Guz Abrikosowa (guz ziarnistokomórkowy) to łagodny nowotwór. Guz ten lokalizuje się najczęściej w obrębie warg, języka, gardła, dziąseł, policzka czy przełyku. Guz ziarnistokomórkowy rozwija się u osób między 40. a 60. rokiem życia. Guz na skórze jest spoisty, a jego ruchomość względem tkanek ograniczona. Najczęściej guz ten jest cielisty lub koloru śluzówek. Leczenie guza Abrikosowa polega na całkowitym usunięciu zmiany.
Guz Abrikosowa – objawy i leczenie guza ziarnistokomórkowego
Guz Abrikosowa (nowotwór łagodny) – co to jest?
Guz Abrikosowa to nowotwór, najczęściej łagodny. Lokalizuje się zwykle w obrębie języka, warg, dziąseł, policzka, przełyku i gardła. Inne lokalizacje, głównie pozostałe odcinki przewodu pokarmowego, także są możliwe. Guz jest niewielki, gładki, twardy i nie daje innych objawów. Leczenie polega na wycięciu chirurgicznym.
Guz Abrikosowa, czyli inaczej guz ziarnistokomórkowy, to rzadki typ nowotworu, który wywodzi się najprawdopodobniej z komórek budujących osłonki nerwowe, tzw. komórek Schwanna. W przeszłości uważano, że guz Abrikosowa pochodzi z tkanki mięśniowej, obecnie teoria ta została obalona.
Częstość występowania tego nowotworu to zaledwie 0,01–0,03% wszystkich nowotworów. Guz rozwija się najczęściej u osób między 40. a 60. rokiem życia, częściej występuje u kobiet. Do pojawienia się guza Abrikosowa predysponuje również rasa czarna.
Na ogół jest to guz pojedynczy, tylko w niewielkim procencie zmiany są mnogie. Guzy te pojawiają się jednocześnie bądź w odstępie czasowym. Opisywane jest także rodzinne występowanie guza Abrikosowa, dlatego podłoże genetyczne także ma znaczenie w jego powstawaniu.
To też może Cię zainteresować: Guzek na szyi – co może oznaczać?
Guz ziarnistokomórkowy (guz Abrikosowa) – lokalizacja
Guz Abrikosowa może pojawić się w każdym miejscu, gdzie występują osłonki nerwowe. Najczęstszą jego lokalizacja są tkanki miękkie w obrębie głowy i szyi – stanowią one nawet do 60% przypadków jego występowania. Guz ziarnistokomórkowy pojawia się zwykle na:
- skórze (guz na skórze), głównie w obrębie głowy i szyi,
- języku (bocznej ścianie trzonu języka),
- błonie śluzowej (policzku, gardle),
- podniebieniu twardym,
- wardze,
- dziąsłach,
- krtani.
Poza tymi miejscami, nieco rzadziej, guz Abrikosowa spotyka się w: przełyku, jelicie grubym, okolicach odbytu, żołądku, jelicie cienkim, drogach żółciowych, trzustce, pęcherzu moczowym, mózgu, przysadce mózgowej, drogach oddechowych, węzłach chłonnych, macicy, gruczole piersiowym.
Zobacz też: Globus histericus – co oznacza gula w gardle?
Guz Abrikosowa – jakie są objawy?
Guz daje różne objawy w zależności od umiejscowienia. Najczęściej zauważany jest niewielki guzek na skórze, o gładkiej powierzchni, uwypuklający zewnętrzną powierzchnię skóry, niebolesny.
Guz na skórze palpacyjnie ma znaczną spoistość, jest ściśle zrośnięty z podłożem, a jego ruchomość względem otaczających tkanek jest ograniczona. Ma najczęściej kolor skóry lub śluzówek.
Często pacjenci uskarżają się na uporczywy świąd oraz ból w okolicy zmiany. Część naukowców uważa, że czynnikiem poprzedzającym pojawienie się guza Abrikosowa jest uraz danej okolicy, jednak hipoteza ta nie została potwierdzona.
Guz ziarnistokomórkowy umiejscowiony z kolei w okolicy jamy ustnej (guz na języku, policzku, dziąsłach) może powodować stały dyskomfort, a gdy guz znajduje się blisko gardła, nawet problemy z połykaniem.
Zmiany na skórze a guz Abrikosowa – jak rozpoznać?
Każda podejrzana zmiana skórna powinna być sygnałem do pobrania wycinka. Rozpoznanie guza ziarnistokomórkowego stawia się na podstawie badania histopatologicznego pobranego materiału tkankowego.
Często w tym celu wykonuje się specjalne barwienia histochemiczne. Tylko charakterystyczny obraz mikroskopowy daje pełne rozpoznanie. Najczęściej rozpoznanie stawia się dopiero po całkowitym usunięciu guza. Zwykle podejrzenie o obecności guza Abrikosowa wysuwa się na podstawie charakterystycznego wyglądu.
Guz Abrikosowa – radioterapia, chemioterapia czy usunięcie?
Leczenie guza Abrikosowa polega na radykalnym wycięciu zmiany. Rokowanie jest pomyślne. Zdecydowana większość przypadków to guzy łagodne, zatem całkowite usunięcie gwarantuje całkowite wyleczenie. W tej sytuacji nie jest konieczne usuwanie marginesu zdrowych tkanek.
W sytuacji, gdy mamy do czynienia z guzem złośliwym (1–2% przypadków), można spodziewać się przerzutów do odległych narządów: płuc, wątroby, kości i węzłów chłonnych.
Guz nie jest promienioczuły, stąd nie przeprowadza się radioterapii. W przeszłości zdarzało się stosować chemioterapię, jednak nie udowodniono korzystnego wypływu takiego leczenia.
Rokowanie w przypadku złośliwego guza Abrikosowa jest złe. Średni czas przeżycia szacuje się na zaledwie kilkadziesiąt miesięcy.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- „Wykłady z otolaryngologii” Kazimierz Niemczyk. Wyd. 2012 r.
- „Otorynolaryngologia kliniczna” Dariusz Jurkiewicz, Witold Szyfter. Wyd. 2014 r.
Sylwia Mróz
Lekarz
Absolwentka Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, obecnie w trakcie stażu podyplomowego. Zawodowo interesuje się specjalnościami zabiegowymi: chirurgią ogólną, chirurgią dziecięcą, otolaryngologią.
Komentarze i opinie (0)