Bakteryjne zapalenie płuc najczęściej wywołane jest przez dwoinkę zapalenia płuc. W przebiegu zakażenia pojawia się tzw.

Ropniak opłucnej jest związany z występowaniem treści ropnej między blaszkami opłucnej. Przyczyną gromadzenia się ropy w płucach jest m.

Moraxella catarrhalis to bakteria kolonizująca błony śluzowe układu oddechowego i moczowo-płciowego. Najczęściej występuje w nosie i gardle.

Wystąpienie powikłań po zapaleniu płuc zależy od stanu ogólnego pacjenta, czynnika etiologicznego, jak również od skuteczności zastosowanego leczenia. Powikłania zapalenia płuc mogą mieć bardzo różny charakter: począwszy od najczęściej występującego nawrotu choroby, poprzez ropnie płuc, ropniaki opłucnej, chlamydiowe zapalenie płuc, po śmierć chorego (przede wszystkim w przypadku osób starszych oraz o upośledzonej odporności).

Typowe objawy zapalenie oskrzeli (bronchitu, łac. bronchitis) to: gorączka, mokry kaszel oraz odkrztuszanie plwociny.

Zapalenie opłucnej (łac. pleuritis) rzadko występuje jako odosobniony stan zapalny, jest najczęściej procesem chorobowym wtórnym do zapalenia płuc.

Podstawową różnicą między typowym a atypowym zapaleniem płuc jest inny czynnik chorobotwórczy. Istnienie różnic między typami choroby może nastręczać trudności lekarzowi, przede wszystkim diagnostycznych i terapeutycznych.

Aspergiloza to choroba zajmująca głównie płuca, ale może ona dotyczyć również i innych narządów ludzkiego organizmu (np. zatoki, ucho, rogówkę).

Atypowe zapalenie płuc wywołują patogeny, takie jak Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae oraz Legionella pneumophila. Są to bakterie atypowe.

Nadreaktywność oskrzeli występuje, gdy reakcja układu oddechowego na bodziec, który w zdrowym organizmie nie wywołałby żadnych objawów niepożądanych, jest nieproporcjonalna do jego intensywności. Najczęstszą odpowiedzią na ten czynnik jest skurcz oskrzeli, który ogranicza przepływ powietrza przez narządy oddechowe.