Torbiel pajęczynówki (torbiel podpajęczynówkowa) to rzadko występującą zmiana patologiczna zlokalizowana wewnątrz czaszki, która w zależności od wielkości, może nie wywoływać dolegliwości lub być przyczyną występowania objawów neurologicznych. Wyróżnia się torbiel pierwotną będącą anomalią rozwojową lub wtórną, powstałą na skutek procesu zapalnego lub urazu. Mała torbiel pajęczynówki nie stanowi zagrożenia dla zdrowia pacjenta i najczęściej wymaga jedynie obserwacji. Duża zmiana kwalifikuje się do leczenia operacyjnego.
Torbiel pajęczynówki u dzieci i dorosłych – objawy, leczenie, rokowania

Co to jest torbiel pajęczynówki i jakie są jej przyczyny powstawania?
Torbielą pajęczynówki (z ang. arachnoid cyst, skrót CA) nazywa się patologiczną przestrzeń wypełnioną płynem o podobnych właściwościach do płynu mózgowo-rdzeniowego, która powstaje ze zdwojenia lub rozszczepienia pajęczynówki. Opona pajęcza (pajęczynówka) wraz z oponą twardą i oponą miękką tworzą opony mózgowo-rdzeniowe, których rolą jest m. in. ochrona mózgu i rdzenia kręgowego przed urazami mechanicznymi.
Pajęczynówka ze strony zewnętrznej zrasta się z oponą twardą, natomiast od wewnątrz jest oddzielona od opony miękkiej przestrzenią wypełnioną płynem mózgowo rdzeniowym, który pełni funkcje amortyzacyjne.
Wyróżnia się dwa rodzaje zmian: torbiel pajęczynówki pierwotną, która jest obecna od urodzenia oraz torbiel wtórną będącą powikłaniem stanu zapalnego, przebytego krwotoku lub urazu. Najczęściej spotyka się torbiel pajęczynówki środkowego dołu czaszki, tylnego dołu czaszki i w okolicy skroniowej (płata skroniowego). Inne miejsca występowania to tylny dół czaszki, kąty mostkowo-móżdżkowe lub rzadziej sklepistość mózgu. W większości przypadków torbiel w mózgu występuje pojedynczo. Nieco częściej torbiele pajęczynówki obserwuje się u mężczyzn. Wymiary mają najczęściej do kilku centymetrów.
To też może Cię zainteresować: Co może być przyczyną ucisku w głowie?
Torbiel pajęczynówki – objawy torbieli w mózgu
Objawy związane z obecnością torbieli podpajęczynówkowej zależą od lokalizacji i wielkości zmiany. Małe torbiele bardzo często są bezobjawowe lub powodują niecharakterystyczne symptomy, które pacjenci utożsamiają ze zmęczeniem. Wzrost torbieli może spowodować pojawienie się takich symptomów jak:
- ból głowy niereagujący na leczenie farmakologiczne, lokalizacja zależy od tego, gdzie rozwinie się torbiel – w skroni, z tyłu głowy, etc.
- zawroty głowy i zaburzenia równowagi,
- szumy uszne, jednostronne upośledzenie słuchu,
- osłabienie lub senność,
- nudności i wymioty,
- podwójne widzenie.
Torbiel pajęczynówki w tylnym dole czaszki
Dość często diagnoza brzmi – torbiel pajęczynówki w tylnym dole czaszki. Zmiana w tej lokalizacji częściej powoduje objawy w postaci nie daje zazwyczaj zaburzeń dla w postaci problemów z widzeniem. Częściej za to obserwuje się zaburzenia koordynacji ruchowej i równowagi. Mogą pojawić się problemy z mową.
Duże torbiele pajęczynówki mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia a nawet życia pacjenta. Dlatego pojawienie się takich objawów, jak: drgawki, ataksja, niedowład lub porażenie połowicze, zaburzenia czucia, nadmierna senność, splątanie, powinno być bezzwłocznie skonsultowane ze specjalistą.
Torbiel pajęczynówki u dziecka
Torbiel pajęczynówki u dzieci może być również przyczyną zaburzeń w rozwoju lub zmiany zachowania. W niektórych przypadkach ucisk torbieli na przysadkę mózgową powoduje zaburzenia hormonalne u dzieci, np. niedobór hormonu wzrostu skutkujący niskim wzrostem, przedwczesne dojrzewanie lub brak miesiączkowania u dojrzewających dziewczynek. U dzieci częściej diagnozowane są torbiele pajęczynówki mnogie.
Przeczytaj: Torbiel w zatoce, jak leczyć torbiele zatok?
Czy torbiel w głowie jest groźna, czy może pęknąć?
Torbiele mózgu charakteryzuje dość duża dynamika zmian. Mogą się one dopełniać i ulegać powiększeniu jak również zmniejszać swoją objętość a nawet spontanicznie zanikać. Torbiel w głowie, zwłaszcza wykryta przypadkowo jest źródłem ogromnego stresu dla pacjenta, który zastanawia się, czy torbiel pajęczynówki może pęknąć. Przede wszystkim trzeba pamiętać, że torbiel pajęczynówki jest zmianą łagodną o nienowotworowym charakterze.
Jak już wspomniano objawy i niebezpieczne powikłania zależą od jej wielkości. Małe torbiele nie powinny budzić niepokoju – w tym przypadku wystarczy okresowa obserwacja. Duże zmiany mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia lub życia pacjenta, dlatego powinno się jak najszybciej wdrożyć odpowiednie leczenie chirurgiczne.
Torbiel pajęczynówki – sposoby leczenia
Najczęściej torbiele pajęczynówki wykrywa się przypadkowo w badaniach obrazowych mózgowia: tomografii komputerowej (TK) lub rezonansie magnetycznym (MR). Stwierdzenie zmiany w badaniu obrazowym powinno być skonsultowane z lekarzem specjalistą neurochirurgii, który na podstawie wywiadu zebranego od pacjenta i badania neurologicznego zadecyduje o dalszym postępowaniu.
Przy doborze odpowiedniego sposobu leczenia kluczowe znaczenie mają rozmiary torbieli pajęczynówki. Małe torbiele pajęczynówki niezależnie od lokalizacji i ewentualnych objawów nie są kwalifikowane do leczenia ze względu na możliwość spontanicznego zaniku zmiany.
Pacjent pozostaje pod obserwacją i okresową kontrolną radiologiczną. Zmiany o średniej wielkości, które dają objawy oraz duże torbiele podpajęczynówkowe są wskazaniem do leczenia operacyjnego. Wśród stosowanych zabiegów znajduje się drenaż (przebicie i usunięcie zawartości torbieli specjalną igłą) lub operacja (wycięcie) torbieli pajęczynówki metodą endoskopową albo klasyczną.
Czytaj również: Retinopatia słoneczna – co to jest? Przyczyny, objawy, leczenie, rokowanie
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- Neurologia Merrita, H. Kwieciński, A. Kamińska, wyd. Elselvier Urban&Partner, 2012;
- Neurologia w praktyce klinicznej, Bradley, Daroffm Fenichel, Jankovic, wyd. Czelej, 2006;
- Wiadomości Lekarskie 2016, tom LXIX, nr 3 (cz II) „Wewnątrzczaszkowe torbiele pajęczynówki
w aspekcie klinicznym i radiologicznym”.

Marta Cygoń-Pawlicka
Lekarz
Lekarz w trakcie stażu podyplomowego, absolwentka Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Ukończyła Studia Podyplomowe – „Żywienie w zdrowiu i chorobie” MCKP Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Miłośniczka sportów wodnych, kuchni azjatyckiej i kotów.
Komentarze i opinie (7)
opublikowany 09.11.2018
opublikowany 05.02.2022
opublikowany 05.02.2022
opublikowany 10.03.2024
opublikowany 19.05.2024
opublikowany 13.08.2024
opublikowany 21.03.2024