu objawów choroby lokomocyjnej skuteczne są leki wpływające na receptory histaminowe, np. dimenhydrynat. Ich wadą są działania niepożądane, w tym:
- senność,
- osłabienie,
- zawroty głowy,
- osłabienie koncentracji,
- uczucie suchości w ustach.
Lekki inne niż zawierające imbir nie powinny być stosowane u:
- osób z padaczką,
- osób z rozrostem gruczołu krokowego,
- chorych z jaskrą,
- chorych z porfirią,
- dzieci do 6. roku życia,
- kobiet w pierwszym trymestrze ciąży.
Ostrożnie powinny być stosowane u pacjentów z astmą (nie wolno ich podawać w zaostrzeniu choroby).
Rzadziej stosowanymi lekami na chorobę lokomocyjną są: hioscyna, prometezyna, leki homeopatyczne.
